HOLLYWOOD GOSSIP

[REVIEW] “Uncharted” ดัดแปลงเกมล่าขุมทรัพย์สู่หนังใหญ่ | GOSSIP GUN

17 ก.พ. 2022

“หนังจากวีดีโอเกมส์มักจะเจ๊ง” กลายเป็นคำกล่าวที่ลือลั่นในฮอลลีวูด เพราะน้อยครั้งมากที่หนังที่สร้างจากเกมจะประสบความสำเร็จแบบปังๆ ย้อนไปดู Box Office ในอเมริกา มีหนังจากเกมแค่ 5 เรื่องที่ทำรายได้ผ่านหลัก 100 ล้านเหรียญฯ คือSonic The Hedgehog, Pokemon Detective Pikachu, Lara Croft : Tomb Raider, The Angry Bird Movie และ Rampage (ซึ่งเรื่องหลังเมื่อเทียบกับทุนสร้างแล้ว ก็ไม่ได้ถือว่าทำเงินอะไรมากนัก) แต่ฮอลลีวูดก็ยังคงหยิบเกมมาเป็นวัตถุดิบในการสร้างหนังอยู่เสมอ ล่าสุดคือ Uncharted เกมผจญภัยล่าสมบัติที่โซนี่หยิบมาสร้างเป็นหนัง หวังให้เป็นแฟรนไชส์แบบเดียวกับ Indiana Jones และ Tomb Raider โดยดึงพระเอกที่ประสบความสำเร็จสุดของค่าย ณ ตอนนี้อย่าง ทอม ฮอลแลนด์ ถอดชุดสไปเดอร์แมน มาล่าขุมทรัพย์ (แม้ว่าแฟนเกมจะติเรื่องที่เขาดูต่างจากตัวละครในเกมมากอยู่ก็ตาม)

ทอม ฮอลแลนด์ รับบทเป็น นาธาน เดรก หนุ่มที่ใช้ชีวิตเป็นบาร์เทนเดอร์ แต่ก็เป็นนักล้วงกระเป๋าเพื่อหาเลี้ยงชีพ แต่ลึกๆเขาเองสนใจในการล่าสมบัติ จากความคลั่งไคล้ของพี่ชายที่หายตัวไป จนกระทั่งเขาได้เจอกับ ซัลลี่ (รับบทโดย มาร์ก วอห์ลเบิร์ก) ชายนักล่าขุมทรัพย์มืออาชีพ ที่ชักชวนเขาให้ร่วมทีมออกตามหาทองคำที่หายไป จากเรือของมาเจลแลน ที่แล่นข้ามโลกได้สำเร็จเมื่อในอดีต แต่การออกบล่าสมบัติครั้งนี้ของพวกเขาไม่ง่ายนัก เพราะมี ซานติอาโก้ (รับบทโดย แอนโตนิโอ แบนเดอราส) มหาเศรษฐีทายาทตระกูลเก่าแก่ ออกตามล่าสมบัตินี้เช่นกัน เพราะเขาเชื่อว่านี่คือมรดกของตระกูล ซึ่งการล่าขุมทรัพย์ในครั้งนี้ สำหรับนาธานไม่ใช่แค่เรื่องทองคำเท่านั้น เพราะนี่อาจเป็นโอกาสที่เขาจะได้สืบเกี่ยวกับพี่ชายที่หายตัวไปด้วย

Uncharted ฉบับหนังใหม่มีกลิ่นอายคล้ายๆ Tomb Raider หลายๆประการ ด้วยพล็อตและวิธีการดำเนินเรื่องที่เน้นไขปริศนา เพื่อตามหาสมบัติในสถานที่ต่างๆทั่วโลก ในขณะที่ตัวละครนำก็มีปมเรื่องคนในครอบครัว (อย่างใน Tomb Raider คือพ่อของนางเอก ส่วน Uncharted เป็นพี่ชาย) หนังทั้ง 2 จึงมีโครงสร้างคล้ายๆกัน แต่ในแง่คุณภาพ Uncharted อยู่ในระดับกลางๆ โดยรวมหนังทำฉากแอ็กชันออกมาได้ค่อนข้างดี โดยเฉพาะฉากกลางอากาศ ซึ่งเป็นฉากใหญ่ถึง 2 ฉากในหนัง ทำออกมาได้ตื่นเต้นและตื่นตาอย่างมาก ยิ่งดูในระบบจอ IMAX ที่มีการเพิ่มขนาดจอเฉพาะสองฉากนี้ ทำให้เหมือนเราอยู่ในฉากแอ็กชันไปกับตัวละครด้วย

แต่สิ่งที่ทำให้ Uncharted ไม่ได้กลายเป็นหนังแอ็กชันที่พีคมากๆ คงจะหนีไม่พ้นเรื่องบท ที่จะพบว่าฉากต่างๆในหนัง ถูกคลี่คลายไปอย่างง่ายดายมาก ถ้าเป็นการเล่นเกมก็คงเหมือนการผ่านด่านที่ง่ายเกินไป เวลาที่พระเอกจำเป็นต้องไขปริศนาอะไรบางอย่างก็สามารถค้นพบคำตอบด้วยเวลานิดเดียว เลยทำให้ดูเหมือนผู้ชมไม่จำเป็นต้องลุ้นตามตัวละครนำมากนัก เพราะน่าจะสามารถผ่านวิกฤตต่างๆไปได้ง่ายๆอยู่แล้ว บวกกับหนังค่อนข้างเล่าแบ็คกราวน์ของตัวละครน้อย หนังใช้เวลาค่อนข้างสั้นเพื่อเล่าที่มาที่ไปของ นาธาน เดรก ทำให้ผู้ชมอาจจะยังไม่ได้อินกับเขาเท่าไหร่ ก่อนที่การผจญภัยจะเริ่มต้นขึ้น

