Recap

มหาสมุทรที่อยู่ในตัวทราย l CLUB PRIDE DAY inside EP.5 ทราย สก๊อต

ความรักของทราย สก๊อต: มหาสมุทรที่ใครว่าเข้าถึงยาก

ทราย สก๊อตเปรียบความรักของตัวเองเหมือน “มหาสมุทร” ที่ลึกและกว้างใหญ่ หลายคนอาจมองว่าทรายเป็นคนเข้าถึงยาก แต่ถ้าสังเกตดี ๆ จากสิ่งที่ทรายทำ จะเห็นได้ทันทีว่าทรายเป็นคนที่ชัดเจนและตรงไปตรงมา

ทรายอ่านคนเก่งและคัดกรองคนที่เข้ามาในชีวิตเสมอ ทรายมั่นใจกับความรู้สึกของตัวเอง และเชื่อในสัญชาตญาณของมนุษย์ เช่นในการเดต แค่เดทแรกทรายก็พอมองออกแล้วว่าอีกฝ่ายเป็นคนแบบไหน ด้วยประสบการณ์ที่สั่งสมมา ทำให้ทรายเป็นคนช่างสังเกต ใส่ใจรายละเอียด ทั้งพฤติกรรม ทัศนคติ และบทสนทนา โดยเฉพาะหัวข้อที่ทรายเป็นฝ่ายชวนคุย เพราะในนั้นมักซ่อน “คีย์เมสเสจ” ที่บอกตัวตนของคนคนนั้นอย่างชัดเจน

สเป็กคนรักในแบบของทราย

ทรายชอบคนหน้าตาดี แต่ไม่ใช่แค่รูปลักษณ์ภายนอก คนคนนั้นต้องมีความสงบ นิ่ง และยังรักษาความเป็นเด็กในตัวเองได้ ทรายอยากอยู่กับคนที่ทำให้รู้สึกสบายใจ เหมือนเป็นเพื่อนที่สามารถหัวเราะ เล่น และสนุกไปด้วยกัน

ความคิดเรื่องความรัก ครอบครัว และการมีลูก

มันง่ายขึ้น ถ้าทรายอยากจะสร้างครอบครัวเป็นของตัวเอง เพราะตอนนี้ทรายรู้แล้วว่าทรายต้องการอะไร แม้ตอนนี้ทรายยังไม่มีคนรัก แต่ทรายก็มีความสุขมากจนไม่ได้รู้สึกว่าต้องการอะไรเพิ่มเติม อย่างไรก็ตามทรายอยากมีลูก อนาคตทรายอาจจะลูกบุญธรรมก็ได้ ทรายไม่ได้ซีเรื่องนี้ เพราะสำหรับทรายมีคู่ชีวิตมั้ยไม่รู้ แต่อยากมีลูก การแต่งงานสำหรับทรายสมควรที่จะเกิดขึ้นเพื่อให้เกิดความมั่นคงกับลูก ไม่ใช่เพื่อผูกมัดคนสองคน

ทรายบอกว่า ถ้าวันหนึ่งมีลูก ทรายจะให้อิสระกับเขาเต็มที่ เพราะทรายเชื่อว่าเด็กจะเติบโตไปในทางที่ดีกว่าสิ่งที่พ่อแม่คาดหวังเสมอ ทรายอยากฝากถึงพ่อแม่ทุกคนว่า “ชีวิตเรามีแค่ชีวิตเดียว อย่าเอาความหวังและความเครียดของเราไปโยนใส่ลูกเลย”

อะไรหล่อหลอมให้ทรายเป็นทรายในวันนี้

มหาสมุทร คือ safe zone ของทราย มันเป็นพื้นที่ให้ทรายรู้สึกเป็นอิสระ ต่างจากกรอบในครอบครัวที่เคยจำกัดตัวตนของทราย “โลกที่พ่อแม่สร้างให้ไม่ใช่สิ่งที่ทรายเป็น แต่ทรายเป็นมากกว่านั้น” การได้อยู่ในมหาสมุทรเหมือนเป็นพลังที่ช่วยผลักดันให้ทรายก้าวผ่านเรื่องร้าย ๆ ในชีวิต

จากผู้ถูกล่วงละเมิด สู่ผู้ชนะ

ทรายเคยถูกล่วงละเมิดในวัยเด็ก และสิ่งที่ทรายเรียนรู้คือ การปิดบังหรือกลัวคนรู้ ไม่ได้ช่วยอะไรเลย แต่การกล้าที่จะพูดออกมา ทำให้ทรายไม่ต้องกลัวอีกต่อไป เพราะความผิดไม่ใช่ของทราย คนที่กระทำต่างหากที่ควรอับอาย และถ้าอยากก้าวผ่านความเจ็บปวด ทรายเชื่อว่าเราสามารถขอความช่วยเหลือจากคนรอบข้างได้ วันนี้สังคมเปิดใจและเข้าใจมากขึ้นแล้ว

