Chill Talk

“โมสต์ วิศรุต” เผยตัวตนอีกด้านในมาดศิลปิน ผ่านซิงเกิลแรก "ซะอย่างงี้ (SCNR)"

หลายคนอาจจะคุ้นเคยกับ "โมสต์ - วิศรุต หิมรัตน์" ในบทบาทนักแสดงมากฝีมือ ที่ฝากผลงานเอาไว้มากมาย ไม่ว่าจะเป็นบท “จ้อย” จาก “บุพเพสันนิวาส” หรือบท “ภูผา” จาก “น้องใหม่ร้ายบริสุทธิ์” วันนี้โมสต์กลับมาอีกครั้งในฐานะศิลปินอย่างเต็มตัว ภายใต้สังกัด "Yeezaa" พร้อมประเดิมซิงเกิลแรก "ซะอย่างงี้ (SCNR)" เราจึงได้ชวนโมสต์มาพูดคุยถึงตัวตนอีกด้าน ผ่านบทบาทใหม่ และเบื้องหลังการทำงานที่ใส่ความเป็นตัวเองลงไปอย่างเต็มที่

เพลง ซะอย่างงี้ (SCNR) เริ่มต้นมาจากอะไร

“มันมาจากการที่เราเขียนเพลงอกหักเยอะ เขียนคิดถึงคนนู้นคนนี้เยอะ แล้ววันนึงมันก็มีความรู้สึกที่แบบ เฮ้ย อะไรเนี่ย เราก็เลยถอยออกมา แล้วก็เขียนบ่นว่า เมื่อไหร่จะเลิกเขียนเลิกบ่นคิดถึงคนนี้สักที เป็นซะอย่างงี้ตลอดเลยนะ”

เพลงนี้ใช้เวลาทำนานมั้ย

“เพลงนี้ใช้เวลาทำประมาณ 2-3 เดือนครับ”

เขียนเพลงนี้จากประสบการณ์ส่วนตัวหรือเปล่า

“ใช่ครับ ก็คือเขียนเอาไว้นานมาก ๆ แล้ว ช่วง 2-3 เดือนก็คือเริ่มเข้ากระบวนการทำเพลง นั่งคุยดนตรี ว่าอยากได้แบบไหน อยากทำแบบไหน”

ช่วยเล่าสตอรีของ MV ให้เราฟังหน่อย

“ถ้าพูดรวม ๆ ก็คือเป็นเรื่องราวของผู้ชายคนนึงที่ทำตัวเหมือนเป็นสตอล์กเกอร์ ส่วนผู้หญิงก็เป็นคนรักของเขา แล้วเขาก็ติดตาม แอบเก็บของของผู้หญิงคนนั้นเอาไว้”

แล้วสรุปเสียงเคาะประตูตอนจบ MV คือใคร

“ตำรวจลง (หัวเราะ) มีคนถามเยอะเหมือนกัน จริง ๆ แล้วตอนคุยสตอรีบอร์ดกัน มันก็คือผู้หญิงคนนั้นแหละ เขามาหาที่ห้อง แต่ว่าที่ตัดสินใจทำออกมาเป็นแบบนี้ ที่เห็นกันใน MV ก็คืออยากให้เป็นปริศนาธรรม ตีความกันเอง”

ยากมั้ยกับการที่โมสต์ต้องเขยิบบทบาทมาเป็นศิลปินเต็มตัว

“ก็ไม่ได้ยากขนาดนั้น แต่ก็ไม่ใช่อะไรที่เคยทำ ก็ยังมีอะไรที่แปลกหูแปลกตาเยอะมากเลยที่ผ่านมา”

คนมักจะติดภาพโมสต์ในบท จ้อย จากบุพเพสันนิวาส ยากมั้ยกับการลบภาพนั้นให้คนจำที่โมสต์เป็นโมสต์

“อันนี้เป็นสิ่งแรกที่คิดเลย ก่อนที่จะเข้าค่ายเพลงด้วยซ้ำ แต่รู้สึกว่าสุดท้ายแล้วมันเป็นสิ่งที่หนีไม่พ้น ก็เลยใช้วิธีจริงใจกับงาน เต็มที่กับงาน ให้คนดูเห็นเอง พยายามทำให้มันเป็นตัวเราที่สุด ดึงความเป็นตัวเราออกมาให้เยอะที่สุด ก็หวังว่าคนจะรู้สึกได้”

ถ้าให้นิยามความเป็นโมสต์ คิดว่าตัวเองเป็นคนยังไง

“สบาย ๆ อยู่ได้ทุกที่ คุยได้กับทุกคน ทุกเรื่อง”

รู้ตัวตอนไหนว่าตัวเองอยากเป็นศิลปิน

“จริง ๆ ก็รู้สึกว่าตอนอายุ 30 ควรจะเริ่มเข้ามามีบทบาทในด้านการเป็นศิลปินได้แล้ว ก่อนที่มันจะสายเกินไป แต่ถ้าถามว่ารู้สึกเมื่อไหร่ ก็คงนานแล้วแหละ แต่ว่าไม่ได้แอคทีฟเฉย ๆ”

ตอนเป็นหน้ากากกระติ๊บมีส่วนทำให้โมสต์ตัดสินใจมาเป็นศิลปินเต็มตัวมั้ย

“ตอนหน้ากากกระติ๊บก็ยังนะครับ คือก็ยังมองว่าการร้องเพลงเป็นงานอดิเรกอยู่ แต่ก็ไม่ได้ปิดโอกาสอะไร เพียงแต่ว่ายังไม่ได้เข็นตัวเองมาขนาดนั้น ไม่ได้แบบว่าฉันจะเป็นนักร้องแล้วนะอะไรแบบเนี้ย”

กระแสตอบรับจากแฟน ๆ เป็นยังไงบ้างกับบทบาทศิลปินของโมสต์

“ก็ดีนะครับ มันเป็นกำลังใจที่ทุกคนแบบว่า เฮ้ย สักที คือคนที่ไม่ได้รอคอยสิ่งนี้เนี่ย เขาก็จะรู้สึกเซอร์ไพรส์ ว่าเราทำชิ้นงานนี้ออกมาด้วยตัวเองเลยนะ แต่ว่าถ้าเป็นแฟนคลับที่ติดตามกันมา เขาก็ดีใจ เพราะเขาเฝ้ารออยู่แล้ว เราก็รู้สึกโล่งที่ทำให้เขาได้สักที”

โมสต์ทำงานมาเยอะมาก ไม่ว่าจะละคร ซีรีส์ ภาพยนตร์ ละครเวที เพลง มีอะไรที่อยากทำในอนาคตอีกมั้ย

“ก็คงเป็นสิ่งเดิมพวกนี้แหละครับ คือมันอาจจะดูธรรมดา แต่มันก็มีสเต็ปต่าง ๆ ที่เราอยากไป อยากให้มันเติบโตขึ้น”

มีอะไรอยากพูดถึงแฟนคลับที่ติดตามกันมาตลอดมั้ย

“สำหรับแฟนคลับที่ติดตามกันมาตลอด ก็เดี๋ยวจะมีอะไรอีกเยอะ มีผลงานให้ดูให้ฟังกันอีกเรื่อย ๆ ก็คอยติดตามกันนะครับ”

ฝากอะไรถึงคนที่ยังมูฟออนไม่ได้แล้วเป็น ซะอย่างงี้ แบบในเพลงหน่อย

“ก็ถ้ายังมูฟออนไม่ได้ ก็เปิดเพลงนี้ใน YouTube ลองเปิดฟังสักวันละ 50 รอบ แล้วคุณจะมูฟออนได้ครับ”

สุดท้ายแล้ว ฝากผลงานเพลง ซะอย่างงี้ (SCNR) หน่อย

“ก็ฝากเพลงนี้ด้วยนะครับ เป็นงานแรกในฐานะศิลปินแบบออฟฟิเชียลของผม ได้เอาตัวเองใส่เข้าไปจริง ๆ ทั้งเรื่องราวของตัวเอง เสียงร้องของตัวเอง แล้วก็รอดูกันนะว่าจะมีอะไรต่อไป”

