Recap

กว่าจะเป็นความพอดีที่ลงตัว l CLUB PRIDE DAY inside EP.3 รัศมีแข

เปิดใจ "รัศมีแข" กับความรัก ความเข้าใจ และการเติบโต

ความรักในรูปแบบ Open Relationship

รัศมีแขเคยไม่โอเคกับการมีความสัมพันธ์แบบ Open Relationship จนต้องปรึกษาพี่ลูกเกด คนใกล้ตัวที่เข้าใจความรักหลากหลายรูปแบบ สำหรับแข ความสัมพันธ์ของเขากับคุณโจนาส (สามี) มีข้อตกลงชัดเจนว่า “ถ้าจะไปซุกซนก็ไม่เป็นไร แต่ต้องไม่มีใครเป็นตัวเป็นตน”

เมื่อเวลาผ่านไป แขเริ่มแยกแยะระหว่าง “Sex” กับ “Relationship” ได้ชัดเจนขึ้น จึงมองว่าความสัมพันธ์แบบนี้ไม่ใช่เรื่องแย่ หากตั้งอยู่บนพื้นฐานของความเข้าใจและความยินยอมของทั้งสองฝ่าย

ข้อดีของความสัมพันธ์รูปแบบนี้คือ มันช่วยลดความหึงหวง ไม่ต้องโกหกหรือปิดบังกัน เหมาะกับบางคู่ที่ยังอยากใช้ชีวิตอย่างอิสระโดยที่ยังรักกันอยู่ ขณะที่ข้อเสียก็ชัดเจนเช่นกัน—หากเผลอใจไปจริง ๆ แล้วควบคุมความรู้สึกไม่ได้ ก็อาจทำให้ความสัมพันธ์หลักสั่นคลอนได้ หรือสูญเสียคนสำคัญไปเลย

บทเรียนจากความรักและการเลือก

ครั้งหนึ่ง แขเคยตั้งคำถามกับตัวเองว่าควรไปต่อหรือหยุดกับคุณโจนาส จนถามออกไปตรงๆ ว่า “จะเลิกกันมั้ย” แต่คำตอบที่ได้คือ “ไม่เลิก” และเมื่อแขเสนอว่าถ้างั้นอยู่กันสามคนได้ไหม คุณโจนาสกลับตอบว่า “งั้นยกเลิก Open Relationship ของเราไปเลย” ซึ่งคำตอบนั้นทำให้แขได้สติ และรู้ว่าคนคนนี้เลือกเขาเป็นอันดับแรกเสมอ

จากวันนั้น แขได้เรียนรู้ว่า ความรักที่แท้จริงคือคนที่อยู่กับเราอย่างเข้าใจ รักเรา และรักคนรอบตัวเราอย่างจริงใจ

Long Distance ไม่ใช่อุปสรรค

แม้ความรักจะต้องอยู่ห่างกัน แขยืนยันว่าไม่เคยเป็นปัญหา เพราะคุณโจนาสสนับสนุนทุกอย่าง เชื่อมั่นในตัวแข และยอมเสียสละให้แขได้เดินตามฝัน

การได้มาใช้ชีวิตไกลบ้าน ทำให้แขได้เจอ “ปกป้อง” หนึ่งในบุคคลสำคัญของชีวิต และรู้ว่าคุณโจนาสคือคนที่รักทั้งแขและคนรอบตัวแขอย่างไม่มีเงื่อนไข

รักครั้งแรก และครั้งเดียวที่แขเชื่อมั่น

คุณโจนาสคือแฟนคนแรกของแข และเป็นคนที่แสดงออกถึงความรักผ่านการกระทำ ทั้งกับแขและคนที่แขรักอย่าง “ปกป้อง” ซึ่งยอมรับในตัวเขา แขบอกได้เต็มปากว่า “วันนี้ไม่ต้องไปหาความสุขที่ไหนอีกแล้ว เพราะความสุขของแขอยู่ตรงหน้านี้แล้ว”

ครอบครัวที่แขเลือกเอง

แม้ครอบครัวในวัยเด็กจะไม่ใช่ Safe Zone แขรู้สึกโชคดีที่มีพี่ต้นหอมและพี่ลูกเกดเป็น “ครอบครัวที่แขเลือกเอง” คอยให้คำแนะนำ และดึงสติเมื่อแขหลุดจากตัวเอง

แขยังบอกเสมอกับหลาน ๆ ว่า “ถ้าไม่ชอบใคร อย่าเพิ่งตัดสินเขา” และสอนให้เคารพความหลากหลาย เพราะการเป็น LGBTQ+ ไม่ใช่เรื่องแปลก แขภูมิใจที่หลานเติบโตในสังคมที่ยอมรับความหลากหลาย และเข้าใจว่า “เราเป็นอะไรก็ทำได้ทุกอย่าง ไม่มีข้อจำกัด”