บทบาทนักอนุรักษ์และเสียงสะท้อนจากสังคม

ทุกวันนี้คนรู้จักทรายในฐานะนักอนุรักษ์ ซึ่งทรายมองว่าเป็นข้อดี เพราะช่วยให้การทำงานง่ายขึ้น และช่วยขยายเสียงให้คนหันมาสนใจสิ่งแวดล้อมมากขึ้น งานของทรายไม่ง่าย ต้องต่อสู้กับอำนาจหลายด้าน แต่ยิ่งคนรู้จักงานของทรายมากเท่าไหร่ ยิ่งช่วยเพิ่มพลังในการขับเคลื่อน

แน่นอนว่ามีทั้งเสียงชื่นชมและเสียงวิจารณ์ แต่ทรายบอกว่า “คนที่วิจารณ์ส่วนใหญ่คือคนที่ไม่ทำอะไรเลย แล้วทำไมทรายต้องแคร์คำพูดเหล่านั้น?” สำหรับทราย การลงมือทำเพื่อสังคมคือสิ่งสำคัญ และทรายมีความสุขที่ได้ทำในสิ่งที่รัก ไม่ว่าจะเป็นการให้ความอบอุ่นกับเด็ก ๆ หรือเรียนรู้จากงานหลากหลายที่ทรายทำ

ดูคลิปเต็มได้ที่ Atime Do Dee

จัดทำโดย พิชชาภรณ์ ผาสุขดี
ขอบคุณภาพจาก IG : psiscott

ความรักไม่ได้มีแต่ความสุข ทำไมเราเลือกที่จะมีมันอยู่ดี? l CLUB PRIDE DAY inside EP.11 ฟาอัล สุดติ่ง