Exclusive Talk with “TRINITY” ถึงเบื้องหลัง 1st Full Album : EP.02 DESIRE

TRINITY คัมแบคแล้ว พร้อมปล่อย 1st Full Album : EP.02 DESIRE ที่เปิดตัวด้วยเพลงจังหวะสนุก ๆ อย่าง Champagne Poppin ตามมาด้วย 100 Days, ขอไม่ยินดี (Congrats) และ Thank You All จัดเต็มให้ชาว TWILIGHT หายคิดถึง วันนี้ Chill Online มีโอกาสพูดคุยกับ TRINITY จึงได้ชวนมาเล่าถึงเบื้องหลัง EP.2 DESIRE กันภาพปกอัลบั้ม EP.2 DESIRE มีที่มายังไงเติร์ด – “ถ้าพูดถึงความต้องการหรือ DESIRE เนี่ย ผมว่าดวงตาของเราสามารถสื่ออารมณ์ข้างในได้มากที่สุด ทางทีมงานก็เลยเลือกใช้ดวงตาเป็นรูปปกครับ”รูปนี้เป็นดวงตาของเมมเบอร์ในวงด้วยหรือเปล่าเติร์ด – “ใช่ครับ ตาผมเองครับ”ทำไม EP.02 ถึงปล่อยออกมา 3 เพลงรวดเลย ต่างจาก EP.01 ที่จะปล่อยทีละเพลงปอร์เช่ – “เหมือนเราห่างหายกันไปนานอะครับ ปล่อยทีละเพลงมันน่าจะช้า เราเลยตัดสินใจปล่อยทีเดียว แล้วเราค่อยปล่อย Concept Photo กับ Virsualizer Video ตามดีกว่า เพราะว่าเราจะได้เอาเพลงไปใช้ทำงานต่อได้ด้วย เวลาออกอีเวนต์จะได้มีเพลงร้องมากขึ้น แล้วก็ให้ทุกคนได้ฟังอย่างจุใจมากขึ้นครับ”ช่วยเล่าคอนเสปของแต่ละเพลงที่เพิ่งปล่อยออกมาให้เราฟังหน่อยแจ๊คกี้ – “100 Days แต่งโดย Jam Factory กับพี่แอ้ม อัจฉริยา แล้วก็มีพี่ปอร์เช่เขียนเนื้อแรปด้วย เพลงนี้ความหมายมันคือการที่ติดอยู่ในลูป 100 วัน มันเป็น 100 วันที่เราจมอยู่กับความทุกข์ ความสับสน จมอยู่กับตัวเอง มันเป็นเรื่องราวของความรักที่ไม่สมหวัง คนรักจากไป แล้วก็ไม่รู้จะกลับมาหรือเปล่า เป็น 100 วันที่ทรมาน ปกติคนเราจะเล่น Anniversary ครบรอบหนึ่งเดือน ครบรอบสามเดือน แต่เราก็อยากลองหาอะไรที่มันแตกต่าง ก็เลยใช้เป็น 100 วันครับ”เติร์ด – “ขอไม่ยินดี เราได้พี่แทน ลิปตา มาช่วยโปรดิวซ์ครับ ก็จะเป็นเพลงเศร้านี่แหละ ที่พูดความสัมพันธ์ที่คนที่เรารัก เขาไปมีคนใหม่ มูฟออนไปแล้ว เราก็ควรจะยินดีกับเขา แต่ลึก ๆ แล้วเรากลับไม่ดีใจ เพราะว่าเรารู้สึกว่าเรายังรักเขาอยู่ แล้วก็แค่เสียใจที่ทำไมคนคนนั้นไม่ใช่เรา”ปอร์เช่ – “Thank You All เป็นเพลงที่อยากให้ทุกคนได้รับเมสเสจจากพวกเรา เรารู้สึกว่าพอเรามาทำงานสายนี้ มันมีหลาย ๆ อย่างที่เราเจอ มีทั้งดีและไม่ดี แต่สุดท้ายแล้วสิ่งที่ทำให้เราเป็นวันนี้ ก็คือประสบการณ์ที่ผ่านมาที่เราเจอ ก็เลยออกมาเป็น Thank You All ขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม เพราะว่าสิ่งนั้นทำให้เราเป็นเรา”Thank You All เหมือนเป็นเพลงที่อยากมอบให้แฟนคลับด้วยมั้ยปอร์เช่ – “ใช่ครับ จริง ๆ แล้วก็มอบให้ทุกคน ขอบคุณทุกสิ่งที่อย่างที่เข้ามา ขอบคุณตัวเอง อยากให้ทุกคนรักตัวเองด้วย”EP.2 นี้มีอะไรที่เป็นความยาก หรือท้าทายกว่า EP.1 บ้างเติร์ด – “ผมว่าแต่ละเพลงมันก็มีความยากความท้าทายในแบบของตัวมันเองอะครับ ไม่ว่าจะเป็น EP.01 หรือเพลงที่เราทำตั้งแต่แรกก็ตาม ทุกเพลงมันจะมีความท้าทายของมันอยู่ เราก็อยากให้ทุกอย่างมันออกมาดีที่สุด”รู้สึกว่าเพลงไหนยากสุดใน EP.2เติร์ด – “ถ้ารวม Champagne Poppin ด้วย ผมว่า Champagne Poppin ครับ”เพลงนี้ยากเพราะอะไร เพราะต้องเต้นไปด้วยหรือเปล่าปอร์เช่ – “ถ้าพูดถึงแค่เพลง Champagne Poppin มันต้อง hold ฟีลที่รู้สึกว่ามันหลุดอะครับ สนุกจนหลุด บวกกับโทนเสียง ที่มันต้อง hold โทนเสียงนั้นตลอดทั้งเพลง แล้วก็รวมกับท่าเต้น ที่ต้อง hold เสียงร้องไปด้วย เต้นท่าที่เหนื่อยไปด้วย มันก็ค่อนข้างยาก”เพลงนี้ยากที่สุดเลยมั้ย ตั้งแต่ที่เคยทำเพลงมาตั้งแต่แรกแจ๊คกี้ – “มันเหนื่อยสุด”แล้วเพลงไหนของ TRINITY ที่ใช้เวลาทำนานที่สุดเติร์ด – “จริง ๆ เราใช้เวลาทำพอ ๆ กันนะ มันจะมีช่วงที่ทำ แล้วก็ช่วงที่รอ”ปอร์เช่ – “ถ้าเกิดทำนานสุดไม่มีนะ แต่รอนานสุดอะมี”บอกได้มั้ยว่าเพลงอะไรปอร์เช่ – “100 Days ครับ”แจ๊คกี้ – “เพลงนี้ตั้งแต่ 9 by 9 ครับ”ปอร์เช่ – “ใช่ เพลงนี้ได้ยินมาตั้งแต่ 9 by 9 แล้วครับ”เติร์ด – “ขอไม่ยินดี ก็ทำพร้อม ๆ กับ I don’t miss you”เพลงที่ชอบที่สุดของแต่ละคนใน EP.02 คือเพลงไหนเติร์ด – “ผมชอบขอไม่ยินดีครับ ผมชอบฟังเพลงเศร้า พอฟังแล้วรู้สึกว่าแบบ ในที่สุดเราก็มีเพลงเศร้าเป็นของตัวเองแล้วเว้ย ฟูลฟิล”แจ๊คกี้ – “ส่วนผมชอบ 100 Days ครับ ด้วยดนตรี แล้วก็ความหมายเพลง แนวเพลงมันทำให้รู้สึกว่า จังหวะมันโยก ๆ ครับ”ปอร์เช่ – “ถ้าเกิดเป็นฟัง ชอบ 100 Days ครับ แต่ถ้าเพอร์ฟอร์มกับความหมายจะชอบ Thank You All ครับ”รู้สึกกดดันกันบ้างมั้ย ยิ่งตอนนี้มีแฟน ๆ ต่างประเทศมาติดตามกันมากขึ้นด้วยเติร์ด – “ผมว่ามันเป็นความรู้สึกตื่นเต้นมากกว่าครับ ที่เราได้ออกไปเจอคนมากขึ้น มันเป็นปีแรกด้วยที่เราเริ่มต้นไปเพอร์ฟอร์มที่ต่างประเทศจริง ๆ”เห็นว่าจะมีไปแสดงคอนเสิร์ตที่ประเทศญี่ปุ่นอีกด้วย เตรียมตัวยังไงกันบ้างปอร์เช่ – “ต้องเตรียมให้เหนื่อยยากเฉย ๆ ครับ สุขภาพต้องเต็มร้อยครับผม”เติร์ด – “ซ้อมให้เต็มที่ครับ”ปอร์เช่ – “เพราะว่ามันเป็นที่ที่ใหญ่ที่สุดที่เราจะไปเล่น เลยอยากให้มันออกมาดีที่สุด”มีอะไรที่ทั้งสามคนอยากทำ แต่ยังไม่ได้ทำมั้ยเติร์ด – “นอนให้ครบ 8 ชั่วโมงครับ (หัวเราะ) แต่ถ้าเป็นเรื่องงาน ผมว่าช่วงนี้เป็นช่วงที่ฟูลฟิลที่สุดของพวกเราเลยนะ เพราะว่าเราได้ไปหลายที่ที่เราอยากไปมาก ๆ เราอยากทำทุกที่ให้มันดีที่สุด”แจ๊คกี้ – “อยากฟีทเจอริ่งครับ”เติร์ด – “ใช่ ๆ เรามีแต่ไปฟีทกับเขา”ปอร์เช่ – “ใช่ เพลงตัวเองแล้วเอาคนอื่นมาฟีทยังไม่เคยมีครับ”จะมีโอกาสกลับมาจับงานแสดงกันบ้างมั้ยเติร์ด – “ถ้ามีคิวก็มีโอกาสครับ แต่ว่าช่วงนี้ไม่มีคิวเลยครับ”ปอร์เช่ – “จริง ๆ มีติดต่อมาอยู่ แต่ว่าคิวแน่นมากครับ บอกเลยว่าค่อนข้างจะเดือดครับผม”เห็นว่า TRINITY กำลังจะมีคอนเสิร์ตใหญ่ของตัวเองด้วยแจ๊คกี้ – “ใช่ครับ 17 กันยายน”จะมีอะไรเซอร์ไพรส์ชาว TWILIGHT มั้ยเติร์ด – “มีแน่นอนครับ แล้วก็น่าจะเซอร์ไพรส์เราเองด้วย ตอนนี้เรายังไม่รู้ดีเทลเยอะครับ”เซอร์ไพรส์ด้วยการทำเป็นทอร์คโชว์มั้ยปอร์เช่ – “อย่าเลยครับ”เติร์ด – “เดี๋ยวปอร์เช่จะเหนื่อยครับถ้าทอร์คโชว์”ใน TRINITY ใครพูดเยอะสุดเติร์ด – “แล้วแต่เรื่องครับ ถ้าเรื่องไร้สาระก็จะเป็นผมบ้าง แจ็คกี้บ้าง แต่เรื่องสาระก็จะเป็นปอร์เช่ครับ”แจ๊คกี้ – “แต่จริง ๆ พวกเราก็พูดสาระนะ”เติร์ด – “ใช่ พูดได้ครับ แต่ว่านาน ๆ ทีฮะ”สุดท้ายฝากอะไรถึง TWILIGHT ที่ติดตามอยู่หน่อยแจ๊คกี้ – “ก็ฝากถึง TWILIGHT ทุกคนนะครับ ตอนนี้ 1st Full Album ของพวกเราก็ปล่อยครบทุกเพลงแล้ว ฝากติดตามทุก ๆ เพลงเลยนะครับ แล้วก็ฝากติดตามช่องทางของ TRINITY ทุก ๆ ช่องทาง ก็อยากให้เพลงของพวกเราไปถึงทุก ๆ คนจริง ๆ ก็ฝากด้วยครับ แล้วก็ฝากงานอีเวนต์ งานคอนเสิร์ตต่าง ๆ ที่พวกเรากำลังจะไปด้วยครับ”