ทอม ฮอลแลนด์ ยังคงมีเสน่ห์ดึงดูดบนจอได้อย่างดี คาแรคเตอร์ในเรื่องที่คล้ายๆกับ ปีเตอร์ ปาร์กเกอร์ แบบนี้ ดูเหมือนจะกลายเป็นภาพจำของเขาไปแล้ว ซึ่งก็มีเสน่ห์ไปอีกแบบ แม้ว่าคนที่เล่นเกมนี้จะยืนยันว่าเขาไม่เหมือน นาธาน เดรก ในฉบับเกมเลยก็ตาม ในขณะที่ มาร์ก วอห์ลเบิร์ก ก็ยังคงเล่นบทแอ็กชั่นเบาสมองได้ดูเพลินเช่นเดิม แม้ว่าเคมีของเขากับทอม อาจจะยังไม่มากเท่าไหร่นัก กลายเป็นคนที่เคมีเข้ากับทอมดีกว่าคือ โซเฟีย อาลี ที่รับบทโคลอี้ สาวนักล่าสมบัติที่เข้ามาร่วมทีมกับ นาธานและซัลลี่ หลายฉากที่เธออยู่กับ ทอม เหมือนจะเห็นเสน่ห์เวลาทั้งคู่รับส่งบทออกมา แต่ที่น่าเสียดายสุดคือ แอนโตนิโอ แบนเดอรัส ในบทร้าย ที่ยังไม่ค่อยเห็นถึงความน่าหวาดกลัว และยังไม่มีบทบาทเท่าไหร่นัก

โดยรวม Uncharted ถือว่าเป็นหนังแอ็กชันจากวีดีโอเกมที่สอบผ่าน สามารถดึงเอาเสน่ห์ของฉากการผจญภัยในเกม มาทำเป็นฉากแอ็กชันในหนังได้อย่างน่าสนใจ โดยเฉพาะฉากไคลแม็กซ์ที่ตื่นตาทีเดียว แต่ก็ยังคงมีปัญหาเรื่องบท คล้ายๆกับหนังเกมทั่วไปที่อาจจะไม่ได้มีวัตถุดิบมากพอที่จะมาใส่ให้เรื่องราวเข้มข้นมากขึ้น การคลี่คลายปริศนาก็ทำได้อย่างไม่ยากนัก แต่การแสดงของ ทอม ฮอลแลนด์ ก็ชวนให้เราลุ้นตามและดูการผจญภัยของเขาไปได้จนจบ ใครที่อยากดูหนังแอ็กชัน Popcorn ที่ดูง่ายๆ เหมือนเล่นเกมผ่านด่าน ก็ลองมาชมเรื่องนี้ได้

(ให้ 7 คะแนนจากคะแนนเต็ม 10 คะแนน)