CLUB PRIDE DAY inside EP.11 เมื่อ “ฟาอัล สุดติ่ง” อินฟลูเอนเซอร์และครีเอเตอร์ชื่อดัง เปิดใจเล่าเรื่องราวชีวิต ความรัก การเติบโตในครอบครัว รวมถึงเส้นทางที่ทำให้เธอกลายเป็นที่รักของผู้คนมากมาย บทสนทนาครั้งนี้เต็มไปด้วยแง่คิดและแรงบันดาลใจที่ทำให้ทุกคนรู้จักฟาอัลในมุมลึกซึ้งกว่าเดิมความรักที่เหมือนรถไฟเหาะ ฟาอัลมองว่าความรักสำหรับเธอเหมือน รถไฟเหาะ (Roller Coaster) ที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น หวาดเสียว และเวลาเล่นบางครั้งก็เหนื่อย แต่ถึงแบบนั้นเราก็ยังเลือกที่จะรัก เพราะมนุษย์ต่างเสพติดความรู้สึกที่ไม่สามารถคาดเดาได้ ฟาอัลเชื่อว่า “เรามักจะเป็นคนหนึ่งที่มีใครสักคนรออยู่ และเราก็กำลังรอเขาเหมือนกัน” มันเลยทำให้ฟาอัลไม่ได้โหยหาความรัก สำหรับสเปกของฟาอัลฟาอัลให้ความสำคัญกับ “ความใส่ใจ” มากกว่ารูปลักษณ์ และถ้าฟาอัลชอบใคร ฟาอัลจะกล้าบอกตรง ๆ เพราะเชื่อในการซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกของตัวเองการเติบโตท่ามกลางความต่าง แต่ไม่เคยถูกมองว่าแตกต่าง หนึ่งในหัวใจสำคัญของชีวิตฟาอัล คือการได้รับการเลี้ยงดูที่ “ไม่แบ่งแยก” จากครอบครัว ครอบครัวไม่เคยมองว่าฟาอัลเป็นเด็กพิเศษ แม้ร่างกายจะไม่สมบูรณ์เหมือนคนทั่วไป คุณตาของฟาอัลเคยสอนว่า “การที่เราเกิดมาแบบนี้ ไม่ได้แปลว่าเราผิดแปลกจากคนอื่น” คำสอนนี้หล่อหลอมให้ฟาอัลเติบโตอย่างเข้มแข็ง พร้อมรับมือกับโลกภายนอกแม้อาจไม่ยุติธรรมเสมอไป ช่วงวัยเด็ก ฟาอัลเคยรู้สึกไม่อยากออกจากบ้านเพราะคิดว่าตัวเอง “ผิดแปลกจากคนอื่น” แต่เมื่อโตขึ้น เธอเรียนรู้ว่าการสู้กลับแบบเด็ก ๆ ไม่ได้ช่วยให้รู้สึกดีขึ้นเลยจากการคลาน สู่การเดินได้ด้วยพระราชานุเคราะห์ ฟาอัลเริ่มต้นด้วยการ “คลาน” ก่อนที่จะได้รับพระราชานุเคราะห์ในการรักษา จนสามารถเดินได้ในวันนี้ และฟาอัลภูมิใจมากที่มาไกลจากจุดเริ่มต้น เมื่อถูกถามว่าอายไหมที่เดินไม่เหมือนคนอื่น ฟาอัลตอบอย่างมั่นใจว่า “ไม่เลย เพราะเมื่อก่อนเราต้องคลาน แต่ตอนนี้เราเดินได้แล้ว” สิ่งนี้ทำให้ฟาอัลมองว่ามันคือ เอกลักษณ์ มากกว่าข้อบกพร่องบาดแผลในโรงเรียนที่ไม่มีใครเห็น ชีวิตในโรงเรียนไม่ใช่ Safe Zone สำหรับฟาอัล เธอเคยถูกบุลลี่ทั้งจากเพื่อนและครู ทำให้ฟาอัลถึงขั้นต้องโกหกที่บ้านว่าไม่อยากไปโรงเรียน เพราะการบอกผู้ปกครองอาจทำให้สถานการณ์แย่ลง ฟาอัลมองว่า “การเรียนมันจะสนุกขึ้นมาก ถ้าสังคมในโรงเรียนทำให้เราอยากไป” ประสบการณ์เหล่านี้กลายเป็นปมสำคัญ แต่ก็เป็นแรงผลักดันที่ทำให้ฟาอัลเติบโตอย่างเข้าใจโลกมากขึ้นเรียนรู้ที่จะคิดบวกและเข้าใจความเป็นมนุษย์ ฟาอัลมองว่า “ทุกคนมีปม” ไม่ว่าเราจะเห็นหรือไม่ก็ตาม ยกตัวอย่างเช่น เราอาจไม่ชอบนิสัยเพื่อนร่วมงานบางคน แต่เราไม่รู้เลยว่าเขาต้องเจออะไรในชีวิตประจำวัน เพราะเราไม่ได้อยู่กับเขาตลอด 24 ชั่วโมง หากเห็นทุกมุมของเขา เราอาจเข้าใจเขามากกว่านี้ก็ได้ นี่คือมุมคิดที่ทำให้ฟาอัลกลายเป็นคนที่เข้าใจผู้อื่นและพร้อมให้เกียรติทุกคนโรงเรียนพิเศษ vs โรงเรียนปกติ: มุมมองจากคนที่เคยผ่านเส้นทางนี้ ฟาอัลเชื่อว่า หากเด็กพิเศษช่วยเหลือตัวเองได้ ควรส่งเข้าเรียนใน โรงเรียนปกติ เพื่อสร้างภูมิคุ้มกันและให้เด็กได้เรียนรู้การเข้าสังคม การแยกไปเรียนเฉพาะทางตั้งแต่แรกอาจยิ่งจำกัดโอกาส เพราะพ่อแม่ไม่สามารถอยู่ดูแลเด็กตลอดชีวิต ฟาอัลอยากให้สังคมมองเด็กพิเศษเป็น “มนุษย์คนหนึ่ง” ที่ควรได้รับเกียรติและโอกาสเท่าเทียมกับทุกคนการซัพพอร์ตคนพิการในไทยยังไปไม่ถึงเป้าหมาย ฟาอัลมองว่าระบบสนับสนุนคนพิการในไทยยังไม่เพียงพอ โดยเฉพาะเงินช่วยเหลือ 800 บาทต่อเดือนที่ไม่ครอบคลุมคุณภาพชีวิตพื้นฐาน แต่ถ้าเราสามารถปรับมาเป็นการซัพพอร์ตแบบยั่งยืน เช่น การสร้างอาชีพ มันอาจจะเป็นโครงการช่วยเหลือระยะยาวมากกว่าการช่วยแบบฉาบฉวยแบบในปัจจุบันแรงกดดันจากสังคม ศาสนา และตัวตนที่แท้จริง ฟาอัลเคยคิดจะเลิก “แต่งหญิง” เพราะแรงกดดันจากสังคมและศาสนา เธอไม่อยากทำผิดหลักความเชื่อ แต่ก็รู้ว่าการฝืนตัวเองทำให้ไม่มีความสุข เราอาจทำให้คนอื่นพอใจได้ แต่ถ้าเราไม่เป็นตัวเอง เราจะทุกข์ที่สุด โชคดีที่ครอบครัวของฟาอัลสนับสนุนและให้ฟาอัลใช้ชีวิตในแบบที่ต้องการเส้นทางสู่วงการบันเทิงและอินฟลูเอนเซอร์ ฟาอัลฝันอยากเป็นนักแสดง และเริ่มต้นเส้นทางในฐานะอินฟลูเอนเซอร์ ความพยายามทำให้ฟาอัลมาถึงทุกวันนี้ แม้จะมีเสียงวิจารณ์ด้านลบ แต่เมื่อคนรู้จักมากขึ้น ก็เห็นความตั้งใจและเปิดใจยอมรับฟาอัลมากขึ้นสรุป: ฟาอัลไม่ใช่แค่ครีเอเตอร์ แต่คือแรงบันดาลใจของหลายคน จากบทความนี้ทำให้เห็นว่าฟาอัลเป็นคนที่ผ่านหลายสิ่ง แต่ยังคงมองโลกในมุมบวก กล้ารักตัวเอง กล้าเป็นตัวเอง และกล้าต่อสู้เพื่อความฝัน นี่คือเหตุผลที่ฟาอัลกลายเป็นแรงบันดาลใจของใครหลายๆคน และเป็นหนึ่งในตัวแทนที่สะท้อนว่าความแตกต่างคือความงดงามของมนุษย์ดูคลิปเต็มได้ที่ Atime Do Deeจัดทำโดย : พิชชาภรณ์ ผาสุขดี และ ชานนท์ ไชยศรี