การถูกบูลลี่ และการยืนหยัด

รัศมีแขถูกบูลลี่มาตั้งแต่เด็ก แต่เขาไม่เคยสนใจคำดูถูก เพราะเชื่อว่า “การปิดหูปิดตาง่ายกว่าปิดปากคนอื่น” แขไม่โต้ตอบ ไม่ใช่เพราะไม่รู้ แต่เพราะไม่ใส่ใจ เขาเลือกที่จะโฟกัสกับสิ่งที่ทำให้ตัวเองมีความสุข

“เราเป็นมนุษย์ เราควรยินดีกับความสำเร็จของคนอื่นบ้าง”

การเดินทางตามหาฝัน

แขข้ามน้ำข้ามทะเลมาเพื่อตามหาฝัน แม้ไม่มีใครเข้าใจ แขก็ยังให้โอกาสตัวเองเสมอ เขาเชื่อว่า “วันนี้ไม่ได้ พรุ่งนี้อาจได้” ทุกประสบการณ์ล้วนเป็นบทเรียน และวันหนึ่งโอกาสก็พาเขามาถึงรางวัลนาฏราช

“อย่าดูถูกสิ่งใด แม้สิ่งนั้นจะเล็กน้อย เพราะมันอาจมอบสิ่งยิ่งใหญ่ให้เราก็ได้”

รักตัวเองในแบบของรัศมีแข

แขสรุปสั้น ๆ ว่า “การจะรักตัวเอง ต้องเริ่มจากการรู้จักตัวเอง” เมื่อเข้าใจตัวเองดีแล้ว เราจะรู้ว่าอยากมีชีวิตแบบไหน และจะปฏิบัติต่อคนอื่นได้ดีขึ้น

สามารถรับชมตัวเต็มได้ใน Youtube Atime Do Dee

จัดทำโดย พิชชาภรณ์ ผาสุขดี

ความรักที่ไม่มีเงื่อนไข l CLUB PRIDE DAY inside EP.7 เต้ กันตนา

เต้ กันตนา กับความรักที่ไม่มีเงื่อนไขถ้าพูดถึงเรื่องของความรัก ก็จะมีหลาย ๆ ทฤษฎีให้ทุกคนได้ศึกษาและทำความเข้าใจในทฤษฎีนั้น ๆ และอีกหนึ่งทฤษฎีที่ทำได้ง่ายคือ "ความรักที่ไม่มีเงื่อนไข" ทฤษฎีนี้หาได้ง่ายจากครอบครัว แต่อาจจะหาได้ยากจากคนรักจุดเริ่มต้นของ The Face Thailand The Face Thailand เริ่มจากคอนเซ็ปต์ “นี่แหละชีวิตจริง มันเกิดการแข่งขันแบบนี้” เพื่อรวบรวมคนที่มีแพสชันและความฝันด้านแฟชั่นมาแข่งขันกัน โดยซีซั่นแรก เต้ ปิยะรัฐ วางโครงสร้างชัดเจน พร้อมดึงเมนเทอร์ชื่อดัง ลูกเกด เมทินี, พลอย เฌอมาลย์ และหญิง รฐา มาช่วยถ่ายทอดแนวคิดให้เข้าถึงง่าย จนรายการได้รับความนิยม คำพูดและมีมจากรายการถูกนำไปใช้จริงในชีวิตประจำวัน ความสำเร็จนี้ทำให้ซีซั่นต่อ ๆ มา เต้ต้องเพิ่มความเข้มข้นและปรับให้เข้ากับยุคสมัยอย่างต่อเนื่องการหมดไฟและการกลับมาใหม่ แม้จะประสบความสำเร็จ เต้เคยยอมรับว่า หมดไฟกับการทำงาน เพราะทุ่มพลังให้ผู้เข้าแข่งขันทุกซีซั่นจนเหนื่อยล้า เต้จึงเลือกหยุดพักไป เพื่อเติมไฟให้ตัวเอง บทเรียนครั้งนั้นทำให้เต้เข้าใจว่า เมื่อไม่ไหว ต้องยอมปล่อยวาง และการมีครอบครัวเป็น support system คือสิ่งสำคัญที่ช่วยให้เต้กลับมาแข็งแรงอีกครั้งTHE FACE THAILAND คือ DNA ของเต้ สำหรับเต้ รายการนี้ไม่ใช่เพียงงาน แต่คือ DNA ของชีวิต ทุกครั้งที่ทำงาน เต้ยึดหลัก “ทำให้เต็มที่ ไม่มีวันเสียใจ” และต้องสื่อสารกับทีมงานอย่างเข้าใจตรงกัน เพื่อเปลี่ยนภาพในหัวให้ออกมาเป็นรายการที่คนดูอินไปด้วยเหตุผลกับอารมณ์เป็นสิ่งที่การบาลานซ์ที่ยากที่สุด เต้ยอมรับว่าตัวเองเป็นคนที่ขับเคลื่อนด้วยอารมณ์ บางครั้งควบคุมยาก แต่เต้ก็เรียนรู้ที่จะจัดการมัน “บางทีมันต้องปล่อยให้อารมณ์ไปให้สุด เพื่อให้งานออกมาดี” นี่คือจุดแข็งและเอกลักษณ์ที่ทำให้ผลงานของเต้มีพลังและแตกต่างแรงกดดันจาก “ครอบครัวกันตนา”“เวลาเต้ทำดีมันเสมอตัว แต่ถ้าพลาด อาจถูกพูดถึงไปถึงบรรพบุรุษ” การเติบโตในครอบครัวกันตนาทำให้เต้เผชิญแรงคาดหวังสูง แต่แทนที่จะท้อ เต้กลับใช้เป็น แรงผลักดัน พิสูจน์ว่ารุ่น 3 อย่างเต้สามารถพาธุรกิจเดินหน้าต่อได้ และวันนี้เต้พร้อมส่งต่อให้คนรุ่นใหม่สืบต่อไปความรักและชีวิตส่วนตัว แม้จะประสบความสำเร็จด้านการงาน แต่เต้มองว่าตัวเองอาจ ไม่มีดวงเรื่องความรัก ในอดีตเวลาตกหลุมรักเต้มักใช้อารมณ์ล้วนๆและเต้จะคอยสร้าง “บททดสอบ” ให้คนรักต้องผ่านเพื่อพิสูจน์ความจริงใจ ถ้าถามว่าระหว่างความรักกับหน้าที่ เต้มองว่าหน้าที่และความรับผิดชอบต้องมาก่อน หากเขาเข้าใจก็ไปด้วยกันได้ แต่ถ้าไม่เข้าใจก็ยากที่จะเดินต่อบทเรียนชีวิต: การปล่อยวางและรักตัวเอง“รักตัวเองให้พอ รักตัวเองให้เป็น" ถ้าเต้ทำได้ เต้จะไม่โหยหาความรักจากคนอื่น แต่ยังมีเหลือพอที่จะแบ่งให้คนรอบข้าง เต้เรียนรู้ว่า "ทุกความสำเร็จต้องแลกมาด้วยความพยายาม" สิ่งสำคัญที่สุดคือการปล่อยวางและรักตัวเอง สำหรับเต้ ความรักแท้คือความรักแบบไม่มีเงื่อนไข ไม่ว่าจะมาจากครอบครัว คนรอบตัว หรือคนรักที่พร้อมยอมรับและปรับตัวให้กันและกันดูคลิปเต็มได้ที่ Atime Do Deeจัดทำโดย : พิชชาภรณ์ ผาสุขดี และ ชานนท์ ไชยศรี