related HOLLYWOOD GOSSIP

12 ม.ค. 2022

[REVIEW] “SING 2” กู่ร้องครั้งใหม่ กุมหัวใจยิ่งกว่าเดิม | GOSSIP GUN

ปลายปีที่ผ่านมา นอกจากSpider-Man : No Way Homeที่เดินหน้ากวาดรายได้ถล่มทลายแล้ว มีหนังอีกเพียงเรื่องเดียวที่ทำเงินอย่างน่าสนใจ นั่นก็คือSING 2ภาคต่อของแอนิเมชั่นปี2016ของค่ายอีลูมิเนชั่น(ค่ายMinionsนั่นเอง)ที่ทำออกมากินใจผู้ชมอย่างมาก เพราะมันเล่าถึงเหล่าบรรดาสัตว์น้อยใหญ่ที่ต่างมีความฝันอันยิ่งใหญ่ โดยเฉพาะบัสเตอร์มูน โคอาล่าที่ฝันอยากเป็นเจ้าของโรงละคร ซึ่งท้ายที่สุดฝันของแต่ละคนก็ไม่ได้ไกลเกินเอื้อม ด้วยภาพรวมหนังที่สนุก พล็อตประทับใจ และเพลงเพราะมาก ส่งให้หนังกวาดรายได้ทั่วโลกไปกว่า600ล้านเหรียญฯ จึงไม่แปลกใจที่อิลลูมิเนชั่นจะสร้างภาคสองออกมาทันที แม้ว่าฝันในสเต็ปแรกของเหล่าตัวละครในSINGจะประสบความสำเร็จแล้ว แต่เส้นทางก็ไม่ได้จบเพียงเท่านั้น เพราะในSING 2มูน(พากย์เสียงโดย แมธธิว แม็คคอนาเฮย์)อยากพาโชว์ของเขาไปยังเรดชอว์ซิตี้(ฟีลแบบได้แสดงในเวกัส)แต่แมวมองกลับบอกว่าพวกเขาไม่เก่งพอ มูนจึงพยายามทำทุกทางเพื่อให้ได้ขึ้นโชว์ ซึ่งเขารู้ดีว่าทางเดียวที่จะเป็นไปได้ คือการดึงเอา เคลย์ คาโลเวย์(พากย์เสียงโดย โบโนU2)ร็อกเกอร์ระดับตำนานที่เก็บตัวเงียบนาน15ปี กลับมาขึ้นเวทีอีกครั้ง แต่ภารกิจนี้จะสำเร็จหรือไม่ หรือฝันที่จะโชว์สุดอลังการในเวทีของ เรดชอว์ซิตี้จะพังทลาย ต้องมาดูกัน ซึ่งทีมนักแสดงจากภาคแรก ก็ยังกลับมาให้เสียงทั้ง รีส วิทเธอร์สพูน,สการ์เล็ต โจแฮนส์สัน,ทารอน เอ็ดเกอร์ตัน รวมถึงศิลปินดังๆอย่าง ฟาร์เรลล์ วิลเลี่ยม และฮาร์เซย์ ก็มาเป็นสมาชิกใหม่ประจำภาคนี้ด้วย ถ้าคุณชื่นชอบภาคแรก คุณจะตกหลุมรักหนังภาคนี้อย่างแน่นอน เพราะหนังอัดแน่นด้วยความอิ่มเอมและสนุกสนาน ปัจจัยหลักคือประเด็นในภาคนี้ และเพลงที่จัดหนักยิ่งกว่าภาคแรก หลังจากภาคแรกเล่าถึงความแตกต่างของตัวละครที่แม้ว่าคุณจะไม่ได้รับการสนับสนุนจากครอบครัว หรือคุณจะมีความแตกต่างจากคนในสังคมขนาดไหน แต่คุณก็มีสิทธิที่จะมีฝัน และทำตามความฝันได้ แม้ฝันนั้นจะสำเร็จแล้ว แต่ภาคสอง มันเล่าถึงการเลือกทางเดินที่เป็นตัวตนของคุณเองได้ ไม่ใช่ทุกคนต้องเดินไปในทางเดียวกัน ความสุขของแต่ละคนมันไม่เหมือนกัน ซึ่งคุณเองนั่นแหละที่มีสิทธิเลือก รวมถึงประเด็นการสานต่อความฝัน แม้ว่าจะผิดหวังและทุกข์ทน คุณก็สามารถก้าวออกมา แล้วทำในสิ่งที่คุณรักได้ หลายประโยคในหนังภาคนี้ เข้าไปกินใจมากๆ และน่าจะสร้างพลังใจให้กันผู้ชมไม่มากก็น้อย ซึ่งเหมาะกับช่วงปีใหม่แบบนี้ ช่วงเวลาที่เราจะได้เริ่มต้นอะไรใหม่ๆกัน อีกจุดที่ทำให้SING 2เพลิดเพลินขั้นสุด คือเพลงดังชุดใหญ่จากหลากหลายยุคที่ถูกใส่เข้ามาในหนังอย่างถาโถม จนภาคนี้เกือบจะเป็นJukebox MusicalแบบเดียวกับTrollsที่อัดแน่นด้วยเพลงฮิต แบบเพลงแล้วเพลงเล่า ซึ่งแต่ละเพลงก็มาไม่ได้ถูกใส่มาเฉยๆ แต่มาในจังหวะที่ขยายเส้นเรื่อง เติมเต็มให้พิเศษขึ้นไปอีก อาทิ เพลงBreak Freeของอารีอาน่า กรานเด ที่ความหมายเฉยๆก็ทรงพลังอยู่แล้ว แต่SING 2ใส่มันในฉากที่พิเศษมากๆ เพิ่มพลังให้กับเพลงขึ้นไปอีก หรือแม้แต่เพลงของU2ที่เข้ามาในจังหวะที่เหมาะ นี่น่าจะเป็นหนึ่งในหนังJukebox Musicalที่แพรวพราวมากที่สุดเรื่องนึงเลยก็ว่าได้ ท้ายที่สุดSING 2คือหนังแอนิเมชั่นที่ทำให้ผู้ชมความสุขเอ่อล้นได้อย่างไม่ยาก ทั้งความสนุกสนานของเส้นเรื่องที่ยังคงอัดแน่นมุกตลกที่สร้างเสียงหัวเราะได้อย่างดี ประเด็นสำคัญในหนังที่กล่าวถึงความฝัน ความสุข และตัวตนที่ไม่เหมือนกันของแต่ละคน ยังคงแข็งแรงและสื่อสารได้อย่างถึงแก่น รวมถึงเพลงดังมากมาย ที่มาในรูปแบบโชว์สุดตื่นตา ระหว่างดูSING 2เหมือนเราได้เติมเต็มสิ่งที่ขาดหายไปตลอดปีที่ผ่านมา นั่นคือการดูคอนเสิร์ต การดูแสดงโชว์ดีๆ ในชีวิตจริง เพราะโควิด-19ทำให้จัดไม่ได้ แต่โชว์ต่างๆในหนัง จะทำให้คุณเพลิดเพลินอย่างแน่นอน(ให้8คะแนน จากคะแนนเต็ม10คะแนน)

05 เม.ย. 2023

[REVIEW] ‘บ้านเช่า บูชายัญ (Home For Rent)’ ผู้เช่าบ้านกับลัทธิสยอง หนังหลอนตั้งแต่ต้นจนจบ ! | GOSSIP GUN