ในวันที่ดอกไม้แห้งเหี่ยว แต่ความรู้สึกยังคงอยู่ตลอดไป l CLUB PRIDE DAY inside EP.10 น้ําปิง นภัสกร

" ในวันที่ดอกไม้แห้งเหี่ยว แต่ความรู้สึกยังคงอยู่ตลอดไป"ได้นำเสนอแง่คิดและประสบการณ์ชีวิตของ น้ำปิง นภัสกร นักแสดงดาวรุ่งวัย 24 ปีผ่านบทสัมภาษณ์ที่เต็มไปด้วยความลึกซึ้ง โดยน้ำปิงได้เริ่มต้นด้วยการเปรียบเทียบความรักเสมือน "ช่อดอกไม้" ซึ่งเป็นมุมมองที่ยอมรับความเป็นอนิจจังของความสัมพันธ์ เขามองว่าแม้ดอกไม้จะเหี่ยวเฉาและไม่สามารถอยู่กับเราได้ตลอดไป แต่แก่นแท้และสิ่งที่สำคัญยิ่งกว่าคือ "ความรู้สึก" ของผู้ให้และผู้รับที่ถูกเติมเต็มและยังคงอยู่ในความทรงจำตลอดไป เป็นการตอกย้ำว่าคุณค่าของความรักไม่ได้อยู่ที่ความยั่งยืนทางกายภาพ แต่อยู่ที่ความรู้สึกที่มอบให้กันและกัน ในส่วนของ ชีวิตส่วนตัวและครอบครัว น้ำปิงได้เผยให้เห็นถึงรากฐานทางความคิดที่แข็งแกร่งซึ่งได้รับมาจาก คุณแม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเด็นของการเผชิญหน้ากับความกลัว น้ำปิงได้เล่าถึงสิ่งที่น้ำปิงกลัวที่สุดในวัยเด็กคือ การร้องเพลง เนื่องจากเคยมีบาดแผลจากการถูกเพื่อนล้อเลียน ซึ่งคำสอนของคุณแม่ที่เปรียบเสมือนแสงนำทางคือประโยคที่ว่า "จงทำในสิ่งที่ท่านกลัว แล้วความกลัวจะหายไป" คำสอนนี้ไม่เพียงแต่ช่วยให้น้ำปิงก้าวข้ามความหวาดกลัวเรื่องการร้องเพลงได้เท่านั้น แต่ยังกลายเป็น ทัศนคติ สำคัญที่ถูกนำมาใช้ในการดำเนินชีวิตและรับมือกับความท้าทายทุกรูปแบบ ทำให้น้ำปิงกลายเป็นคนที่มีวิธีคิดแบบมีมิติ (Layered) ที่มีความลึกซึ้งแต่ไม่ซับซ้อน และพร้อมที่จะเรียนรู้จากทุกประสบการณ์ที่เข้ามาในชีวิตอย่างเปิดกว้าง นอกจากคุณแม่แล้ว อีกหนึ่งบุคคลสำคัญที่เป็นหัวใจของน้ำปิงคือคุณยาย ผู้ที่เลี้ยงดูน้ำปิงมาตั้งแต่เด็กและเป็นดั่ง "เซฟโซน" ที่มอบความรักและความอบอุ่นให้เสมอมา แม้ว่าวันนี้ท่านจะจากไปแล้ว แต่น้ำปิงยังคงระลึกถึงท่านเสมอและมีความปรารถนาอย่างสุดซึ้งที่อยากให้ท่านได้เห็นความสำเร็จของน้ำปิงในวันนี้ โดยน้ำปิงเชื่อมั่นว่า ไม่ว่าจะอยู่ที่ใด คุณยายยังคงเฝ้ามองและภูมิใจในตัวน้ำปิงอยู่เสมอและจากพื้นฐานครอบครัวนี้เอง น้ำปิงรู้สึกว่าตนเองโชคดีเป็นอย่างยิ่งที่ ทางบ้านไม่เคยกดดันหรือตั้งคำถามในสิ่งที่น้ำปิงเป็นหรือน้ำปิงเลือกจะทำ แต่กลับเป็นกำลังใจและพร้อม ซัพพอร์ต อย่างเต็มที่ ทำให้น้ำปิงสามารถใช้ชีวิตได้อย่างอิสระและเติบโตในแบบที่ตนเองต้องการ สำหรับการ เข้ามาในวงการบันเทิง และการก้าวเข้าสู่เมืองกรุงเพื่อ ศึกษาต่อที่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย น้ำปิงเปิดเผยว่าเขาต้องเผชิญกับช่วงเวลาของการ ปรับตัว ที่ยากลำบากอย่างมาก เนื่องจากความแตกต่างระหว่างสังคมในต่างจังหวัดกับสังคมในเมือง ทำให้เขาต้องเรียนรู้และทำความเข้าใจกับสิ่งใหม่ ๆ มากมาย นอกจากเรื่องส่วนตัวแล้ว การได้รับบทบาทใน ซีรีส์ เขมจิราต้องรอด ซึ่งเป็นนิยายชื่อดังที่หลายคนชื่นชอบ ก็มาพร้อมกับความกดดันอย่างหนัก ทั้งจากคำถามว่าตนเองเหมาะสมที่จะถ่ายทอดบทบาทหรือไม่ และความกดดันจากกระแสสังคม โดยเฉพาะอย่างยิ่งกระแสจากผู้ชมบางส่วนที่ต้องการให้ซีรีส์เรื่องนี้เป็นซีรีส์ชาย-หญิง แทนที่จะเป็นซีรีส์ BL (Boys' Love) ตามที่ถูกสร้างขึ้น ซึ่งจากเหตุการณ์นี้เอง ทำให้น้ำปิงเกิดการตั้งคำถามต่อมุมมองของสังคมไทย ต่อซีรีส์ BL ว่า แท้จริงแล้วสังคมไทยเปิดใจและยอมรับซีรีส์ประเภทนี้อย่างแท้จริงแล้วหรือยัง หรือเป็นเพียงการกล่าวอ้างว่ายอมรับกันไปเอง สะท้อนให้เห็นถึงความท้าทายที่ศิลปินต้องเผชิญในการนำเสนอผลงานที่แตกต่าง เมื่อมีปัญหาหรือเรื่องราวที่เข้าใจผิดทำให้เกิดดราม่าต่างๆ น้ำปิงมักเลือกที่จะ ออกมาอธิบายและเคลียร์ทุกอย่างอย่างเปิดเผย ทันที เพราะน้ำปิงเชื่อว่าการเงียบไม่ใช่ทางแก้ปัญหา แต่การออกมาปกป้องตนเองหรือคนที่เรารัก การอธิบายให้เกิดความเข้าใจจะช่วยให้ทุกฝ่ายสบายใจ ในส่วนของ ประสบการณ์เรื่องความรัก น้ำปิงมองว่าตนเองเป็นคนที่ไม่ค่อยมีความรักบ่อยครั้ง แต่เมื่อรักแล้วจะ ทุ่มเท ให้กับความสัมพันธ์นั้นอย่างมาก โดยธรรมชาติแล้วน้ำปิงเป็นคนที่ชอบเป็นผู้ให้ และเชื่อในความสัมพันธ์แบบ Give and Take แต่พอเราเป็นฝ่ายให้มากกว่าได้รับอย่างต่อเนื่อง น้ำปิงเลยเริ่มรู้สึกเหนื่อย จนกระทั่งนำไปสู่การ ตกตะกอนทางความคิด ว่าตนเองต้องการอะไร และความสัมพันธ์ที่เป็นอยู่มันโอเคแล้วหรือไม่ เมื่อได้คำตอบที่ชัดเจนแล้ว การแยกย้ายจึงเกิดขึ้น แม้จะเจอการอกหักครั้งแรกที่ทำให้เสียใจอย่างหนัก แต่เหตุการณ์นี้กลับเป็นจุดเปลี่ยนที่ทำให้น้ำปิงค้นพบว่า แม้ในวันที่รู้สึกว่าไม่เหลือใคร แต่เขาก็ยังมีเพื่อนและครอบครัวที่ยังรักและคอยอยู่เคียงข้างเสมอ ซึ่งเหตุการณ์เหล่านั้นจึงเปรียบเสมือน "สารเร่งโต" ที่ทำให้น้ำปิงเติบโตและแข็งแกร่งขึ้นอย่างรวดเร็วดูคลิปเต็มได้ที่ Atime Do Deeจัดทำโดย : พิชชาภรณ์ ผาสุขดี และ ชานนท์ ไชยศรี