ความรักไม่ได้มีแต่ความสุข ทำไมเราเลือกที่จะมีมันอยู่ดี? l CLUB PRIDE DAY inside EP.11 ฟาอัล สุดติ่ง

CLUB PRIDE DAY inside EP.11 เมื่อ “ฟาอัล สุดติ่ง” อินฟลูเอนเซอร์และครีเอเตอร์ชื่อดัง เปิดใจเล่าเรื่องราวชีวิต ความรัก การเติบโตในครอบครัว รวมถึงเส้นทางที่ทำให้เธอกลายเป็นที่รักของผู้คนมากมาย บทสนทนาครั้งนี้เต็มไปด้วยแง่คิดและแรงบันดาลใจที่ทำให้ทุกคนรู้จักฟาอัลในมุมลึกซึ้งกว่าเดิมความรักที่เหมือนรถไฟเหาะ ฟาอัลมองว่าความรักสำหรับเธอเหมือน รถไฟเหาะ (Roller Coaster) ที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น หวาดเสียว และเวลาเล่นบางครั้งก็เหนื่อย แต่ถึงแบบนั้นเราก็ยังเลือกที่จะรัก เพราะมนุษย์ต่างเสพติดความรู้สึกที่ไม่สามารถคาดเดาได้ ฟาอัลเชื่อว่า “เรามักจะเป็นคนหนึ่งที่มีใครสักคนรออยู่ และเราก็กำลังรอเขาเหมือนกัน” มันเลยทำให้ฟาอัลไม่ได้โหยหาความรัก สำหรับสเปกของฟาอัลฟาอัลให้ความสำคัญกับ “ความใส่ใจ” มากกว่ารูปลักษณ์ และถ้าฟาอัลชอบใคร ฟาอัลจะกล้าบอกตรง ๆ เพราะเชื่อในการซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกของตัวเองการเติบโตท่ามกลางความต่าง แต่ไม่เคยถูกมองว่าแตกต่าง หนึ่งในหัวใจสำคัญของชีวิตฟาอัล คือการได้รับการเลี้ยงดูที่ “ไม่แบ่งแยก” จากครอบครัว ครอบครัวไม่เคยมองว่าฟาอัลเป็นเด็กพิเศษ แม้ร่างกายจะไม่สมบูรณ์เหมือนคนทั่วไป คุณตาของฟาอัลเคยสอนว่า “การที่เราเกิดมาแบบนี้ ไม่ได้แปลว่าเราผิดแปลกจากคนอื่น” คำสอนนี้หล่อหลอมให้ฟาอัลเติบโตอย่างเข้มแข็ง พร้อมรับมือกับโลกภายนอกแม้อาจไม่ยุติธรรมเสมอไป ช่วงวัยเด็ก ฟาอัลเคยรู้สึกไม่อยากออกจากบ้านเพราะคิดว่าตัวเอง “ผิดแปลกจากคนอื่น” แต่เมื่อโตขึ้น เธอเรียนรู้ว่าการสู้กลับแบบเด็ก ๆ ไม่ได้ช่วยให้รู้สึกดีขึ้นเลยจากการคลาน สู่การเดินได้ด้วยพระราชานุเคราะห์ ฟาอัลเริ่มต้นด้วยการ “คลาน” ก่อนที่จะได้รับพระราชานุเคราะห์ในการรักษา จนสามารถเดินได้ในวันนี้ และฟาอัลภูมิใจมากที่มาไกลจากจุดเริ่มต้น เมื่อถูกถามว่าอายไหมที่เดินไม่เหมือนคนอื่น ฟาอัลตอบอย่างมั่นใจว่า “ไม่เลย เพราะเมื่อก่อนเราต้องคลาน แต่ตอนนี้เราเดินได้แล้ว” สิ่งนี้ทำให้ฟาอัลมองว่ามันคือ เอกลักษณ์ มากกว่าข้อบกพร่องบาดแผลในโรงเรียนที่ไม่มีใครเห็น ชีวิตในโรงเรียนไม่ใช่ Safe Zone สำหรับฟาอัล เธอเคยถูกบุลลี่ทั้งจากเพื่อนและครู ทำให้ฟาอัลถึงขั้นต้องโกหกที่บ้านว่าไม่อยากไปโรงเรียน เพราะการบอกผู้ปกครองอาจทำให้สถานการณ์แย่ลง ฟาอัลมองว่า “การเรียนมันจะสนุกขึ้นมาก ถ้าสังคมในโรงเรียนทำให้เราอยากไป” ประสบการณ์เหล่านี้กลายเป็นปมสำคัญ แต่ก็เป็นแรงผลักดันที่ทำให้ฟาอัลเติบโตอย่างเข้าใจโลกมากขึ้นเรียนรู้ที่จะคิดบวกและเข้าใจความเป็นมนุษย์ ฟาอัลมองว่า “ทุกคนมีปม” ไม่ว่าเราจะเห็นหรือไม่ก็ตาม ยกตัวอย่างเช่น เราอาจไม่ชอบนิสัยเพื่อนร่วมงานบางคน แต่เราไม่รู้เลยว่าเขาต้องเจออะไรในชีวิตประจำวัน เพราะเราไม่ได้อยู่กับเขาตลอด 24 ชั่วโมง หากเห็นทุกมุมของเขา เราอาจเข้าใจเขามากกว่านี้ก็ได้ นี่คือมุมคิดที่ทำให้ฟาอัลกลายเป็นคนที่เข้าใจผู้อื่นและพร้อมให้เกียรติทุกคนโรงเรียนพิเศษ vs โรงเรียนปกติ: มุมมองจากคนที่เคยผ่านเส้นทางนี้ ฟาอัลเชื่อว่า หากเด็กพิเศษช่วยเหลือตัวเองได้ ควรส่งเข้าเรียนใน โรงเรียนปกติ เพื่อสร้างภูมิคุ้มกันและให้เด็กได้เรียนรู้การเข้าสังคม การแยกไปเรียนเฉพาะทางตั้งแต่แรกอาจยิ่งจำกัดโอกาส เพราะพ่อแม่ไม่สามารถอยู่ดูแลเด็กตลอดชีวิต ฟาอัลอยากให้สังคมมองเด็กพิเศษเป็น “มนุษย์คนหนึ่ง” ที่ควรได้รับเกียรติและโอกาสเท่าเทียมกับทุกคนการซัพพอร์ตคนพิการในไทยยังไปไม่ถึงเป้าหมาย ฟาอัลมองว่าระบบสนับสนุนคนพิการในไทยยังไม่เพียงพอ โดยเฉพาะเงินช่วยเหลือ 800 บาทต่อเดือนที่ไม่ครอบคลุมคุณภาพชีวิตพื้นฐาน แต่ถ้าเราสามารถปรับมาเป็นการซัพพอร์ตแบบยั่งยืน เช่น การสร้างอาชีพ มันอาจจะเป็นโครงการช่วยเหลือระยะยาวมากกว่าการช่วยแบบฉาบฉวยแบบในปัจจุบันแรงกดดันจากสังคม ศาสนา และตัวตนที่แท้จริง ฟาอัลเคยคิดจะเลิก “แต่งหญิง” เพราะแรงกดดันจากสังคมและศาสนา เธอไม่อยากทำผิดหลักความเชื่อ แต่ก็รู้ว่าการฝืนตัวเองทำให้ไม่มีความสุข เราอาจทำให้คนอื่นพอใจได้ แต่ถ้าเราไม่เป็นตัวเอง เราจะทุกข์ที่สุด โชคดีที่ครอบครัวของฟาอัลสนับสนุนและให้ฟาอัลใช้ชีวิตในแบบที่ต้องการเส้นทางสู่วงการบันเทิงและอินฟลูเอนเซอร์ ฟาอัลฝันอยากเป็นนักแสดง และเริ่มต้นเส้นทางในฐานะอินฟลูเอนเซอร์ ความพยายามทำให้ฟาอัลมาถึงทุกวันนี้ แม้จะมีเสียงวิจารณ์ด้านลบ แต่เมื่อคนรู้จักมากขึ้น ก็เห็นความตั้งใจและเปิดใจยอมรับฟาอัลมากขึ้นสรุป: ฟาอัลไม่ใช่แค่ครีเอเตอร์ แต่คือแรงบันดาลใจของหลายคน จากบทความนี้ทำให้เห็นว่าฟาอัลเป็นคนที่ผ่านหลายสิ่ง แต่ยังคงมองโลกในมุมบวก กล้ารักตัวเอง กล้าเป็นตัวเอง และกล้าต่อสู้เพื่อความฝัน นี่คือเหตุผลที่ฟาอัลกลายเป็นแรงบันดาลใจของใครหลายๆคน และเป็นหนึ่งในตัวแทนที่สะท้อนว่าความแตกต่างคือความงดงามของมนุษย์ดูคลิปเต็มได้ที่ Atime Do Deeจัดทำโดย : พิชชาภรณ์ ผาสุขดี และ ชานนท์ ไชยศรี