เตรียมหลอนรับสงกรานต์กันได้เลย กับการกลับมาทำหนังสยองขวัญอีกครั้งของค่ายจีดีเอช กับ 'บ้านเช่า บูชายัญ' เพราะตั้งแต่ปล่อยชิ้นงานโปรโมตทั้งตัวอย่างและโปสเตอร์ออกมา ก็ได้รับเสียงตอบรับที่ค่อนข้างหลากหลาย (ตั้งแต่บวกสุดไปจนถึงลบสุดๆ) ทำให้หลายคนยังกังขาว่า หนังฉบับเต็มจะออกมาเป็นเช่นไร ซึ่งคอหนังสยองน่าจะพอโล่งใจได้ เพราะกระแสส่วนใหญ่ของรอบพรีเมียร์นั้น ค่อนข้างออกไปทางบวกเกือบหมด ใครที่เคยดูตัวอย่างแล้วยังลังเล ขอให้ลองไปพิสูจน์ในโรงกันดู เพราะสิ่งที่อยู่ในตัวอย่างนั้น เป็นเพียงเสี้ยวเดียวของหนังเท่านั้น เพราะหนังจริงๆ แทบจะไม่สามารถเล่าอะไรได้มากเลย เนื่องจากจะเป็นการสปอยล์ แต่สิ่งที่ผู้ชมจากรอบแรกเห็นตรงกันคือ นี่คือการกลับมาคืนฟอร์มของ จิม-โสภณ จาก ลัดดาแลนด์ ผู้กำกับที่มุ่งมั่นกับการสร้างหนังแนวนี้มาโดยตลอด แต่ก็มีเป๋ไปบ้างกับผลงาน 2 เรื่องล่าสุด หลายเสียงจึงเห็นตรงกันว่า นี่คือหนังสยองขวัญที่เวิร์คที่สุดของเขา นับจาก ลัดดาแลนด์บ้านเช่า บูชายัญ ได้นักแสดงระดับซูเปอร์สตาร์อย่าง เวียร์-ศุกลวัฒน์ และ มิว-นิษฐา มารับบทสามีภรรยา กวินและหนิง ที่อาศัยอยู่ในบ้านอันสงบสุขกับลูกสาววัย 7 ขวบ แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง ทำให้ทั้งคู่ต้องปล่อยบ้านหลังนี้ให้เช่า และผู้ที่สนใจเข้ามาเช่านั้น คือครอบครัวของ ราตรี (รับบทโดย ต่าย-เพ็ญพักตร์) แพทย์ที่เกษียณแล้ว ที่กำลังมองหาที่พักในกรุงเทพฯ เพื่ออยู่ใกล้ลูกสาว แต่ไม่นานหลังจากราตรีย้ายเข้ามาอยู่ เพื่อนบ้านเริ่มสังเกตเห็นถึงความผิดปกติมากมาย จากบ้านหลังนี้ ไม่ว่าจะเป็นตัวของราตรีที่แทบจะไม่ออกมาจากบ้านเลย สภาพของบ้านที่เริ่มเก่าและทรุดโทรม รวมถึงเสียงสวดประหลาดที่มักจะดังขึ้นทุกเช้ามืดเวลาตี 4 เกิดอะไรขึ้นกันแน่ในบ้านหลังนี้? และชีวิตของทุกคนกำลังจะตกอยู่ในอันตรายหรือไม่ (อย่างที่เกริ่นไป นี่เป็นเพียง 10% ของเส้นเรื่องเท่านั้น ที่เหลือต้องไปดูกันเอง)นี่คือหนังที่อาจจะกล่าวได้ว่า รีวิวยากมากเรื่องหนึ่ง เพราะหลายๆอย่างในหนังไม่สามารถบอกได้ มิฉะนั้นจะเป็นการสปอยล์ ไม่ใช่แค่เนื้อเรื่องด้วย แต่เป็นวิธีในการเล่าที่ทำให้หนังยิ่งน่าติดตามมากขึ้น แต่สิ่งที่พอบอกได้ และเป็นจุดที่ทำให้ชอบมากๆ คือ การดำเนินเรื่องที่ค่อนข้างไว (และเมื่อดูไปเรื่อยๆ จะเข้าใจเหตุผลว่า ทำไมถึงต้องเล่าไวในช่วงครึ่งแรก) หนังแทบจะไม่เสียเวลาอ้อยอิ่งอะไรเลย ตั้งแต่วินาทีที่หนังเริ่ม หนังพาผู้ชมเข้าเรื่องทันที และพอหนังเดินเรื่องไว ฉากสยองจึงมาไวเช่นกัน โดยเฉพาะในองก์แรกที่จัดเต็มฉากหลอนมาแบบต่อๆกัน