Roller Coaster เครื่องเล่นไม่เห็นสนุก l CLUB PRIDE DAY inside EP.1 ยิปซี คีรติ

ยิปซี หรือ คีรติ มหาพฤกษ์พงศ์ นักแสดงสาวมาร่วมเป็นแขกรับเชิญคนแรกในรายการ Club Pride Day Inside จาก Atime Do Dee อีพีนี้ยิปซีได้พูดถึงมุมมองความรักที่ผ่านมาของเธอว่าเหมือนโรลเลอร์โคสเตอร์ที่ไม่เคย “Stable” มันขึ้นสุดลงสุดตลอดเริ่มจากรักข้างเดียว 3 ปี ของยิปซี ที่ทำให้รู้ว่า “คนเราถ้ามันไม่ใช่ทำยังไงมันนก็ไม่ใช่” เราชอบเขาทั้งที่เขาชัดเจนมาตลอดว่าไม่ได้ชอบเรา เราพยามทำทุกอย่างเพื่อเปลี่ยนตัวเองให้เป็นคนในแบบที่เขาจะชอบ สุดท้ายเขาก็ไม่ได้เลือกเราเขาไปคบกับเพื่อนสนิทเรา เราก็ยินดีกับเขา เพราะเขาชัดเจนมาตลอดและในสมการนี้ก็ไม่มีใครผิด พอถึงจุดนึงทำให้เราย้อนกลับมามองตัวเอง ทำให้เรารู้ว่าเราเต็มที่แล้วแต่เราไม่รักตัวเอง การที่เราไม่มี identity เราไม่มีความภูมิใจหรือแม้แต่เคารพตัวเองเลย แล้วใครจะมารักเรา?ความรัก 4 ปีของยิปซีที่เต็มไปด้วยความ Toxic เราค่อย ๆ เปลี่ยนตัวเองโดยไม่รู้ตัว ไปในทางที่เลวลง ในความสัมพันธ์ครั้งนี้ เราไม่รู้เลยว่าเราถูกบงการ (Manipulate) เราบอกคนอื่นไม่ได้ว่าเราเป็นอะไรกัน ต้องโกหกคนรอบตัว เราไม่ภูมิใจในตัวเอง สูญเสียคุณค่าของตัวเอง จนต้องหลอกตัวเองว่าสิ่งที่เป็นอยู่มันดีแล้ว เรายอมเปลี่ยนตัวเองให้เป็นคนที่เขาอยากให้เราเป็น ทั้งที่มันไม่ใช่ตัวเราเลย เราทำก็เพราะ “รัก” แต่สุดท้าย เขาทิ้งเราไปเปิดตัวกับคนอื่นเพราะเขามองว่า “เราไม่สามารถเป็นผู้หญิงแบบที่เขาต้องการได้”รักกันแต่ไม่ใช่ – 3 ปี ของซิปซีกับรักครั้งนี้ รักครั้งนี้เข้ากันได้ทุกอย่าง ทั้ง mindset และ lifestyle แต่สุดท้ายก็ไปกันไม่ได้ เพราะการเดินทางของเรามันเหมือนคู่ขนาน ด้วยความที่เราโตกว่า ความสำคัญในชีวิตเลยไม่เหมือนกัน จากที่เคยให้เราเป็นที่หนึ่ง พอถึงจุดหนึ่งเขาโฟกัสที่งาน เราไม่สามารถยอมเป็นที่สองได้ “เมื่อปล่อยวางไม่ได้ ก็ต้องปล่อยมือ” ที่เราข้ามผ่านมันมาได้ เพราะเราชัดเจนกับความรู้สึกของตัวเอง รักครั้งนี้น่าชื่นชมตรงที่เขากล้าบอกเราตรง ๆ ว่า “เขารักเรา แต่ไม่สามารถโฟกัสกับเราได้เหมือนเมื่อก่อน” มันเป็นการจากกันด้วยดี เราได้บทเรียนว่า “ถ้าวันนึงเราไม่รู้สึกเหมือนเดิมให้บอกกันตรงๆ อย่าให้ถึงจุดที่เราต้องทำร้ายกันหรือใครสักคนไปมีคนอื่น”รักปัจจุบันกับสามี ที่เริ่มจากการร่วมทุกข์แล้วมาร่วมสุข สามีขอองซิปซีเป็นบาริสต้า เราเจอกันในวันที่เราไม่พร้อม เขาให้กำลังใจด้วยการ์ดใบหนึ่งที่เขียนว่า “Hope you have a good day” ตอนนั้นเราคิดว่าเขาแค่สงสาร แต่วันหนึ่งเขา DM มาหาเราก็เริ่มคุยกัน ผ่านไป 6 เดือน เราวางแผนจะหมั่นกันและทำธุรกิจด้วยกัน แต่เขาประสบอุบัติเหตุและความจำเสื่อม เขาจำเราไม่ได้เลย มันทั้งเจ็บทั้งท้อ แต่สิ่งที่ทำให้เราอยู่คือ “รัก” เราพยายามทำทุกออย่างเพื่อให้เขาจำได้ ไม่ว่าจะเปิดเพลงที่เราชอบฟังด้วยกัน ทำกิจกรรมต่างๆที่เคยทำร่วมกัน จนสุดท้ายเขาก็จำเราได้ และเราก็ได้แต่งงานกันความทุกข์ความเสียใจจากรักที่ผ่านๆมา ทำให้รักครั้งปัจจุบันดีขึ้นมั้ย? ยิปซีมองว่าดีขึ้น เพราะเราไม่ยอมให้ความทุกข์หรือความผิดพลาดในอดีตสูญเปล่า บทเรียนที่เคยเจอ ไม่ว่าจะเป็นคนอื่นทำร้ายเราหรือเราทำร้ายตัวเอง เรานำมาปรับใช้ในรักครั้งนี้แพลนการมีลูก? ไม่มีลูกก็ไม่เป็นไร เราคุยกับสามีแล้วว่าเราทั้งคู่โอเคถ้าจะมีกันแค่สองคน เราไม่ได้มองว่าต้องมีลูกไว้เลี้ยงเราตอนแก่ เราเลี้ยงตัวเองได้เหมือนที่เคยทำมา ลูกไม่ควรถูกมองว่าเป็น “investment” การที่เขาเกิดมาแล้วจะต้องมีหน้าที่ดูแลเรา มันจะกลายเป็น ROI เหมือนการลงทุนเพื่อหวังสิ่งตอบแทน ความกตัญญูควรเป็นเรื่องความรักที่ give and take มากกว่า มันไม่ควรเป็นคำว่า "ต้อง"สุดท้ายนี้... การรักตัวเองควรเริ่มยังไง? เริ่มจาก “รู้จักตัวเอง” รู้ว่าข้อดีข้อเสียของตัวเองคืออะไร พอรู้ข้อดีเราจะภูมิใจในตัวเอง แต่ถ้าเราไม่รู้ข้อดีของตัวเอง เราก็แค่ สร้างมันขึ้น มาแค่ลิสต์มันออกมาว่าเราอยากเป็นคนแบบไหน ส่วนข้อเสีย เราต้อง ซื่อสัตย์ กับตัวเอง ลิสต์มันออกมา แล้วคิดว่าจะปรับปรุงแก้ไงมันยังไงสามารถรับชมตัวเต็มได้ใน Youtube Atime Do Deeจัดทำโดย พิชชาภรณ์ ผาสุขดี