ความชอบของคนเรา เปลี่ยนไปได้ทุกวัย ทุกวัน l CLUB PRIDE DAY inside EP.9 นินิว เพชรด่านแก้ว

นินิว หรือ คริตตินา แซ่แต้จาก “เด็กขี้อาย” สู่ “เด็กกิจกรรม”ครอบครัว การยอมรับตัวตน นินิวเกิดในครอบครัวที่คุณพ่อเป็นตำรวจ ในสังคมตำรวจสมัยนั้นมักมองว่าการมีลูกเป็น LGBTQ+ เป็นเรื่องแปลก ทำให้นินิวรู้สึกเหมือนถูก “ฟรีซ” จากสายตาคนอื่น ถูกบอกว่าเป็นกะเทยแล้วไม่ควรเปิดเผย จึงไม่กล้าพูดหรือแสดงออก ตอนเด็กนินิวเคยถูกป้าข้างบ้านพูดใส่ว่า “ดีนะ ที่บ้านเราไม่มีลูกเป็นตุ๊ด” คำพูดนั้นฝังใจ แต่นินิวเลือกปล่อยผ่าน ให้เขาอยู่กับทัศนคติแบบเดิมของเขาไป อย่างไรก็ตาม นินิวมองว่าตัวเอง “โชคดีมาก” เพราะครอบครัวเปิดกว้าง เข้าใจ และไม่กดดัน ไม่คาดหวังให้นินิวต้องพิสูจน์ตัวเองเพียงเพราะเป็น LGBTQ+ อยากเรียนอะไร ทำอะไร ทางบ้านก็พร้อมที่จะสนับสนุนนินิวอย่างเต็มที่ทดลอง-เรียนรู้-ค้นหาความชอบ นินิวชอบลองสิ่งใหม่เพื่อรู้จักตัวเอง เคยฝันอยากเป็นนักร้อง พอได้ทำจริงกลับพบว่า “ไม่ชอบ” ถ้าว่าแล้วอาชีพนักแสดง นินิวก็ “ทำได้” แต่ยังไม่ใช่สิ่งที่ใช่ เพราะนินิวคิดว่า“ความชอบของคนเราเปลี่ยนได้ทุกวัย ทุกวัน”จึงไม่รีบการันตีว่าอะไรคือสิ่งที่ชอบที่สุด เปิดพื้นที่ให้ตัวเองได้ลองเสมอจุดเริ่มต้นสายท่องเที่ยว เริ่มจากอยากไปต่างประเทศเลยเรียนเป็น “ไกด์” ชอบเมืองชนบทต่างประเทศ ได้เห็นมุมชีวิตเรียบง่ายจนตกผลึกว่า“ความสุขจริง ๆ ไม่ได้ยากขนาดนั้น มันอยู่รอบตัวและไม่เหมือนกันในแต่ละคน” นินิวมองว่าตัวเองเป็น introvert ที่เข้าสังคมได้ รักการท่องเที่ยวพอ ๆ กับการอยู๋กับตัวเองในพื้นที่ที่มีความสงบและธรรมชาติการสูญเสีย มุมมองต่อความตาย การสูญเสียคุณพ่อคือบทเรียนครั้งใหญ่ นินิวไม่ร้องไห้ในวันนั้น เพราะรู้ว่าตัวเองทำหน้าที่ลูกได้เต็มที่แล้ว ถ้าถามว่านินิวกลัวตายมั้น นินิวตอบได้เลยว่าไม่กลัวความตาย“ถ้าเรากลัวความตาย เราอาจลืมความสุขที่ทำได้ในปัจจุบัน”เลยตั้งใจอยู่กับปัจจุบันให้มากที่สุดรับมือคอมเมนต์ ดราม่า นินิวชอบอ่านทุกคอมเมนต์ไม่ว่าจะมาในทางที่ดีและไม่ดี โดยวิธีรับมือของนินิวคือ “ไม่รับมือ” เพราะนั่นคือความคิดของเขา ไม่ใช่ตัวเรา ถ้าเขาไม่สำคัญกับชีวิตเรา เราก็ไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไร นินิวยอมรับว่าเคยโต้ตอบบ้างในอดีต ก่อนจะตกผลึกว่ามันไม่ได้เกิดประโยชน์อะไรเลย และอาจกลายเป็น Digital Footprint ที่ว่าถ้าวันนึงเรามองย้อนกลับมา เราอาจจะไม่ชอบตัวเองในตอนนั้นก็ได้มุมมองเรื่องเพื่อน ถ้าพูดถึงเพื่อนสนิทของนินิวก็ต้องเป็น ฝน (monsterfon) จุดเริ่มต้นของพวกเรามาจากการไลฟ์เล่น