Talk with NAP A LEAN ถึงเบื้องหลังเพลง “ใครเห็นก็ว่าแฟน”

NAP A LEAN ชวนทุกคนมาตั้งคำถามกับความสัมพันธ์เบลอ ๆ แบบคู่จิ้น ผ่านซิงเกิลล่าสุด “ใครเห็นก็ว่าแฟน” เพลงช้าเศร้า ๆ ในสไตล์ของแนปอะลีนที่หลายคนคิดถึง เราจึงได้ชวน โต้–ธนพล ทองสวัสดิ์ (ร้องนำ), ฮั้ว–พิสิฐ สมบัติพินพง (กีตาร์), บาส–ปณิธิ สุขสายชล (เบส) และ ดอน–นภัสรพี ยาอินทร์ (กลอง) มาพูดคุยถึงเบื้องหลังการทำงานในเพลงนี้กัน“ใครเห็นก็ว่าแฟน” ซิงเกิลนี้เริ่มต้นมาจากอะไรโต้ – “ผมรู้สึกว่าวง NAP A LEAN ขาดเพลงช้าแบบเศร้ามาก ๆ มาสักพักแล้ว เพราะที่ผ่านมาเราก็ทำเพลงมีจังหวะแบบร็อค ๆ หน่อย ก็เลยรู้สึกว่าควรจะมีเพลงแบบนี้สักเพลงนึง บวกกับมีความสัมพันธ์ที่เราอยากเข้าไปเขียนเพลงเกี่ยวกับเรื่องนั้น ก็คือความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจน เหมือนกับคนที่เป็นคู่จิ้นกัน เหมือนจะชอบ เหมือนจะเป็นแฟนกัน คนข้างนอกมองเข้ามาก็บอกว่าเหมือนเป็นแฟนกัน แต่สุดท้ายแล้วมันไม่ใช่ ก็เลยลองเขียนเรื่องนี้ขึ้นมา แล้วก็ส่งให้พี่ฮั้ว พี่บาส พี่ดอน ไปทำดนตรีกันต่อ”เพลงนี้แต่งมาจากประสบการณ์ส่วนตัวของใครมั้ยโต้ – “จริง ๆ เรื่องความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจนเนี่ย ผมว่ามันมีอยู่ทุกที่ทุกช่วงอายุอยู่แล้ว ตอนแต่งก็ไปคิดถึงช่วงม.ปลาย เป็นช่วงที่เราจะไม่ค่อยมีภูมิคุ้มกันทางความรักเท่าไหร่ อะไรก็ตามที่มันเริ่มพิเศษเนี่ย เราจะคิดว่าเขาก็รู้สึกแบบเดียวกัน แล้วก็ตอนม.ปลาย ถ้าเกิดอยู่ห้องเดียวกัน ทำการบ้านด้วยกัน หรือว่าอยู่ด้วยกันบ่อย ๆ เพื่อนก็จะเริ่มล้อ แล้วบางทีคำพูดของคนอื่นเนี่ยแหละก็ทำให้เราอินไปด้วย ทำให้เราเริ่มรู้สึกว่าใช่มั้ยนะ ทำให้เราคิด แต่ว่าสุดท้ายแล้วเพลงนี้มันเล่าถึงเหตุการณ์ที่เราเพิ่งมารู้ความจริงว่า จริง ๆ แล้วไม่ได้คิดแบบเดียวกันนี่หว่า อยู่ ๆ ก็กลายมาเป็นเพื่อนกัน ทั้ง ๆ ที่คิดว่าเป็นแฟนกันมาตลอด ก็เลยเขียนเนื้อร้องเพลงนี้ขึ้นมาครับ”คิดว่าอะไรคือส่วนที่ยากที่สุดของการทำเพลงนี้ฮั้ว – “ผมคิดว่าน่าจะเป็นการดีไซน์ ถ้าใครฟังเพลงนี้จะรู้สึกว่าพาร์ทดนตรีมันแตกต่างไปจากที่ผ่าน ๆ มา คือเราจะมีความเป็นป็อปร็อค อินดี้ป็อป อัลเทอร์เนทีฟมาตลอด เพลงนี้ความยากคือเราลดทอนเคมีความเป็นแบนด์บางอย่างลง แล้วก็ดีไซน์ดนตรีให้มันอยู่ในพีเรียดของยุค 90’s - 2000 ที่เป็นเพลงป็อป RB ของบอยแบนด์เกิร์ลกรุ๊ปในยุคนั้น เพราะเนื้อเพลงมันสื่อสารความรักกุ๊กกิ๊ก ผมรู้สึกว่าช่วงอายุของคนที่อยู่ในความสัมพันธ์แบบนี้ มันน่าจะเป็นมัธยม นักศึกษา อะไรประมาณนี้ อยู่ในคณะ ไปไหนมาไหนด้วยกัน ลงเรียนเซคเดียวกัน แล้วก็กลับบ้านด้วยกัน ใครเห็นก็ว่าแฟนแน่เลย ผมก็เลยอยากทำดนตรีในยุคนั้น แล้วอีกอย่างนึงในปี 2020 เป็นต้นมา ผมรู้สึกว่าซาวน์ ไซเคิลเหมือนมันวนกลับมา ดนตรีในยุคนั้น ยุค 2000 ยุค 90’s เหมือนวนกลับมา ก็เลยคิดว่าเราลองทำแบบนั้นบ้างมั้ย แต่ว่าพวกเรา ด้วยความที่เกิดไม่ทัน (หัวเราะ) ก็เกิดทันแหละ ทันแป๊บ ๆ”โต้ – “แต่ว่าเราอาจจะมือไม่ถึงในการจะไปหยิบจับซาวน์นั้นมา”ฮั้ว – “ใช่ เพราะเราเล่นเป็นแบนด์กันมาตลอด แล้วก็อย่างที่บอก ตอนเริ่มก็เป็นอัลเทอร์เนทีฟ เป็นป็อปร็อค เป็นแบนด์อะไรแบบนี้มา เราก็เลยรู้สึกว่าอยากได้ความช่วยเหลือ อันนี้ก็คือเป็นความยากของเราละ ถ้าถามว่ามันยากตรงไหน ก็คือมันยากในเรื่องดีไซน์ของดนตรีครับ พอพูดถึงความยากตรงนี้ เราก็มีโซลูชั่น คือเรามีน้องอยู่คนนึง น้องนาว วง mirrr เขาเป็นคอมโพสเซอร์แล้วก็เป็นโปรดิวเซอร์ที่ผมติดตามผลงานเขามาตลอด แล้วก็รู้สึกว่าเขาทำเพลงด้วยการหยิบจับซาวน์ของยุค 90’s ยุค 2000 มาใช้กับวง ผมรู้สึกว่าเป็นศิลปินที่น่าสนใจก็เลยติดต่อไป ว่าอยากเอาเคมีบางอย่างตรงนี้ ที่วง mirrr เขาใช้ ลองเอามาใช้กับ NAP A LEAN บ้างได้มั้ย ก็เลยชวนเขามาทำเป็นโคโปรดิวซ์ แล้วก็ให้เขาคอมโพสมิวสิค ดีไซน์เสียงต่าง ๆ ในเพลง ให้มันมีกลิ่นอายของยุคนั้น”โต้ – “พอพูดถึงพาร์ทที่ยากที่สุด คือการดีไซน์ใช่มั้ย แต่การติดต่อน้อง มันเป็นอะไรที่กลายเป็นว่าง่าย เพราะว่าน้องเขาบอกว่าน้องเขาเป็นแฟนเพลงวงเรา คือเราเป็นเด็กเชียงใหม่ด้วยกันนะครับ ตั้งแต่พวกเราเริ่มทำเพลง น้องเขาก็ฟังมา หลังจากจบงานน้องก็มาเฉลย เราก็รู้สึกว่า เรื่องยากของเรา สุดท้ายพอไปเจอนาว มันกลายเป็นเรื่องง่ายไปเลย”มีคอมเมนต์บอกว่า MV นี้เป็นเรื่องของสเตรทเล่นกับใจ ทำไมถึงเลือกทำเป็นเส้นเรื่องนี้โต้ – “จริง ๆ ผมก็เพิ่งเข้าใจศัพท์นะครับ ยอมเลย เพราะว่าพี่ดอนเขาแคปมาให้ดู