ความชอบของคนเรา เปลี่ยนไปได้ทุกวัย ทุกวัน l CLUB PRIDE DAY inside EP.9 นินิว เพชรด่านแก้ว

นินิว หรือ คริตตินา แซ่แต้จาก “เด็กขี้อาย” สู่ “เด็กกิจกรรม”ครอบครัว การยอมรับตัวตน นินิวเกิดในครอบครัวที่คุณพ่อเป็นตำรวจ ในสังคมตำรวจสมัยนั้นมักมองว่าการมีลูกเป็น LGBTQ+ เป็นเรื่องแปลก ทำให้นินิวรู้สึกเหมือนถูก “ฟรีซ” จากสายตาคนอื่น ถูกบอกว่าเป็นกะเทยแล้วไม่ควรเปิดเผย จึงไม่กล้าพูดหรือแสดงออก ตอนเด็กนินิวเคยถูกป้าข้างบ้านพูดใส่ว่า “ดีนะ ที่บ้านเราไม่มีลูกเป็นตุ๊ด” คำพูดนั้นฝังใจ แต่นินิวเลือกปล่อยผ่าน ให้เขาอยู่กับทัศนคติแบบเดิมของเขาไป อย่างไรก็ตาม นินิวมองว่าตัวเอง “โชคดีมาก” เพราะครอบครัวเปิดกว้าง เข้าใจ และไม่กดดัน ไม่คาดหวังให้นินิวต้องพิสูจน์ตัวเองเพียงเพราะเป็น LGBTQ+ อยากเรียนอะไร ทำอะไร ทางบ้านก็พร้อมที่จะสนับสนุนนินิวอย่างเต็มที่ทดลอง-เรียนรู้-ค้นหาความชอบ นินิวชอบลองสิ่งใหม่เพื่อรู้จักตัวเอง เคยฝันอยากเป็นนักร้อง พอได้ทำจริงกลับพบว่า “ไม่ชอบ” ถ้าว่าแล้วอาชีพนักแสดง นินิวก็ “ทำได้” แต่ยังไม่ใช่สิ่งที่ใช่ เพราะนินิวคิดว่า“ความชอบของคนเราเปลี่ยนได้ทุกวัย ทุกวัน”จึงไม่รีบการันตีว่าอะไรคือสิ่งที่ชอบที่สุด เปิดพื้นที่ให้ตัวเองได้ลองเสมอจุดเริ่มต้นสายท่องเที่ยว เริ่มจากอยากไปต่างประเทศเลยเรียนเป็น “ไกด์” ชอบเมืองชนบทต่างประเทศ ได้เห็นมุมชีวิตเรียบง่ายจนตกผลึกว่า“ความสุขจริง ๆ ไม่ได้ยากขนาดนั้น มันอยู่รอบตัวและไม่เหมือนกันในแต่ละคน” นินิวมองว่าตัวเองเป็น introvert ที่เข้าสังคมได้ รักการท่องเที่ยวพอ ๆ กับการอยู๋กับตัวเองในพื้นที่ที่มีความสงบและธรรมชาติการสูญเสีย มุมมองต่อความตาย การสูญเสียคุณพ่อคือบทเรียนครั้งใหญ่ นินิวไม่ร้องไห้ในวันนั้น เพราะรู้ว่าตัวเองทำหน้าที่ลูกได้เต็มที่แล้ว ถ้าถามว่านินิวกลัวตายมั้น นินิวตอบได้เลยว่าไม่กลัวความตาย“ถ้าเรากลัวความตาย เราอาจลืมความสุขที่ทำได้ในปัจจุบัน”เลยตั้งใจอยู่กับปัจจุบันให้มากที่สุดรับมือคอมเมนต์ ดราม่า นินิวชอบอ่านทุกคอมเมนต์ไม่ว่าจะมาในทางที่ดีและไม่ดี โดยวิธีรับมือของนินิวคือ “ไม่รับมือ” เพราะนั่นคือความคิดของเขา ไม่ใช่ตัวเรา ถ้าเขาไม่สำคัญกับชีวิตเรา เราก็ไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไร นินิวยอมรับว่าเคยโต้ตอบบ้างในอดีต ก่อนจะตกผลึกว่ามันไม่ได้เกิดประโยชน์อะไรเลย และอาจกลายเป็น Digital Footprint ที่ว่าถ้าวันนึงเรามองย้อนกลับมา เราอาจจะไม่ชอบตัวเองในตอนนั้นก็ได้มุมมองเรื่องเพื่อน ถ้าพูดถึงเพื่อนสนิทของนินิวก็ต้องเป็น ฝน (monsterfon) จุดเริ่มต้นของพวกเรามาจากการไลฟ์เล่น