จนแทบไม่ให้พักเลย หนังสามารถรักษาบรรยากาศความหวาดผวาไว้ได้ดี บวกกับปมหลัก โดยเฉพาะตัวละคร หนิง ของ มิว-นิษฐา ที่ต้องเผชิญกับความกดดันขีดสุด ทำให้ความรู้สึกของคนดู ผนวกกันทั้งความน่ากลัวและความกดดันไฮไลต์สำคัญที่ทำให้ บ้านเช่า บูชายัญ น่าติดตามเป็นอย่างมาก คือวิธีการเล่าเรื่อง ที่เล่นกับมุมมอง ทำให้ภาพรวมของหนังเป็นเหมือนจิ๊กซอว์ที่ค่อยๆปะติดปะต่อเรื่อง จนกว่าจะเป็นภาพรวมออกมา สำหรับในองก์แรก หนังเล่นกับอารมณ์ความไม่รู้เป็นหลัก หนังเลือกที่จะแหย่คนดูให้รู้เห็นเหตุการณ์ทีละนิด ทีละหน่อย ไม่ต่างกับตัวละครนำ ที่ยังคงสับสนว่าสิ่งที่พวกเขากำลังจะต้องเผชิญคืออะไรกันแน่ ซึ่งเป็นพาร์ทที่น่าลุ้นน่าติดตามมาก ก่อนที่จะเข้าสู่องก์ที่ 2-3 ซึ่งเมื่อเรื่องดำเนินไปเรื่อยๆ ผู้ชมเริ่มเห็นสิ่งต่างๆมากขึ้นเรื่อยๆ จากอารมณ์ความหลอนเพราะไม่รู้ ก็เริ่มปรับเปลี่ยนเป็นหลอน เพราะสิ่งที่รู้มันน่ากลัว น่าหวาดผวาแทนแน่นอนว่า อีกไฮไลต์สำคัญ คือการแสดงของ 3 นักแสดงหลักของเรื่อง ซึ่งหนังเปิดโอกาสให้แต่ละคนได้โชว์การแสดงในมุมของตัวเองพอสมควร เริ่มจาก มิว ที่รับบทหญิงที่ต้องเผชิญกับความกลัวขีดสุด ความไม่มั่นคงใดๆในชีวิต และพร้อมทำทุกทางให้กับลูกสาว หลายฉากผู้ชมสัมผัสได้จริงๆว่าตัวละครนี้ กลัวมากๆ เพราะเธอแทบจะไม่มีอะไรยึดมั่นได้เลย ในขณะที่ เวียร์ ถ่ายทอดบทสามีที่ค่อนข้างซับซ้อนได้ดีทีเดียว และเมื่อเส้นเรื่องดำเนินไป หลายฉากต้องแสดงอารมณ์ที่ทั้งซับซ้อนและสับสนค่อนข้างเยอะมาก ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะถ่ายทอด ปิดท้ายด้วย พี่ต่าย กับบทคุณราตรี ตัวละครที่เต็มไปด้วยปริศนา และดูน่าหวาดผวาจากภายนอก ซึ่งเพียงแค่สีหน้าของพี่ต่ายนั้น แค่ยืนเฉยๆก็สร้างความหวาดกลัวให้กับคนดูได้มากแล้วโดยรวม 'บ้านเช่า บูชายัญ' ถือเป็นหนังสยองขวัญของคนไทย ที่ไม่ธรรมดาเลย มีอะไรที่หนังซ่่อนเอาไว้ ยังไม่บอกผู้ชมอีกเพียบ เพราะฉะนั้นอย่าเพิ่งตัดสินจากสิ่งที่เห็นบางส่วนเท่านั้น เชื่อว่าหลายคนหลังดูจบ จะเกิดความหวาดระแวงเมื่อออกจากโรงหนังอย่างแน่นอน เพราะหลังจากดูจบ แค่ลองมองบ้านธรรมดาๆ ก็รู้สึกถึงความน่ากลัวได้แล้ว แค่เห็นหน้าต่างที่ม่านปิดอยู่ เสียงนกร้องในตอนกลางคืน เสียงน้ำหยดในบ้าน หรือแม้แต่ เมื่อถึงเวลาตี 4 ถ้าใครนอนไม่หลับ แล้วเพิ่งดูหนังเรื่องนี้มา ต้องมีหลอนกันบ้างอย่างแน่นอน นี่คือหนังสยองขวัญอีกเรื่อง ที่ิบิลด์ความน่ากลัวได้เก่ง และมีวิธีการเล่าที่น่าติดตามมากจริงๆ.\ชมตัวอย่าง 'บ้านเช่า บูชายัญ' เข้าฉาย 6 เมษายนในโรงภาพยนตร์ภาพ : GDH

