พญาครุฑ อุบัติการณ์แห่งพลังอมตะ

ในเทพปกรณัมของศาสนาพราหมณ์-ฮินดู “พญาครุฑ” อุบัติพร้อมอภิมหาศาลแห่งพลังในตัวเอง รัศมีทั่วกายสีทองวาบไสวกว่าพระอาทิตย์ร้อยเท่า ความมีกตัญญูสูงส่ง ถึงกับครั้งหนึ่งต้องบากบั่นขึ้นไปนำน้ำอมฤตลงมา เพื่อไถ่ตัวมารดาที่ตกเป็นทาสกับนางกัทรุ(เป็นมารดาของพญานาค)

ในการขึ้นไปเอาน้ำอมฤตครั้งนั้นเป็นเหตุให้ “พญาครุฑ” ต้องต่อสู้กับพระนารายณ์ การต่อสู้ผ่านไปเนิ่นนาน... แต่ทั้งสองต่างคว่ำกันไม่ลง พระนารายณ์รู้ถึงเหตุผลถึงการที่ “พญาครุฑ” ต้องการน้ำอมฤต คือความกตัญญูอันสูงส่ง พระนารายณ์จึงยอมมอบให้ และยังประทานพรให้ “พญาครุฑ” มีพลังชีวิตอันเป็นอมตะ

ไม่มีอาวุธใดทำลายได้ แม้กระทั่งบรมอาวุธของพระอินทร์ เช่นวชิราวุธ หรือสายฟ้าก็ง่อยฤทธิ์ ทำได้เพียงสะกิดขนให้ร่วงหลุดเพียงเส้นเดียวเท่านั้น

“พญาครุฑ” เองก็ได้ปวารณาตนเป็นพาหนะนำพาพระนารายณ์ไปทุกภพสถานเช่นนั้นจึงเป็นที่มาของ “นารายณ์ทรงครุฑ” หรือ “นารายณ์ทรงสุบรรณ”

*“พญาครุฑ” มีอีกชื่อหนึ่งว่า “สุบรรณ” ซึ่งหมายถึงขนวิเศษ

-สองมือ ถือแก้วสารพัดนึก หากใครจิตใจดีมีบูชากตัญญูบิดามารดา(ซึ่งเป็น main character ของพญาครุฑ) จะช่วยเสริมอำนาจ บารมี ทำสิ่งใดสำเร็จตามประสงค์ เปรียบดั่งมีแก้วสารพัดนึกขององค์ “พญาครุฑ”

-สองขา ประทับนั่งบนพญานาคราช บอกถึงแม้พญานาคผู้มีอิทธิฤทธิ์สูงเพียงใด ก็ยังไม่เทียบ “พญาครุฑ”