ๆ กัน จนมีลูกค้าจ้าง ฝนเป็นเพื่อนที่คุยได้ทุกเรื่อง ทั้งไร้สาระและ deep talk เพราะมีตรรกะชีวิตคล้ายกัน รับฟังและเตือนกันได้ สำหรับมุมมองเรื่องเพื่อนของนินิว นินิวมองว่ามันสำคัญที่ “ทัศนคติที่ต้องไปด้วยกันได้” นินิวมักเป็นฝ่ายประนีประนอม เพราะคนรอบตัวส่วนใหญ่ใจร้อนความรักสเป็กของนินิว คือ “หนุ่มขาวตี๋” นินิวเคยอกหักครั้งแรกตอนมัธยม คบกันราวหนึ่งปี อีกฝ่าย “ยืมหูฟังบลูทูธของเราแล้วหายไป” มันจบลงด้วยการที่เขาหายไปเลย นั้นเป็นครั้งแรกที่เข้าใจความรู้สึกอกหัก จากนั้นเวลาอกหักนินวจะมีสเต็ปการอกหักที่ทำคือ ร้องไห้ เปิดเพลงเศร้า ดื่มกับเพื่อน ขับรถไปทะเล กินเหล้าจุดพลุถ่ายรูปลงรูปเพื่อเรียกร้องความสนใจจากเขา จนวันหนึ่งนินิวเลือกไปเที่ยวคนเดียว ปล่อยให้ธรรมชาติช่วยเรียงความคิด นินิวรู้สึกชัดเจนขึ้นว่า ที่เราเจ็บก็เพราะนินิวยังรักตัวเองไม่พอ จากนั้นนินิวก็คิดได้ว่า ถ้าจะรักใคร ต้องรักในแบบที่เขาเป็น ไม่ผูกความคาดหวังของนินิวไว้กับชีวิตอีกคน“ความรักเหมือนอากาศ” อยู่รอบตัวในหลายรูปแบบ ทั้งครอบครัว เพื่อน ตัวนินิวเอง หรือสิ่งเล็ก ๆ ที่ทำให้ยิ้มได้ วันนี้นินิวไม่ได้ตามหามัน แต่ถ้ามีคนเดินเข้ามา นินิวก็ยินดีที่จะค่อย ๆ เรียนรู้กันงานที่ใช่ เส้นทางครีเอทีฟ อยากใช้ชีวิตไปเรื่อย ๆ ถ้ามีโอกาสก็ทำให้เต็มที่ แต่รู้ชัดอย่างหนึ่งคือ “ไม่ชอบร้องเพลงตามร้าน” เพราะควบคุมปัจจัยรอบตัวไม่ได้ ยอมรับว่า “ทำตามใจตัวเอง” เงินซื้อไม่ได้ ถ้าใจไม่อยาก นินิวก็จะไม่ทำ นินิวค้นพบความเป็นคนตลกและสร้างสีสันแบบ “ไม่วางแผน” มาจากอินเนอร์ ไม่ค่อยตามกระแส ชอบหาความต่าง เลยออกมาเป็นธรรมชาติและถูกจริตผู้คนความกังวล แผนชีวิต นินิวรู้ว่าตัวเองต้องการอะไร ตอนนี้ “นินิวไม่มีเรื่องให้ต้องกังวล” เพราะนินิววางแผนคร่าว ๆ ของชีวิตไว้แล้ว ทั้งเรื่องการย้ายกลับต่างจังหวัด และเรื่องทำประกัน นินิวรู้ว่าอะไรสำคัญกับตัวเองที่สุด นินิวให้ความสำคัญกับความสุขเป็นลำดับแรก สำหรับคนที่ยังไม่เจอสิ่งที่ใช่ นินิวอยากให้ “ลองไปเรื่อยๆ” เพื่อค้นเจอความสุขของตัวเอง เพราะสิ่งที่ใช่วันนี้ พรุ่งนี้อาจไม่ใช่ ไม่เป็นไร แค่ลอง นินิวคิดว่าทุกเรื่องที่ผ่านมาคือ บทเรียน เราต้องอยู่กับปัจจุบัน สิ่งไหนไม่ดีเราก็เรียนรู้แล้วแก้มันเลย ไม่ต้องรอให้อนาคตย้อนกลับมารักตัวเองฉบับนินิว เข้าใจตัวเองให้มาก ทบทวนตัวเอง คุยกับตัวเอง ฟังเสียงตัวเอง เราไม่จำเป็นต้องให้ใครมายอมรับ แค่เรายอมรับตัวเอง ชีวิตก็จะ “สุขง่ายขึ้น”ดูคลิปเต็มได้ที่ Atime Do Deeจัดทำโดย : พิชชาภรณ์ ผาสุขดี และ ชานนท์ ไชยศรี