02 ก.ย. 2022

[REVIEW] ‘Hunt’ ล่าคนปลอมคน ภารกิจล่าสายลับ โค่นอำนาจเผด็จการ| GOSSIP GUN

ชื่อเสียงของหนัง Hunt เป็นที่กล่าวถึงตั้งแต่ช่วงกลางปีทีี่ผ่่านมาด้วยหลายๆปัจจัย ข้อแรกนี่คือผลงานกำกับเรื่องแรกของ อีจองแจ พระเอกแถวหน้าของเกาหลีที่ดังระดับโลกจากซีรีส์ Squid Game ข้อต่อมา คือหนังได้รับเลือกให้ไปฉายในเทศกาลหนังเมืองคานส์ปีล่าสุดในส่วนของ Midnight Screening ในแบบที่ Train To Busan เคยทำได้มาแล้ว แม้ว่ารีวิวจะออกมาก้ำกึ่ง ส่วนใหญ่นักวิจารณ์เมืองนอกหลายคนดูหนังแล้วตามไม่ค่อยทัน แต่แน่นอนว่าคะแนนรีวิวจากคานส์สำหรับหนังเกาหลีอาจจะเชื่อถือมากไม่ค่อยได้ เพราะหนังอย่าง Emergency Declaration ก็ได้รับรีวิวไม่ค่อยดี แต่ถูกใจคอหนังในเกาหลีรวมถึงในไทย และข้อสุดท้ายคือ ล่าสุดหนังเพิ่งเข้าฉายในเกาหลีเมื่อต้นเดือนสิงหาคมที่ผ่านมา และกวาดรายได้เป็นอันดับ 1 Korea Box Office ได้นานถึง 3 สัปดาห์ซ้อน ล่าสุดติด Top 3 หนังเกาหลีทำเงินสูงสุดของปีไปแล้ว แน่นอนว่า Hunt ไม่ใช่โปรเจกต์ธรรมดาที่ควรมองข้ามอีจองแจ เลือกที่จะพาผู้ชมกลับไปยังเกาหลีใต้ในยุค 80s ช่วงเวลาที่รัฐบาลทหารยังเรืองอำนาจ บ้านเมืองถูกปกครองแบบเผด็จการ นักศึกษาจำนวนมากออกมาเรียกร้องประชาธิปไตย (อ่านแล้วคุ้นๆ) โดย อีจองแจ เองรับบท หัวหน้าพัค หัวหน้าทีมข่าวกรองนอกประเทศ ที่ต้องมาปะทะเดือดกับ หัวหน้าคิม หัวหน้าทีมข่าวกรองภายในประเทศ (ซึ่งรับบทโดย จองอูซอง จาก Steel Rain เพื่อนสนิทของ อีจองแจ ที่เป็นการหวนกลับมาเจอกันบนหน้าจอครั้งแรกในรอบ 23 ปีหลังจาก City of the Rising Sun ในปี 1999) หลังจากทั้งสองได้รับคำสั่งให้ตามจับ "ทงลิม" สายลับจากเกาหลีเหนือที่แฝงตัวอยู่ในองค์กรของพวกเขา โดยต่างฝ่ายต่างต้องสืบสวนทีมฝ่ายตรงข้าม ว่ามีหนอนบ่อนไส้แฝงตัวอยู่หรือไม่ เพราะถ้าทั้ง หัวหน้าพัค และหัวหน้าคิม หาตัวคนร้ายไม่เจอ พวกเขาอาจจะต้องกลายเป็นแพะรับบาปเสียเอง และที่สำคัญ พวกเขาต้องหาตัว ทงลิม ให้เจอ ก่อนที่แผนการลอบสังหารประธานาธิบดีจะเกิดขึ้นคำที่จะจำกัดความหนังเรื่อง Hunt ได้ดีที่สุด คงหนีไม่พ้นคำว่า "เดือดมากกก (เติม ก.ไก่ไปอีกล้านตัว) เพราะตั้งแต่เริ่มหนังในนาทีแรก ไม่มีคำว่ากราฟตกเลย ถ้าเปรียบเสมือนรถยนต์ที่ อีจองแจขับ เขาน่าจะเหยียบคันเร่งตั้งแต่นาทีแรก แล้วไม่มีคำว่าเหยียบเบรกเลย ด้วยความเร็วระดับ 200 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ผ่านถนนอันคดเคี้ยวขั้นสุด เพราะหนังเดินเรื่องด้วย Pacingที่ค่อนข้างไวมาก มีรายละเอียดในเนื้อหา และตัวละครค่อนข้างเยอะ ทำให้ผู้ชมอาจจะต้องโฟกัสกับสิ่งที่เกิดขึ้นบนหน้าจอค่อนข้างสูง มิฉะนั้นอาจจะตกเนื้อหาไปบางอย่างและพาลทำให้ดูไม่รู้เรื่องได้ และที่สำคัญ หนังมาพร้อมกับพล็อตที่ยากแก่การคาดเดา พร้อมที่จะหักมุมตลอดเวลา ทำให้ไม่สามารถลุกออกไปเข้าห้องน้ำได้เลย เพราะทุกนาทีหนังสามารถพลิกเหตุการณ์ได้ตลอด และช่วงเวลาที่คุณลุกไป อาจจะพลาดดีเทลบางอย่างก็เป็นอันได้ แน่นอนว่าด้วยความเร็วและดีเทลค่อนข้างเยอะ หนังอาจจะไม่เป็นมิตรกับคนดูมากนัก แต่ถ้าคุณตามทัน Hunt จะเป็นหนังที่โคตรมันส์อย่างแท้จริงความเข้มข้นขั้นสุดของ Hunt เกิดจาก 3 ปัจจัยสำคัญ เริ่มจากการเล่าเรื่องที่ชวนให้ติดตามอย่างมาก หนังสามารถดึงความสนใจของผู้ชมได้ตั้งแต่นาทีแรกๆ และไม่ปล่อยให้ผู้ชมวอกแวกไปคิดเรื่องอื่นเลย ยิ่งช่วงที่ตัวละครหลักพยายามไล่ล่าหาว่าใครคือ สายลับจากเกาหลีเหนือกันแน่ มันขับเขี้ยวเฉือนคมกันมันส์สุดๆ ถ้าคุณเคยชื่นชอบหนังแบบ Infernal Affairs ของฮ่องกง จะต้องไม่พลาดเรื่องนี้ ปัจจัยที่สองคือฉากแอ็กชัน ที่ดีไซน์ออกมาทั้งเดือด ทั้งมันส์ และเท่ห์สุดๆ แถมมันถูกตัดต่อออกมาให้ผู้ชมดูแล้วเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่ได้ตัดมั่วซั่วแบบหนังบางเรื่อง ดังนั้นในระหว่างที่คุณสนุกกับซีนแอ็กชัน ก็ยังเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยไฮไลต์สุดท้ายของ Hunt ที่ไม่กล่าวถึงไม่ได้คือ "ซูเปอร์แคส"ทีมนักแสดงที่ใส่เต็มทุกคน เริ่มจากดูโอ้ อีจองแจ และจองอูซอง ใส่ยับแบบไม่เกรงใจกันเองเลย ทุกฉากที่พวกเขาต้องปะทะอารมณ์กัน เถียงกัน ไล่ล่ากัน มันถึงพริกถึงขิงถึงอารมณ์จริงๆ ในขณะตัวนักแสดงสมทบก็ใส่หนักทุกเบอร์ โดยเฉพาะ โกยุนจอง ที่เพิ่งมีผลงานซีรีส์ Alchemy of Souls เข้าฉายไป บทของเธอมีบทบาทค่อนข้างมาก และเธอแสดงอารมณ์ได้เต็มจริงๆ ใครที่เป็นแฟนๆของ โกยุนจอง ต้องมาดูเธอใน Huntก่อนที่จะไปดูเธอขยับเป็นนางเอกใน Alchemy of Soul พาร์ทสอง นอกจากนี้ ไฮไลต์สำหรับแฟนหนังและซีรีส์เกาหลี คือการที่ Hunt มีนักแสดงรับเชิญโผล่แบบเยอะมาก เหมือน อีจองแจ กวาดนักแสดงรุ่นราวคราวเดียวกันมารับเชิญแบบล้นจอ มีทั้งที่มีบทพูดเยอะหน่อย และคนที่โผล่มาแว้บๆ ถ้าตาดีก็อาจจะเห็นทันโดยรวม Hunt ล่าคนปลอมคน ที่หนังเกาหลีที่เดือดสะใจแฟนๆหนังสไตล์แอ็กชันสายลับ หักเหลี่ยมเฉือนคม เป็นการพิสูจน์ให้เห็นอย่างชัดเจนว่า เกือบ 3 ทศวรรษในวงการบันเทิง อีจองแจ ได้สะสมฝีมือ ศึกษาแง่มุมในการทำหนังเพื่อมาทุ่มให้กับโปรเจกต์นี้ และเพื่อความสนุกมากยิ่งขึ้น ถ้าผู้ชมมีโอกาสได้ศึกษาประวัติศาสตร์ด้านการเมืองการปกครองของเกาหลีใต้ในช่วงยุค 80s ก็อาจจะช่วยเพิ่มอรรถรสในการรับชมมากขึ้น ดีไม่ดีอาจจะยิ่งอินหนักและโยงมาเปรียบเทียบกับการเมืองไทยในปัจจุบันได้ชมตัวอย่าง Hunt ล่าคนปลอมคน วันนี้ในโรงภาพยนตร์ภาพ : Mongkol Major Mongkol Cinema