ก็ปรึกษา นี่มันแปลว่าอะไรนะ (หัวเราะ) คือเรื่องนี้ ถ้าใครดู MV มันจะเป็นหญิงหญิงมาก่อนใช่มั้ยครับ คือเราไม่ได้ต้องการให้รู้สึกพิเศษมาก ๆ ว่าเราเอาหญิงหญิงหรือว่าชายชายมาเล่นนะ คือเราไม่ได้โฟกัสเรื่องนั้น เพราะเรารู้สึกว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา แต่เราต้องการพรีเซนต์ความรู้สึกของการกระทำที่แบบนี้ก็เป็นเพื่อนได้นี่นา อย่างเช่นการจับมือกันเดิน การกอดคอ การทัดผมให้กัน ถ้าสมมุติว่าเป็นผู้ชายทำกับผู้หญิง มันจะรู้สึกว่าอันนี้คือแฟน แต่พอเป็นผู้หญิงกับผู้หญิงเนี่ย เราสามารถมองว่า นี่เพื่อนเขาก็ทำกัน แต่แฟนก็เป็นไปได้นี่นา เราต้องการบาลานซ์ระหว่างความเป็นเพื่อนกับความเป็นแฟน ให้มัน 50 50 ให้คนคิดว่าตกลงเขาเป็นอะไรกันตามเนื้อเพลงอะครับ ก็เลยใช้ตัวแสดงที่เป็นผู้หญิงกับผู้หญิงมา แล้วทางผู้กำกับก็เพิ่มตัวแสดงที่เป็นผู้ชายเข้ามาอีกคน เพื่อให้ความสัมพันธ์มันดูซับซ้อนมากขึ้น รวมถึงบรรยากาศใน MV มันก็จะเป็นปาร์ตี้ที่รวมเพื่อนไว้เยอะมาก เพื่อให้เข้ากับเพลงใครเห็นก็ว่าแฟน ตัวแสดงสองคนนี้ ทุกคนในปาร์ตี้ก็มองว่าแฟนกันนี่นา เพื่อให้เพลงมันสื่อสารออกไปได้ถูกต้องที่สุดอะครับ”มีฉากที่ชอบที่สุดใน MV กันมั้ยบาส – “จริง ๆ ชอบฉากที่น้องผู้หญิงกับน้องผู้ชายเขาเคลียร์กัน เหมือนอยู่กันสองคน แล้วน้องผู้หญิงอีกคนนึงก็หันไปมองพอดี เพราะว่าเขาแสดงดีจนอินไปกับมัน ฉากที่รู้ความจริง ว่าจริง ๆ แล้วเราเป็นอะไรกันเนี่ย”ถ้าสมมุติตัวเองตกอยู่ในความสัมพันธ์เบลอ ๆ แบบนี้ จะทำยังไงดอน – “ความจริงก็คงจะทำเหมือนใน MV อะครับ เคลียร์ให้ชัดเจนไปเลยว่าตกลงเราเป็นอะไรกัน จะได้ทำตัวถูก”การกระทำไหนที่ NAP A LEAN รู้สึกว่า ถ้าไม่ได้คิดอะไรด้วย ห้ามทำเด็ดขาดดอน – “อย่าสะกิด อย่าเอาขามาเกี่ยวกันแบบใน MV อย่าควงแขนเล่น อะไรแบบนี้อะครับ”บาส – “อย่ามาลูบหัว ที่มันรู้สึกว่าเกินเพื่อน”โต้ – “การบอกฝันดีทุกคืนแบบเป็นรูทีน เพราะการที่เกิดขึ้นทุกคืน แต่วันนึงหายไป มันจะทำให้อีกฝ่ายเริ่มสงสัยแล้ว แล้วการทำรูทีนเนี่ย มันจะทำให้อีกฝ่ายรู้สึกว่าชัวร์ ว่ามันใช่ แล้วก็บางทีไม่ได้คุยอะไรกัน แต่มาบอกฝันดีนะเธอทุกคืน มันจะเริ่ม เอ๊ะ แปลก ๆ”ฮั้ว – “ถ้าเป็นยุคนี้ละกัน การที่เรามักจะอัปรูปคู่ ถ่ายสตอรีกันสองคนลงโซเชียลบ่อย ๆ แล้วแท็กเรามา แล้วเราก็คงคิดอะ โพสต์รูปคู่เรา ลงสตอรีเราสองคนอีกแล้ว หรือว่ามันจะคิดอะไรกับเรา”อยากให้เพลงนี้ เป็นอะไรสำหรับคนฟังโต้ – “อยากให้เพลงนี้เป็นเพื่อนร่วมทาง ไม่ว่าจะตกอยู่ในความสัมพันธ์แบบนั้นหรือเปล่า ผมว่าเพลงนี้สามารถฟังได้ตลอดเวลา ให้เพลงนี้เป็นเพื่อนระหว่างคุณทำงาน กินข้าว อาบน้ำ เดินทาง หรือถ้าเกิดวันนึงคุณเจอความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจน ให้เพลงนี้เป็นคำเตือนแล้วกัน ว่าให้รีบไปชัดเจนซะ”สปอยล์ซิงเกิลหน้าได้มั้ย จะมาแนวไหน จะเป็นความรักที่สมหวังมั้ยโต้ – “ผมคิดว่าสปอยล์ลำบากมากเลย เพราะเรายังไม่ได้เลือกว่าเพลงไหนจะเป็นเพลงต่อไป เพลงมีสต๊อกไว้เป็นเดโม่ ๆ”ในสต๊อกนั้นมีเพลงที่เป็นความรักสมหวังใช่มั้ยโต้ – “ในสต๊อกนั้น ก็ ไม่มี (หัวเราะ) สิบกว่าเพลงนั้นไม่มีนี่หว่า แต่อาจจะแต่งใหม่ก็ได้ ด้วยความที่ช่วงนี้เราเพิ่งปล่อยเพลงใหม่ไป ก็อยากจะฝากเพลงนี้เป็นหลักก่อนแล้วกันนะครับ”พูดถึงแฟน ๆ ที่ติดตามผลงาน NAP A LEAN กันอยู่หน่อยฮั้ว – “ขอบคุณ อย่างแรกเลย เพราะว่าพวกเรามีอายุวงถึง 12 ปี ก็รู้สึกว่า 12 ปีที่ผ่านมา ไม่เคยขาดการซัพพอร์ตจากคนฟังเลย ไม่ว่าเราจะทำเพลงอะไรออกมา ก็ยังมีคนให้กำลังใจ แล้วก็ซัพพอร์ตอยู่ตลอด ไม่ว่าจะเป็นคนเดิม ๆ หรือคนใหม่ ๆ ก็แล้วแต่ ไม่ว่าเราจะทดลองทำอะไรที่มันแตกต่างจากเดิม หรือว่าเราจะทำในสิ่งที่เราชอบ อยากลอง หรือว่าทำในสิ่งที่เราไม่รู้ว่าเขาจะถูกใจมั้ย แฟนเพลงเขาก็ยังซัพพอร์ต ไม่ว่าเราจะเลือกทำอะไรแบบไหน ผมรู้สึกขอบคุณ แล้วก็อยากให้ซัพพอร์ตกันต่อไป อย่าเพิ่งเบื่อกัน เรายังมีงานเพลงอีกมากมาย อยู่ในช่วงระหว่างการเดินทางสู่อัลบั้มเต็มอัลบั้มที่สอง ก็เดินทางมาเกือบ ๆ ครึ่งทางแล้ว ก็อยากให้อยู่ด้วยกันต่อ แล้วก็ฝากเพลงนี้ก่อน หวังว่าเพลงนี้จะเป็นสะพานเชื่อมไปสู่เพลงอื่น ๆ แล้วก็เป็นหมุดหมายที่หลาย ๆ คนบอกว่า คิดถึงเพลงที่มันเศร้าในมู้ดของ NAP A LEAN มานานแล้ว ตั้งแต่เพลงไม่คิดถึงเลย หายไปตั้ง 7-8 ปี เพลงอารมณ์แบบนี้ เราก็หวังว่าเพลงนี้จะถูกใจ แล้วก็หวังว่าเพลงนี้จะเป็นเพื่อนที่อยู่กับคนเหงา ๆ อย่างแฟนเพลงของ NAP A LEAN แบบพวกเรานะ”