ๆ กัน จนมีลูกค้าจ้าง ฝนเป็นเพื่อนที่คุยได้ทุกเรื่อง ทั้งไร้สาระและ deep talk เพราะมีตรรกะชีวิตคล้ายกัน รับฟังและเตือนกันได้ สำหรับมุมมองเรื่องเพื่อนของนินิว นินิวมองว่ามันสำคัญที่ “ทัศนคติที่ต้องไปด้วยกันได้” นินิวมักเป็นฝ่ายประนีประนอม เพราะคนรอบตัวส่วนใหญ่ใจร้อนความรักสเป็กของนินิว คือ “หนุ่มขาวตี๋” นินิวเคยอกหักครั้งแรกตอนมัธยม คบกันราวหนึ่งปี อีกฝ่าย “ยืมหูฟังบลูทูธของเราแล้วหายไป” มันจบลงด้วยการที่เขาหายไปเลย นั้นเป็นครั้งแรกที่เข้าใจความรู้สึกอกหัก จากนั้นเวลาอกหักนินวจะมีสเต็ปการอกหักที่ทำคือ ร้องไห้ เปิดเพลงเศร้า ดื่มกับเพื่อน ขับรถไปทะเล กินเหล้าจุดพลุถ่ายรูปลงรูปเพื่อเรียกร้องความสนใจจากเขา จนวันหนึ่งนินิวเลือกไปเที่ยวคนเดียว ปล่อยให้ธรรมชาติช่วยเรียงความคิด นินิวรู้สึกชัดเจนขึ้นว่า ที่เราเจ็บก็เพราะนินิวยังรักตัวเองไม่พอ จากนั้นนินิวก็คิดได้ว่า ถ้าจะรักใคร ต้องรักในแบบที่เขาเป็น ไม่ผูกความคาดหวังของนินิวไว้กับชีวิตอีกคน“ความรักเหมือนอากาศ” อยู่รอบตัวในหลายรูปแบบ ทั้งครอบครัว เพื่อน ตัวนินิวเอง หรือสิ่งเล็ก ๆ ที่ทำให้ยิ้มได้ วันนี้นินิวไม่ได้ตามหามัน แต่ถ้ามีคนเดินเข้ามา นินิวก็ยินดีที่จะค่อย ๆ เรียนรู้กันงานที่ใช่ เส้นทางครีเอทีฟ อยากใช้ชีวิตไปเรื่อย ๆ ถ้ามีโอกาสก็ทำให้เต็มที่ แต่รู้ชัดอย่างหนึ่งคือ “ไม่ชอบร้องเพลงตามร้าน” เพราะควบคุมปัจจัยรอบตัวไม่ได้ ยอมรับว่า “ทำตามใจตัวเอง” เงินซื้อไม่ได้ ถ้าใจไม่อยาก นินิวก็จะไม่ทำ นินิวค้นพบความเป็นคนตลกและสร้างสีสันแบบ “ไม่วางแผน” มาจากอินเนอร์ ไม่ค่อยตามกระแส ชอบหาความต่าง เลยออกมาเป็นธรรมชาติและถูกจริตผู้คนความกังวล แผนชีวิต นินิวรู้ว่าตัวเองต้องการอะไร ตอนนี้ “นินิวไม่มีเรื่องให้ต้องกังวล” เพราะนินิววางแผนคร่าว ๆ ของชีวิตไว้แล้ว ทั้งเรื่องการย้ายกลับต่างจังหวัด และเรื่องทำประกัน นินิวรู้ว่าอะไรสำคัญกับตัวเองที่สุด นินิวให้ความสำคัญกับความสุขเป็นลำดับแรก สำหรับคนที่ยังไม่เจอสิ่งที่ใช่ นินิวอยากให้ “ลองไปเรื่อยๆ” เพื่อค้นเจอความสุขของตัวเอง เพราะสิ่งที่ใช่วันนี้ พรุ่งนี้อาจไม่ใช่ ไม่เป็นไร แค่ลอง นินิวคิดว่าทุกเรื่องที่ผ่านมาคือ บทเรียน เราต้องอยู่กับปัจจุบัน สิ่งไหนไม่ดีเราก็เรียนรู้แล้วแก้มันเลย ไม่ต้องรอให้อนาคตย้อนกลับมารักตัวเองฉบับนินิว เข้าใจตัวเองให้มาก ทบทวนตัวเอง คุยกับตัวเอง ฟังเสียงตัวเอง เราไม่จำเป็นต้องให้ใครมายอมรับ แค่เรายอมรับตัวเอง ชีวิตก็จะ “สุขง่ายขึ้น”ดูคลิปเต็มได้ที่ Atime Do Deeจัดทำโดย : พิชชาภรณ์ ผาสุขดี และ ชานนท์ ไชยศรี