03 ก.ค. 2023

[REVIEW] ‘Indiana Jones and the Dial of Destiny’ การผจญภัยครั้งสุดท้าย ได้ฟีลหนังสไตล์ยุค 80s | GOSSIP GUN

ย้อนกลับไป Indiana Jones เคยได้รับการขนานนามว่า เป็นหนึ่งในหนังผจญภัยที่ยิ่งใหญ่สุดในฮอลลีวูด จากความสำเร็จของไตรภาคหลักในยุค 80s ที่เป็นการผนึกกำลังกันของสามยักษ์ใหญ่ในฮอลลีวูดอย่าง จอร์จ ลูคัส ผู้ให้กำเนิด Star Warsที่เป็นทั้งผู้สร้างและเจ้าของไอเดียหนังชุด Indiana Jones ซึ่งได้ดึงเอาเพื่อนสนิทอย่าง สตีเว่น สปีลเบิร์ก พ่อมดฮอลลีวูดมากำกับหนัง และมอบบทอินเดียน่า โจนส์ ให้กับ แฮร์ริสัน ฟอร์ด ที่กำลังมาแรงสุดๆในขณะนั้น จากบทฮาน โซโลในหนังระดับบล็อคบัสเตอร์อย่าง Star Wars ก่อนที่จะมีการกลับไปสร้างภาคต่ออีกครั้งในปี 2008 แต่กลับไม่ได้รับคำชมมากเท่า 3 ภาคแรก จนกระทั่งล่าสุด ดิสนีย์ ที่เพิ่งซื้อกิจการลูคัสฟิล์มมาไม่นาน ขอส่งท้ายตำนานอีกครั้งด้วยหนังภาคที่ 5 อย่าง 'Indiana Jones and the Dial of Destiny' โดย แฮร์ริสัน ฟอร์ด กลับมารับบทเป็นการส่งท้าย ด้าน สปีลเบิร์กและลูคัส กลับมานั่งตำแหน่งอำนวยการสร้าง และส่งต่อหน้าที่ผู้กำกับให้ เจมส์ แมนโกลด์ จาก The Wolverine และ Ford V Ferrariสำหรับ The Dial of Destiny พาผู้ชมย้อนกลับไปในปี 1969 ช่วงเวลา 12 ปีหลังจากภาคก่อน เมื่ออินเดียน่า โจนส์ เดินทางมาสู่วัยเกษียณ ชีวิตของเขาหมดความหมายอีกต่อไป เมื่อเขากำลังจะหย่าร้างกับภรรยาหลังสูญเสียลูกชายไปในสงคราม จนกระทั่งได้พบกับ เฮเลน่า (รับบทโดย ฟีบี้ วอลเลอร์ บริดจ์) ลูกสาวบุญธรรม ทายาทของเพื่อนสนิท ที่โผล่มาหาเขาเพราะต้องการรู้เรื่องราวของ สิ่งของโบราณอย่างหนึ่ง ซึ่งเชื่อกันว่าสามารถพาให้ผู้ครอบครองเดินทางย้อนเวลาได้ ซึ่งสมบัติชิ้นนี้ ก็เป็นที่หมายปองของ วอลเลอร์ (รับบทโดย แมดส์ มิคเคลเซ่น) อดีตนาซีศัตรูเก่าของอินเดียน่า ที่ปัจจุบันกลายเป็นหนึ่งในที่ปรึกษาของโครงการ NASA นำไปสู่การผจญภัยครั้งใหม่เพื่อตามหาสิ่งวิเศษชิ้นนี้ ก่อนที่มันจะตกอยู่ในมือผู้ประสงค์ร้ายIndiana Jones and the Dial of Destiny ถือเป็นหนังภาคส่งท้ายที่ค่อนข้างน่าพอใจ และได้บรรยากาศแบบเก่าๆกลับมาครบ เหมือนหนังพาผู้ชมย้อนเวลากลับไปสมัยปลายยุค 80s ถึงต้นยุค 90s อีกครั้ง เพราะถ้าไม่นับเรื่องของ CGI ที่มีพัฒนาการไปตามยุคสมัย Mood Tone ของหนังมีความคล้ายคลึงกับหนังยุคนั้น เหมือนหนังถูกสร้างและแช่แข็งเอาไว้ ก่อนที่จะนำออกมาฉายตอนนี้ ทำให้บรรยากาศแบบเดิมๆจากหนังไตรภาค กลับมาพอสมควร ใครที่คิดถึงหนังสไตล์นี้น่าจะพึงพอใจ เพราะแทบจะหาไม่ได้แล้วในยุคสมัยนี้ ในมุมหนึ่งมันก็ดูค่อนข้างจะโบราณไปบ้าง แต่ในมุมหนึ่งมันก็มีความ Old School เป็นความคลาสสิคที่นานๆกลับมาดู ก็เป็นรสชาติที่หลายคนคิดถึงองค์ประกอบต่างๆของหนังภาคนี้ ดูจะคล้ายคลึงกับภาคก่อนๆที่ผ่านมา ในด้านของเส้นเรื่องก็ไม่มีอะไรแปลกใหม่มากนัก เน้นเล่าการผจญภัยของอินเดียน่า โจนส์ ที่ต้องเดินทางไปยังสถานที่ต่างๆตามลายแทงและหลักฐาน เพื่อตามหาสมบัติก่อนที่ตัวร้ายจะคว้าไป และระหว่างทางก็จะมีฉากแอ็กชันไล่ล่า ที่ก็จะเป็นไปตามเอกลักษณ์ของหนังสไตล์นี้ เนื่องด้วยพล็อตเรื่องจะเกิดขึ้นระหว่างช่วงปี 30s-60s ทำให้ฉากแอ็กชันส่วนใหญ่ก็จะเกิดขึ้นในป่า หรือตัวเมืองที่ค่อนข้างมีความโบราณ แต่การตัดต่อก็ทำออกมาได้ค่อนข้างเร้าอารมณ์ มีผสมกับอารมณ์ขันที่หนังมีอยู่เสมอ บวกกับเพลงธีมของ Indiana Jones ที่ทุกครั้งที่ใส่มา ยิ่งเพิ่มเอกลักษณ์ของหนังมาแบบเต็มๆสำหรับ แฮร์ริสัน ฟอร์ด ในวัย 80 ปี อาจจะไม่ได้กระฉับกระเฉงเหมือนเมื่อก่อนแล้ว แต่หนังก็ไม่ได้พยายามจะให้ตัวละครอินเดียน่า โจนส์ในภาคนี้ หนุ่มกว่าวัยแต่อย่างใด หนังได้ใส่คาแรคเตอร์ในแบบวัยเกษียณเข้าไปด้วย มีกลิ่นความเป็นมนุษย์ลุงเบาๆ และช่วงองก์ที่ 3 ของหนังสำหรับภาคนี้ ถือมีบทส่งท้ายสำหรับอินเดียน่า โจนส์ ได้อย่างน่าพอใจ หนังพาผู้ชมไปไกลกว่าที่คาดคิดพอสมควร ยิ่งสำหรับตัวละครที่เป็นนักโบราณคดี การที่หนังพาไปไกลขนาดนั้น ถือว่าไม่ธรรมดา (แต่ขออนุญาตไม่สปอยล์ตรงนี้ เพื่ออรรถรสของผู้ชม) เป็นการปิดฉากสำหรับแฟรนไชส์หนังผจญภัยสุดยิ่งใหญ่ได้อย่างน่าพึงพอใจ ใครที่เป็นแฟนหนังแนวล่าขุมทรัพย์ ตามหาสมบัติก็ไม่ควรพลาดกันชมตัวอย่าง Indiana Jones and the Dial of Destiny วันนี้ในโรงภาพยนตร์ภาพ : Walt Disney Studios Thailand

0.8