เดินทางไปกับ Jeff Satur ใน Space Shuttle No.8

เรียกได้ว่าฮอตสุด ๆ สำหรับ “Jeff Satur” ศิลปินมากความสามารถ ที่ได้ปล่อยอัลบั้มแรก “Space Shuttle No.8” พร้อมจัดคอนเสิร์ตเอเชียทัวร์ที่ 6 เมืองใหญ่ ไทเป, ฮ่องกง, มะนิลา, จาการ์ตา, สิงคโปร์ และปิดท้ายที่กรุงเทพ เราจึงได้ชวน Jeff Satur มาพูดคุยถึงเรื่องราวการเดินทางครั้งนี้กันอัลบั้ม Space Shuttle No.8 มีที่มายังไง“คือเราอยากจะรวบรวมเพลง ตั้งแต่เพลงแรก Highway จนมาถึงเพลงนี้ โดยที่เนื้อเรื่องของมันจะเชื่อมโยงกันหมด แล้วก็เราจะมีแกนกลางของเรื่องในอัลบั้มนี้อยู่แล้ว ซึ่งจะค่อย ๆ เห็นออกมาเรื่อย ๆ จากการดู MV จากการฟังสัมภาษณ์ จากการไปดูคอนเสิร์ตต่าง ๆ มันก็จะมี element hint เล็ก ๆ ออกมาเรื่อย ๆ จริง ๆ สิ่งที่อยากให้ทำเวลานั่งฟังอัลบั้มนี้ก็คือ เหมือนเรานั่งอยู่บน Space Shuttle หรือว่ากระสวยอวกาศเนี่ยแหละ นั่งคิดแล้วก็ฟัง แล้วก็ตั้งคำถามกับเพลง กับชีวิตตัวเอง รีเลทตัวเอง เหมือน have conversation กับตัวเอง แล้วก็มาดูว่า พอมันไปถึงปลายทางจริง ๆ มันพาเราไปถึงไหน”อัลบั้มนี้ใช้ระยะเวลาในการทำนานเท่าไหร่“ประมาณ 2 ปีกว่า ๆ ครับ”ทำไมถึงใช้ชื่อ Space Shuttle No.8“เพราะว่าผมรู้สึกวิวที่เราเห็นอยู่ทุกวันอะ เราเคยเห็นแล้วไง Space Shuttle คือการที่เราออกไปเจอสิ่งที่เรายังไม่เคยเห็น การที่ break boundary ว่าทำไมเราจะไม่สามารถไปที่อวกาศได้ล่ะ ในแต่ละสเตชั่นก็จะเป็นภาพวิวที่เราไม่เคยเห็นมาก่อน ผมก็เลยอยากให้มันเป็นเหมือนการเดินทางไปสู่สิ่งที่เราไม่รู้”แล้วเลข 8 มีความหมายอะไรด้วยมั้ย“เลข 8 มันคล้ายสัญลักษณ์ infinity ครับ ผมเชื่อว่าถ้าผมตายไปแล้ว สุดท้ายแล้วผลงานเหล่านี้ มันก็จะยังคงอยู่ต่อไปเป็นนิรันดร์”เพลง “ซ่อน(ไม่)หา” (Ghost) กระแสตอบรับดีมาก ได้คาดหวังมั้ยว่ากระแสตอบรับจะดีขนาดนี้“ไม่ได้คาดหวังว่าฟีดแบคมันจะดีขนาดนี้ แล้วก็มีคนชื่นชอบขนาดนี้ การที่ได้เห็นศิลปินหลาย ๆ ท่าน หรือหลาย ๆ คนมาคอมเมนต์ ก็รู้สึกว่าเพลงนี้มันทำงานเนอะ เหมือนได้คุยกับพวกเขา ก็รู้สึกภูมิใจครับ”ในมุมมองของเจฟที่เป็นคนทำเพลง เราตีความเพลงนี้ว่ายังไง“ผมรู้สึกว่ามันเป็นเพลงที่เราก็เจ็บปวด แต่เราก็ต้อง let go กับอะไรบางอย่างไป โดยที่ต่อให้เราจะรั้งสิ่งเหล่านั้นไว้ มันก็ไม่ได้ทำให้เรามีความสุขมากกว่าเดิม มันจะยิ่งเจ็บปวดไปอีก มันเหมือนการที่ตัดสิ่งที่มันอยู่ต่อไม่ได้แล้ว ถ้าพูดตามตรงก็คือเหมือนส่วนไหนเน่าแล้วก็ต้องตัดออกไป เพื่อไม่ให้มันลุกลามแล้วก็เจ็บปวดกว่าเดิม คือมันไม่ใช่เพลงรักแน่นอนอยู่แล้ว แต่มันอาจจะเป็นเพลงที่รักตัวเอง อาจจะเป็นเพลงเศร้าในเชิงที่เราต้องเสียใจกับตัวเอง แต่ผมว่ามันก็เป็นเพลงนึงที่จะทำให้เรารักตัวเองมากขึ้น”มาที่ “ส่วนน้อย” (Yellow Leaf) ทำไมเจฟถึงใช้เพลงนี้เป็นซิงเกิลโปรโมทปิดอัลบั้ม“ผมรู้สึกว่าแต่ละเพลงที่เราทำมาตลอด มันมีความบู๊ประมาณนึง มีความรุนแรง มีความ aggressive เศร้าบ้าง ลึกบ้าง ก็เลยรู้สึกว่าอยากให้เพลงสุดท้ายของอัลบั้ม เป็นเพลงที่ซอฟต์ เหมือนได้จิบชาอุ่น ๆ ฟังแล้วรู้สึกว่าสบาย”เจฟออกซิงเกิลที่ 10 ก่อนซิงเกิลที่ 9 ด้วย ตรงนี้มีความหมายอะไรมั้ย“จริง ๆ ด้วยความที่มันเป็น Space Shuttle No.8 ไงครับ คือจบที่เลข 8 เพราะฉะนั้นการเริ่มสิ่งใหม่ ๆ มันจะเริ่มที่เลข 9 มันคือการสิ้นสุด และเริ่มต้นใหม่ที่เลข 9 แล้วก็เราจะได้เห็นว่า เนื้อเรื่องทั้งหมด เดี๋ยวจะได้รู้อีกทีว่าทำไมมันถึงต้องเป็นแบบนี้”เรามีเฉลยเรื่องนี้ด้วยใช่มั้ย“มีเฉลยครับ แต่ว่ายังไม่เฉลยตอนนี้”เฉลยในคอนหรือเปล่า“ไม่ใช่ในคอนด้วย ต้องรอติดตามครับ”อีกหนึ่งเพลงใหม่ในอัลบั้ม “Almost over you” ช่วยเล่าให้ฟังหน่อยว่าเพลงนี้เกี่ยวกับอะไร“เพลงนี้เนื้อหาของมันคือการที่เราเกือบลืมเธอได้แล้ว สักวันนึงฉันจะลืมเธอได้จริง ๆ แต่อาจจะยังไม่ใช่ตอนนี้ แล้วก็มันพร่ำพรรณนาความเศร้าที่แบบ เธอไปแล้ว ดอกไม้มันเป็นสิ่งเดียวที่เป็นตัวแทนของเธอ ที่จะทำให้ฉันจำเธอได้ เพราะว่าทุกคนรอบข้างฉันลืมเธอไปหมดแล้ว เขาไม่พูดถึงเธอแล้ว สุดท้ายแล้วความเจ็บปวดของเรา มันก็จะเป็นความเจ็บปวดของเรา คนอื่นไม่ได้มีส่วนร่วมในความเจ็บปวดนี้ เพราะฉะนั้นเขาจะลืมความเจ็บปวดนี้ได้เร็วกว่า แล้วเพลงนี้มันถูกแต่งขึ้นมาอย่างรวดเร็ว คือจริง ๆ ทำ song camp กัน ใช้เวลา 4 ชั่วโมง เมโลดี้และคอร์ดก็เสร็จ แล้วก็ส่งต่อไปให้ทีมเขียนเนื้อที่เป็นทีมต่างประเทศเขียน ส่วนโปรดิวเซอร์ที่ทำเพลงนี้คือคุณ Hyuk Shin เป็นโปรดิวเซอร์ที่ทำเพลงให้ EXO ด้วยครับ”เพลงสุดท้าย “Saturdayss” เจฟแต่งให้แฟนคลับ แล้วก็ใช้วิธีการอัดที่แตกต่างจากเพลงอื่นด้วย“ใช่ครับ มันเป็นเพลงที่เหมือนฟังผมเล่นอยู่ในห้องทำงาน ผมกดอัด แล้วผมก็เล่นเลย อยากให้มันเป็นฟีลนั้น”เจฟใช้เวลาทำนานมั้ยสำหรับเพลงนี้“จริง ๆ ช่วงแต่งไม่นาน แต่ช่วงอัดจะนานตอนที่หาวิธีว่าโปรแกรมใช้ยังไง ผมไปเช่าห้องอัดที่ตราด เพราะว่าตอนนั้นผมถ่ายหนัง ก็เลยไม่มีเวลากลับมาอัดที่กรุงเทพ แต่ว่าใช้เวลาจริง ๆ อัดแค่ 10 นาทีเอง”ทำไมถึงเลือกใส่ “Saturdayss” ไว้เป็นแทรคสุดท้ายในอัลบั้ม“ผมรู้สึกว่ามันเป็นเพลงที่เรียบง่าย honest มาก แล้วก็เป็นเหมือนของขวัญ เหมือนเราผ่านอะไรด้วยกันมาในสเตชั่นต่าง ๆ เราไม่รู้ว่าสเตชั่นสุดท้ายมันจะเป็นยังไง แต่รู้ว่าปลายทางมีคนที่รักเราอยู่ สุดท้ายแล้วเราก็จะรอให้ถึงวันเสาร์อยู่เสมอ”ถ้าให้เลือกเพลงในอัลบั้มที่ตรงกับชีวิตหรืออารมณ์ของเจฟในตอนนี้มากที่สุด จะเลือกเพลงไหน“ยากจัง ไม่เคยคิดเรื่องนี้มาก่อนเลย จริง ๆ ทุกเพลงมันคือ element ที่ดึงออกไปจากชิ้นส่วนของความทรงจำของผม แล้วก็ออกมาเป็นเพลง เพราะฉะนั้นถ้าถามว่าตอนนี้ความรู้สึกของผมตรงกับอันไหนเหรอ ผมเลือก ‘Saturdayss’ แล้วกัน เพราะผมรู้สึกว่า เราได้ความรักจากคุณวันเสาร์เยอะ รู้สึกว่ามันเป็นอะไรที่ comfort เราเสมอ ไม่ว่าเราจะอยู่ในสถานการณ์ไหน แล้วก็เป็นแรงใจในการทำงาน ที่เราตื่นมาเดินสายสื่อ 4 วัน โดยที่เรารู้สึกว่ายังไหวอยู่ เพราะเรารู้ว่าพวกเขาเหล่านั้นกำลังรอชมสิ่งเหล่านี้อยู่ แล้วก็เขาให้กำลังใจเราเสมอ”เพิ่งเปิดเอเชียทัวร์มา ไทเป และฮ่องกง เจฟร้องเพลงเวอร์ชั่นภาษาไทยเนอะ เขาร้องตามกันได้มั้ย“ผมร้องเวอร์ชั่นไทยครับ เขาร้องตามได้ทุกเพลงเลย ประทับใจนะ เพราะเราก็ไม่คิดว่าเราออกเพลงมาเป็นภาษาไทยทุกเพลง แล้วเขาจะร้องตามได้ เพราะมันก็ไม่ใช่เรื่องที่ง่าย ๆ ที่เขาต้องฝึกร้องได้ทุกคำขนาดนี้ แล้วก็ร้องเสียงดังด้วย ผมรู้สึกประทับใจมาก ๆ แล้วก็มันเติมฟีลในตัวเรามาก”ช่วงเบเนฟิตมีได้พูดคุยกันด้วย รู้สึกยังไงที่ได้คุยกับคุณวันเสาร์ต่างชาติที่เขาอาจจะไม่ได้เจอเราบ่อย ๆ“เรารู้สึกว่ามันไม่ใช่แค่เรื่องของการได้เจอกัน มันคือการได้คุยกันจริง ๆ แล้วโมเมนต์มันเป็นของเราจริง ๆ ผมมีความสุขมาก มันไม่เหนื่อยเลย มันแบบว่าหลายคนมากที่ต่อคิว แต่พอทำเสร็จผมรู้สึกไม่เหนื่อยเลยนะ มันเหมือนเป็นการเติมพลังให้กัน เขาอยากพูดอะไร เขาอยากคุยอะไรกับเรา เมสเสจมันมีแค่ 8 วินาที มันมีคุณค่ามาก ๆ ทั้งกับผมและกับเขา”เห็นเจฟเต้นด้วย แล้ว Space Shuttle No.8 Asia Tour in Bangkok จะเต้นด้วยมั้ย“จะเป็นเซิ้งแทนครับ ไม่เต้น แต่จะเป็นเซิ้ง หมอลำแทน”พูดแบบนี้คนเขาคาดหวังนะ“(หัวเราะ) ก็อาจจะมี ครับผม ต้องรอดูว่าเป็นยังไง”เกสต์สำหรับคอนเสิร์ตนี้ล่ะ มีวางไว้หรือยังว่ากี่คน“มี 2 ศิลปินครับ ยังไม่บอกว่าเป็นใคร แต่เป็นคนที่ทุกคนรู้จักแน่นอน”อีกบทบาทที่เจฟทำอยู่ คือเป็นเมนเทอร์รายการ Chuang Asia เป็นยังไงบ้างกับการถ่ายทำรายการนี้“ก็หนักหน่วงนะครับผม เพราะว่าจริง ๆ แล้วการที่เราได้มาอยู่ตรงนี้ คือเราต้องเก็บเกี่ยวประสบการณ์จากสิ่งต่าง ๆ ที่ทำมา การไกด์น้อง ๆ เราก็ต้องระวังมาก ๆ ตรงที่ว่าคำพูดของเรามันมีความหมายมากสำหรับน้อง ๆ เพราะฉะนั้นการที่เราจะพูดอะไรออกไปสักอย่าง เราต้องคิดมาดี ๆ แล้ว แล้วก็ไม่ใช่ว่าทำให้เขารู้สึกหมดไฟในการทำงาน แต่ทำให้เขาพัฒนาขึ้นไป โดยที่เขาไม่ได้รู้สึกว่าสิ่งที่เขาทำมันผิดหรืออะไร