ในวันที่ดอกไม้แห้งเหี่ยว แต่ความรู้สึกยังคงอยู่ตลอดไป l CLUB PRIDE DAY inside EP.10 น้ําปิง นภัสกร

" ในวันที่ดอกไม้แห้งเหี่ยว แต่ความรู้สึกยังคงอยู่ตลอดไป"ได้นำเสนอแง่คิดและประสบการณ์ชีวิตของ น้ำปิง นภัสกร นักแสดงดาวรุ่งวัย 24 ปีผ่านบทสัมภาษณ์ที่เต็มไปด้วยความลึกซึ้ง โดยน้ำปิงได้เริ่มต้นด้วยการเปรียบเทียบความรักเสมือน "ช่อดอกไม้" ซึ่งเป็นมุมมองที่ยอมรับความเป็นอนิจจังของความสัมพันธ์ เขามองว่าแม้ดอกไม้จะเหี่ยวเฉาและไม่สามารถอยู่กับเราได้ตลอดไป แต่แก่นแท้และสิ่งที่สำคัญยิ่งกว่าคือ "ความรู้สึก" ของผู้ให้และผู้รับที่ถูกเติมเต็มและยังคงอยู่ในความทรงจำตลอดไป เป็นการตอกย้ำว่าคุณค่าของความรักไม่ได้อยู่ที่ความยั่งยืนทางกายภาพ แต่อยู่ที่ความรู้สึกที่มอบให้กันและกัน ในส่วนของ ชีวิตส่วนตัวและครอบครัว น้ำปิงได้เผยให้เห็นถึงรากฐานทางความคิดที่แข็งแกร่งซึ่งได้รับมาจาก คุณแม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเด็นของการเผชิญหน้ากับความกลัว น้ำปิงได้เล่าถึงสิ่งที่น้ำปิงกลัวที่สุดในวัยเด็กคือ การร้องเพลง เนื่องจากเคยมีบาดแผลจากการถูกเพื่อนล้อเลียน ซึ่งคำสอนของคุณแม่ที่เปรียบเสมือนแสงนำทางคือประโยคที่ว่า "จงทำในสิ่งที่ท่านกลัว แล้วความกลัวจะหายไป" คำสอนนี้ไม่เพียงแต่ช่วยให้น้ำปิงก้าวข้ามความหวาดกลัวเรื่องการร้องเพลงได้เท่านั้น แต่ยังกลายเป็น ทัศนคติ สำคัญที่ถูกนำมาใช้ในการดำเนินชีวิตและรับมือกับความท้าทายทุกรูปแบบ ทำให้น้ำปิงกลายเป็นคนที่มีวิธีคิดแบบมีมิติ (Layered) ที่มีความลึกซึ้งแต่ไม่ซับซ้อน และพร้อมที่จะเรียนรู้จากทุกประสบการณ์ที่เข้ามาในชีวิตอย่างเปิดกว้าง นอกจากคุณแม่แล้ว อีกหนึ่งบุคคลสำคัญที่เป็นหัวใจของน้ำปิงคือคุณยาย ผู้ที่เลี้ยงดูน้ำปิงมาตั้งแต่เด็กและเป็นดั่ง "เซฟโซน" ที่มอบความรักและความอบอุ่นให้เสมอมา แม้ว่าวันนี้ท่านจะจากไปแล้ว แต่น้ำปิงยังคงระลึกถึงท่านเสมอและมีความปรารถนาอย่างสุดซึ้งที่อยากให้ท่านได้เห็นความสำเร็จของน้ำปิงในวันนี้ โดยน้ำปิงเชื่อมั่นว่า ไม่ว่าจะอยู่ที่ใด คุณยายยังคงเฝ้ามองและภูมิใจในตัวน้ำปิงอยู่เสมอและจากพื้นฐานครอบครัวนี้เอง น้ำปิงรู้สึกว่าตนเองโชคดีเป็นอย่างยิ่งที่ ทางบ้านไม่เคยกดดันหรือตั้งคำถามในสิ่งที่น้ำปิงเป็นหรือน้ำปิงเลือกจะทำ แต่กลับเป็นกำลังใจและพร้อม ซัพพอร์ต อย่างเต็มที่ ทำให้น้ำปิงสามารถใช้ชีวิตได้อย่างอิสระและเติบโตในแบบที่ตนเองต้องการ สำหรับการ เข้ามาในวงการบันเทิง และการก้าวเข้าสู่เมืองกรุงเพื่อ ศึกษาต่อที่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย น้ำปิงเปิดเผยว่าเขาต้องเผชิญกับช่วงเวลาของการ ปรับตัว ที่ยากลำบากอย่างมาก เนื่องจากความแตกต่างระหว่างสังคมในต่างจังหวัดกับสังคมในเมือง ทำให้เขาต้องเรียนรู้และทำความเข้าใจกับสิ่งใหม่ ๆ มากมาย นอกจากเรื่องส่วนตัวแล้ว การได้รับบทบาทใน ซีรีส์ เขมจิราต้องรอด ซึ่งเป็นนิยายชื่อดังที่หลายคนชื่นชอบ ก็มาพร้อมกับความกดดันอย่างหนัก ทั้งจากคำถามว่าตนเองเหมาะสมที่จะถ่ายทอดบทบาทหรือไม่ และความกดดันจากกระแสสังคม โดยเฉพาะอย่างยิ่งกระแสจากผู้ชมบางส่วนที่ต้องการให้ซีรีส์เรื่องนี้เป็นซีรีส์ชาย-หญิง แทนที่จะเป็นซีรีส์ BL (Boys' Love) ตามที่ถูกสร้างขึ้น ซึ่งจากเหตุการณ์นี้เอง ทำให้น้ำปิงเกิดการตั้งคำถามต่อมุมมองของสังคมไทย ต่อซีรีส์ BL ว่า แท้จริงแล้วสังคมไทยเปิดใจและยอมรับซีรีส์ประเภทนี้อย่างแท้จริงแล้วหรือยัง หรือเป็นเพียงการกล่าวอ้างว่ายอมรับกันไปเอง สะท้อนให้เห็นถึงความท้าทายที่ศิลปินต้องเผชิญในการนำเสนอผลงานที่แตกต่าง เมื่อมีปัญหาหรือเรื่องราวที่เข้าใจผิดทำให้เกิดดราม่าต่างๆ น้ำปิงมักเลือกที่จะ ออกมาอธิบายและเคลียร์ทุกอย่างอย่างเปิดเผย ทันที เพราะน้ำปิงเชื่อว่าการเงียบไม่ใช่ทางแก้ปัญหา แต่การออกมาปกป้องตนเองหรือคนที่เรารัก การอธิบายให้เกิดความเข้าใจจะช่วยให้ทุกฝ่ายสบายใจ ในส่วนของ ประสบการณ์เรื่องความรัก น้ำปิงมองว่าตนเองเป็นคนที่ไม่ค่อยมีความรักบ่อยครั้ง แต่เมื่อรักแล้วจะ ทุ่มเท ให้กับความสัมพันธ์นั้นอย่างมาก โดยธรรมชาติแล้วน้ำปิงเป็นคนที่ชอบเป็นผู้ให้ และเชื่อในความสัมพันธ์แบบ Give and Take แต่พอเราเป็นฝ่ายให้มากกว่าได้รับอย่างต่อเนื่อง น้ำปิงเลยเริ่มรู้สึกเหนื่อย จนกระทั่งนำไปสู่การ ตกตะกอนทางความคิด ว่าตนเองต้องการอะไร และความสัมพันธ์ที่เป็นอยู่มันโอเคแล้วหรือไม่ เมื่อได้คำตอบที่ชัดเจนแล้ว การแยกย้ายจึงเกิดขึ้น แม้จะเจอการอกหักครั้งแรกที่ทำให้เสียใจอย่างหนัก แต่เหตุการณ์นี้กลับเป็นจุดเปลี่ยนที่ทำให้น้ำปิงค้นพบว่า แม้ในวันที่รู้สึกว่าไม่เหลือใคร แต่เขาก็ยังมีเพื่อนและครอบครัวที่ยังรักและคอยอยู่เคียงข้างเสมอ ซึ่งเหตุการณ์เหล่านั้นจึงเปรียบเสมือน "สารเร่งโต" ที่ทำให้น้ำปิงเติบโตและแข็งแกร่งขึ้นอย่างรวดเร็วดูคลิปเต็มได้ที่ Atime Do Deeจัดทำโดย : พิชชาภรณ์ ผาสุขดี และ ชานนท์ ไชยศรี