เพราะสุดท้ายแล้วอาร์ตมันไม่มีสิ่งที่ผิด มันแค่ว่า ถ้าในสกิลเบสิคที่แบบ เต้นต้องล็อคท่านี้ อะไรแบบนี้มันโอเค ในวันนึงที่เราทำสิ่งนั้นได้แล้ว เราจะสามารถ expand ไปยังสิ่งต่าง ๆ ได้ คาแรคเตอร์ของน้อง ๆ ที่มีมาอยู่แล้ว อยากให้มันกรูมไปในแนวทางไหน เราต้องคิดตลอดเวลา แต่ความสนุกมันคือการได้ทำสิ่งนี้แหละ เพราะผมรู้สึกว่าการได้ไกด์น้อง ๆ ได้เอาประสบการณ์ทั้งหมดมาใช้ มันเป็นอะไรที่เราอยากทำให้กับใครสักคนนึง แล้วการได้มา explore ในสิ่งนั้น มันเป็นเรื่องที่ดี”เจฟคิดว่าตัวเองเป็นเมนเทอร์สายไหน ดุมั้ย“ผมไม่ได้ดุนะ เป็นเมนเทอร์สายชิล เป็นคนที่น้อง ๆ จะสามารถ โย่วเจฟ วอทซัพเจฟ อะไรแบบนี้ได้ ชิล เพราะผมมีความเชื่อว่างานศิลปะ มันจะเกิดมาจากการที่เรา relax อะครับ ในอีพีแรกผมอาจจะดูเคร่งนิดนึง เพราะว่ามันเป็นการที่เราต้องตั้งสมาธิมาก ๆ กับการดูน้อง ๆ ร้องเพลง ถ้าเราพูดอะไรออกไปโดยที่เราไม่ได้ตั้งใจมากพอ ผมรู้สึกว่ามันเป็นการทรยศต่อความตั้งใจของน้อง ๆ”เจฟทำอะไรหลายอย่างมากเลย แบ่งเวลายังไง“ก็ไม่แบ่งนะฮะ (หัวเราะ) จริง ๆ ผมรู้สึกว่าสำคัญที่สุด คือเวลาพักผ่อน ผมควรจะพักยังไงให้มีคุณภาพ ก็คือการนอน การได้ดูอะไร ผมก็ใช้เวลาว่าง ๆ ในการทำสิ่งนั้น แต่ไม่ได้รู้สึกว่ามันเหนื่อยขนาดที่ทนไม่ไหว มันเป็นอะไรที่สนุกในทุกแง่มุม พอทำอะไรที่แตกต่างกัน อย่างเช่น สัมภาษณ์ ถ่ายแบบ โอเค มันก็เป็นสิ่งที่ต่างกัน มันก็รู้สึกว่าสนุกดี”มีอะไรที่เจฟอยากทำ แล้วยังไม่ได้ทำอีกมั้ย“ผมอยากทำซีรีส์ของตัวเอง ซึ่งก็คิดว่าก็คงได้ทำครับ”พูดแบบนี้แสดงว่ามีแพลนไว้บ้างแล้ว“คิดไว้แล้วครับ”เจฟเคยบอกไว้ว่าอยากเขียนหนังสือ พาร์ทนี้มีความเป็นไปได้แค่ไหน“อันนั้นก็มีแน่นอนครับ แล้วก็กลับมาที่คำถามเดิมว่า แล้วแบ่งเวลายังไง ก็ไม่แบ่งครับ (หัวเราะ)”เจฟได้มองภาพในเส้นทางสายดนตรีไว้มั้ย ว่าเราอยากไปถึงจุดไหนในฐานะศิลปิน“ความฝันของผมคือการได้เล่นเวิลด์ทัวร์ ไปเจอแฟน ๆ ในทุก ๆ เมือง ทุก ๆ ประเทศ ผมมองว่าถ้าได้ทำสิ่งนั้น มันก็จะเป็น achievement นึง แต่ถามว่ามองไปถึงตรงไหนมั้ย ผมว่าผมยังสนุกกับการลุ้นว่าพรุ่งนี้ผมจะทำอะไร หรือว่าพรุ่งนี้มันจะมีอะไรเกิดขึ้นอีก เพราะว่าจากที่เคยวางแพลนมาแล้วเนี่ย ทุกอย่างมันผิดไปหมดเลย มันคนละแบบ ผมก็เลยรู้สึกว่า งั้นก็ไม่ต้องวางหรอก ก็ทำเต็มที่ในทุก ๆ อย่างที่ทำ แล้วก็รอดูว่ามันจะพาเราไปไหน”ถ้าให้พูดอะไรถึงเจฟในอดีต วันแรกที่เราเริ่มเข้ามาเป็นศิลปิน จะพูดอะไรกับเขา“ไม่บอกอะไรฮะ เพราะว่าที่เขาทำมา มันก็ดีมากแล้ว”แล้วถ้าให้พูดถึงเจฟในอนาคตล่ะ“ก็ไม่บอกอะไรเหมือนกัน เพราะผมเชื่อว่าเขาจะเป็นคนที่คิดอะไรได้ด้วยตัวเองอยู่แล้วครับ เขาคงไม่ต้องการคำพูดจากผม”ฝากผลงานหน่อย ช่วงนี้เจฟทำอะไรอยู่บ้าง“ช่วงนี้ก็จะมีหนัง GDH ครับ ช่วงประมาณกลาง ๆ ปี มี Space Shuttle No.8 ที่เป็นทั้งอัลบั้มแล้วก็คอนเสิร์ต ยังซื้อบัตรรอบวันอาทิตย์ที่ 21 เมษายน 2567 ได้นะครับ ที่ Thai Ticket Major แล้วก็รายการ Chuang Asia ที่ผมเป็นเมนเทอร์ในเรื่องของโวคอล แล้วก็จะมีโปรเจคพิเศษค่อย ๆ ตามมา จะค่อย ๆ ปล่อยมาเรื่อย ๆ แต่ว่าตลอดปีนี้ยาว ๆ แน่นอนครับ”อยากให้เจฟพูดอะไรถึงคุณวันเสาร์หน่อย“การที่ได้มาเจอกันในช่วงเวลานี้ ไม่ว่าจะเพิ่งมาเจอกัน หรือเจอกันมานานแล้ว ก็อยากให้ทุกคนมีความสุข ไม่ต้องรู้สึกกดดันว่าเป็นแฟนคลับที่ดีต้องเป็นยังไง เป็นแฟนคลับที่ไม่ดีคืออะไร แค่รู้สึกว่าการที่เราได้รู้จักกัน ติดตามผลงาน ได้ร่วมเดินทางครั้งนี้ไปด้วยกัน ผมก็รู้สึกมีความสุขมากแล้ว เพราะฉะนั้นไม่ว่าจะเป็นยังไง ผมก็หวังว่าทุกคนจะมีความสุขในการเดินทางครั้งนี้ เพราะว่าผมมีความสุขจริง ๆ ที่ได้เจอ แล้วก็ได้เดินทางร่วมกับทุกคน มันมีความหมายมาก แล้วก็ขอให้ทุกคนมีความสุข ไม่ว่าจะอยู่ตรงนี้ หรือไม่อยู่ตรงนี้ก็ตาม”คุณวันเสาร์เขาจะชอบเจฟในหลาย ๆ โพ เรามีชอบโพไหนเป็นพิเศษมั้ย“ผมไม่มีนะ แล้วแต่เขาแล้วกัน เขาอยากจะเลือกเป็นสถานะอะไรก็เลือกไปเถอะ เพราะทุกคนเป็นคนรักของผม”

คุยกับ “PUIMEKSTER” ให้หายคิดถึง ถึงซิงเกิลใหม่ “ไม่อยากคิดถึงเธออีกแล้ว (Pause)”

ไม่ต้องทนคิดถึงอีกแล้ว เพราะ “PUIMEKSTER” หรือ ปุยเมฆ-นภสร วีระยุทธวิไล กลับมาแล้ว ในฐานะศิลปินเดี่ยว ภายใต้สังกัด LOVEiS ENTERTAINMENT พร้อมซิงเกิลเอาใจคนอยากมูฟออน “ไม่อยากคิดถึงเธออีกแล้ว (Pause)” วันนี้เราจึงได้ชวนปุยเมฆมาพูดคุยกันให้หายคิดถึง ถึงซิงเกิลแรกในบทบาทของศิลปินเดี่ยวเต็มตัวกันช่วยเล่าคอนเสปของเพลง “ไม่อยากคิดถึงเธออีกแล้ว” ให้เราฟังหน่อย“เพลงไม่อยากคิดถึงเธออีกแล้ว เป็นเพลงที่บอกเล่าความสัมพันธ์ ณ ช่วงเวลาหนึ่ง ที่เราไม่สามารถออกมาจากวังวนของความคิดถึงได้ บางทีคำว่า ไม่อยากคิดถึงแกแล้วว่ะ มันพูดง่าย แต่มันทำยาก บางทีเราตื่นเช้ามาก็คิดถึงเขา มองนู่นมองนี่ก็คิดถึงเขา แล้วบางทีความสัมพันธ์นั้นมันอาจจะไม่สามารถไปต่อได้ เราก็เลยรู้สึกว่าเพลงนี้อาจจะเป็นตัวแทนของคนที่ไม่สามารถออกมาจากวังวนอะไรแบบนี้ได้”เพลงนี้ภาษาอังกฤษชื่อ Pause ทำไมเลือกเป็นคำนี้ ตั้งเองด้วยมั้ย“ตั้งเองค่ะ จริง ๆ อารมณ์มันประมาณว่า ไม่อยากคิดถึงแกอีกแล้วว่ะ Pause สิ่งนี้ไว้ได้มั้ย มันเป็นคำที่บอกจบในคำเดียว เป็นความรู้สึกที่เราอยากหยุดสิ่งนี้ หยุดความรู้สึกที่มีต่อคนนี้ไว้ก่อน ไม่อยากให้ความคิดถึงของเรามันทำงานต่อไปอีกแล้ว เพราะทุกครั้งที่คิดถึงเขา เราก็ไม่สามารถมีเขาอยู่ในชีวิตได้”ปุยเมฆมีส่วนร่วมในการทำงานพาร์ทไหนบ้าง“เพลงนี้ร่วมกันเขียนกับพี่โด้ Slapkiss ค่ะ ตอนนั่งเขียนเพลงก็เหมือนมาช่วยกันตบว่าตรงนี้จะเล่ายังไงดี ปรับตรงนี้มั้ย แต่ว่าส่วนใหญ่จะเป็นพี่โด้ขึ้นโครงมาให้ แล้วเราก็มานั่งตบ ๆ กันว่าประโยคนี้ เราว่าเปลี่ยนตรงนี้นิดหน่อย ให้มันดูรีเลทกับเรามากขึ้น เข้าปากเรามากขึ้น”เคยเจอสถานการณ์แบบในเพลงมั้ย แล้วจัดการกับมันยังไง“เคยเจอค่ะ จริง ๆ เพลงนี้ก็ค่อนข้างเขียนมาจากเรื่องราวของตัวเรา จัดการกับมันยังไงเหรอ ตอนนั้นก็ออกไปกินข้าวกับเพื่อน ใช้ชีวิตอยู่กับเพื่อน พยายามไม่เข้าไปส่องเขา เพื่อให้ตัวเราไม่ไปโฟกัสเขา แต่สุดท้ายแล้วตัวเราก็ยังกลับไปคิดถึงเขาเหมือนเดิม มันเป็นวังวนอยู่แบบนี้ช่วงเวลาหนึ่งเลย นานเป็นปี แต่สุดท้ายแล้วก็ออกมาได้ค่ะ ณ วันนั้นมันอาจจะดูเป็นเรื่องใหญ่สำหรับเรา เราไม่สามารถลืมได้ แต่พอมองย้อนกลับไป ก็รู้สึกว่าดีแล้วที่ผ่านมันมาได้”จุดที่ทำให้ตัดสินใจเดินออกมาเลยคืออะไร“น่าจะเป็นจุดที่เรารู้สึกว่า มันเหมือนภาพวิดีโอซ้ำ ๆ เราคุยกับเขาจนเรารู้สึกว่า นี่เราเป็นอะไรกันนะ แต่เขากลับบอกว่า อยู่แบบนี้ต่อไปก็ดีแล้วนี่นา มันไม่สามารถที่จะไปต่อในการมีสถานะที่ชัดเจนได้ เราก็เลยรู้สึกว่าหยุดไว้ดีกว่า เพราะเวลาเราคบใคร ก็อยากจะจริงจัง อยากจะไปต่อในฐานะคนรัก ไม่ได้อยากคบเล่น ๆ เราก็เลยรู้สึกว่าต้องไปต่อแล้ว แต่ถามว่ามันเดินออกมาได้ซะทีเดียวมั้ย มันก็เดินออกมาไม่ได้ซะทีเดียว ความคิดถึงมันก็ยังทำงานอยู่เรื่อย ๆ สุดท้ายเวลามันถึงช่วยฮีลไปเอง”เพลงนี้ได้คอปเตอร์มาเป็นพระเอก MV เป็นการร่วมงานกันครั้งแรกมั้ย“ใช่ค่ะ จริง ๆ เคยเจอกันตามงานอีเวนต์ เคยเจอหน้ากัน ทักทาย แต่ไม่เคยได้ร่วมงานกัน สำหรับเพลงนี้ก็เป็นครั้งแรกที่ได้ร่วมงานกันแบบจริง ๆ”บรรยากาศในการถ่าย MV เป็นยังไงบ้าง“สนุกดีค่ะ ชิล คอปเตอร์เขาก็ค่อนข้างรับส่งอารมณ์ได้ดี แล้วเราเองก็รู้สึกว่า เราเกิดมาจากการเป็นนักแสดงเนอะ ก็เป็นงานที่ถนัดอยู่แล้ว ก็เลยค่อนข้างสนุกค่ะ ออกกองวันนั้นตั้งแต่หกโมงเช้า จนถึงสองสามทุ่มเลย แต่เป็นทั้งวันที่เอ็นจอยค่ะ”มีอะไรที่รู้สึกว่าเซอร์ไพรส์มั้ย คิดไว้ว่าเขาเป็นแบบนี้ แต่พอเจอแล้วไม่เหมือนที่คิดไว้“เขาดูเป็นเด็กน้อยกว่าที่คิดไว้ค่ะ (หัวเราะ) ตอนแรกเห็นคอปเตอร์ตามโซเชียลมีเดีย เขาจะดูนิ่ง ๆ คูล ๆ แต่พอรู้จักจริง ๆ คอปเตอร์เขาก็มีความตลกเหมือนกัน เพราะอายุใกล้ ๆ กันด้วย ก็เลยคุยกันได้ง่าย”ในมุมมองของปุยเมฆ คิดว่าบทบาทของการเป็นศิลปินเดี่ยวเต็มตัว ยากกว่าการเป็นนักแสดงมั้ย“ยากกว่าการเป็นนักแสดงค่ะ พอมาเป็นศิลปินจริง ๆ ต้องมีการร้องเพลง ทำ performance มากขึ้น ก็ต้องฝึกใหม่พอสมควร เพราะมายเซตเราก็มองว่า เราเป็นศิลปินใหม่ ในวงการใหม่ ก็จะค่อย ๆ ปรับตัว ค่อย ๆ ฝึกฝนให้ตัวเองมีสกิลมากขึ้น ก็มีการเรียนเพิ่มเยอะอยู่เหมือนกัน แล้วก็ฝึกต่อไปเรื่อย ๆ ฝึกทุกวันค่ะ ออกซิงเกิลแล้วก็ยังฝึกอยู่”ช่วงนี้งานยุ่งมั้ย ยังทำงานเป็นหมออยู่ด้วยหรือเปล่า“ก็ยังทำงานหมออยู่ด้วย แล้วก็ทำงานเพลงด้วย แล้วก็มีงานอินฟลูเอนเซอร์อื่น ๆ ด้วย ค่อนข้างหัวหมุนพอสมควร แต่รู้สึกว่าสนุกดีค่ะ เพราะว่าแต่ละวันเราก็มีบทบาทเยอะ ได้ทำอะไรหลาย ๆ อย่าง ได้เจอคนหลาย ๆ แบบ ได้เห็นว่างานแบบนี้เป็นประมาณนี้นะ ทำให้ต้องชาเลนจ์ตัวเองในแต่ละวัน ว่าต้องทำทุกอย่างออกมาให้ดีที่สุด ตอนนี้ก็ค่อนข้างสนุกกับชีวิตพอสมควรเลยค่ะ”ทำงานหลายบทบาทแบบนี้ ปุยเมฆแบ่งเวลายังไง“ช่วงกลางวันวันไหนที่ไม่ได้มีงานก็จะอยู่คลินิก ส่วนตอนกลางคืนก็จะไปทำเพลงค่ะ ส่วนใหญ่ก็จะประมาณนี้”แนวเพลงไหนที่รู้สึกว่าเป็นตัวตนของปุยเมฆ“ก็น่าจะเป็นเพลงป็อปเนี่ยแหละค่ะ จริง ๆ แล้วเราก็ร้องได้ทั้งป็อปเศร้า และป็อปสดใสเลย แต่ว่าซิงเกิลนี้ก็ขอแตะเรื่องเศร้าดูก่อน เพราะว่าเรามีเรื่องราวที่อยากถ่ายทอดในจุดนี้อยู่”มีเพลงอื่น ๆ ที่แต่งเก็บไว้เยอะมั้ย“ก็จริง ๆ มีประมาณหนึ่งเลยค่ะ มีหลากหลายแนว ช่วงนี้ก็มีประชุมกับทางทีมเพลงเยอะอยู่ ว่าไดเรกชันเราจะไปทางประมาณไหน ซิงเกิลหน้าจะยังไงต่อดี”พูดอะไรถึงแฟน ๆ ที่ติดตามปุยเมฆอยู่หน่อย“ขอบคุณทุกคนมาก ๆ ที่ยังอยู่ด้วยกันมา จริง ๆ เราอยู่ในวงการมา ปีนี้ก็เข้าปีที่ 8 แล้วค่ะ ก็ค่อนข้างนานพอสมควร รู้สึกดีใจมาก ๆ ที่ทุกวันนี้ทำผลงานออกมา ก็ยังมีแฟนคลับคอยซัพพอร์ตเราอยู่ อยากขอบคุณมาก ๆ จริง ๆ ที่ยังอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่วันแรกที่เรายังร้องเพลงไม่เก่งเลย มาจนถึงทุกวันนี้ที่เรามีโอกาสได้ทำเพลง มีโอกาสได้มาเป็นศิลปินในแบบที่เราชอบ แล้วทุกคนก็ยังอยู่ รู้สึกขอบคุณมาก ๆ ที่ยังไม่ไปไหน แล้วก็อยากให้เป็นกำลังใจให้ปุยเมฆในผลงานต่อ ๆ ไปด้วย สัญญาว่าจะเก่งขึ้นในทุก ๆ วัน ไม่ทำให้ทุกคนผิดหวังค่ะ”ฝากอะไรถึงคนที่กำลังตกอยู่ในสถานการณ์แบบในเพลงหน่อย“สำหรับใครที่กำลังตกอยู่ในสถานการณ์ ไม่อยากคิดถึงเธออีกแล้ว ไม่สามารถออกมาจากความสัมพันธ์ที่เป็นวังวนได้ ก็สู้ ๆ นะคะ ใช้ชีวิตอยู่กับคนรอบข้างเยอะ ๆ พยายามไม่ไปส่องเขา พยายามเอาตัวเองออกมาจากเขาให้ได้ แต่ว่าถ้าเอาตัวเองออกมาไม่ได้ ก็ให้ฟังเพลง ไม่อยากคิดถึงเธออีกแล้ว ได้ค่ะ”

0.8