52Hz วาฬที่เหงาที่สุดในโลก

ในช่วงชีวิตของเรามันจะต้องมีสักวันที่เรารู้สึกเหงา โดดเดี่ยว หันไปรอบตัวไม่เจอใคร อย่าเพิ่งรู้สึกเศร้า หรือเสียใจไปนะ เพราะความเหงาของโลกใบนี้ไม่ได้ก่อตัวขึ้นแค่กับมนุษย์เท่านั้น แต่ยังมีสัตว์อีกชนิดที่เหงา และโดดเดี่ยวไม่น้อยไปกว่าเราเลย นั่นก็คือ “วาฬ 52Hz”

วาฬ 52Hz เป็นวาฬบาลีนชนิดหนึ่งที่อาศัยอยู่ในท้องทะเล ถูกค้นพบเมื่อราวปี ค.ศ. 1989 โดย ทหารเรืออเมริกันได้ค้นพบคลื่นความถี่หนึ่งแทรกเข้ามาในเครื่องรับสัญญาณของกองทัพ ความแปลกคือคลื่นความถี่นั้นอยู่ในช่วง 52Hz ซึ่งต่างไปจากช่วงความถี่ที่สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมใช้สื่อสารกันใต้ท้องทะเล แต่ด้วยความสงสัย  ทหารอเมริกันเหล่านั้นก็ได้ทำการพิสูจน์และติดตาม ก่อนจะพบว่าต้นกำเนิดเสียงนั้นเป็นสัตว์จริงๆ มันคือปลาวาฬบาลีนชนิดหนึ่ง (วาฬที่มีลักษณะฟันกรอง) ที่ใช้ช่วงความถี่ 52Hz ในการสื่อสาร  ซึ่งคลื่นความถี่ที่วาฬตัวนี้ได้ส่งออกมาถือว่าเป็นความถี่ที่สูงกว่าคลื่นปกติของวาฬที่ใช้ในการสื่อสาร เพราะโดยวาฬปกติจะใช้ความถี่ที่ 12-25 Hz ในการสื่อสารกัน ด้วยความถี่นี้เลยทำให้ วาฬ 52HZ ไม่สามารถติดต่อสื่อสารกับวาฬตัวอื่นได้เลย 

ไม่มีวาฬตัวไหนรับรู้ถึงการมีอยู่ของมัน

 ทีมนักวิทยาศาสตร์จาก WHOI และหน่วยเรือดำน้ำสหรัฐฯ ตัดสินใจติดตามเจ้าปลาวาฬแสนพิเศษตัวนี้ และในที่สุดก็ได้รู้ว่าปลาวาฬตัวนี้ช่างแตกต่างกับปลาวาฬตัวอื่น ไม่ใช่แค่ความถี่เท่านั้น แต่รูปแบบการดำรงชีวิต เส้นทางการอพยพย้ายถิ่นฐาน ไม่มีใครรู้ว่ามันอาศัยอยู่ที่ไหนเเละกำลังเดินทางไปยังสถานที่ใด มันแปลกจนนักวิทยาศาสตร์เริ่มสันนิษฐานว่ามันอาจจะเป็นปลาวาฬอีกสายพันธุ์หนึ่งที่เหลือเป็นตัวสุดท้ายบนโลกใบนี้ และแน่นอน ตลอดการติดตาม เจ้า 52 Hz whale ไม่เคยพบกับเพื่อนปลาวาฬตัวอื่นแม้แต่ครั้งเดียว 

มันไม่มีคู่รัก มันไม่มีใครเลยในชีวิต มันอยู่เพียงลำพัง 

และมันก็อาจจะกลายเป็นวาฬที่จากไปอย่างลำพังเช่นกัน

 เรื่องราวของ “วาฬ 52Hz” อาจจะกำลังบอกเราได้อยู่ว่า บางครั้งบนโลกอันแสนกว้างใหญ่นี้ เรื่องราว ผู้คน ที่เราต้องพบเจอ อาจจะยังไม่เจอกับอะไรที่เข้ากับเราได้ แต่อย่างน้อยเราเองก็ยังมีชีวิตที่สามารถเรียนรู้อะไรได้อีกหลายอย่างบนโลกใบนี้ เชื่อเถอะว่ามันจะต้องมีสักวันหนึ่งที่เราจะเดินทางเจออะไรที่ใช่สำหรับเราจริง ๆ ขอเพียงส่งเสียงไปเรื่อย ๆ ด้วยความเชื่อที่ว่า เสียงของเราจะดังและส่งไปถึงคนที่เราอยากให้ได้ยิน และอย่าลืมที่จะเงี่ยหูฟัง เผื่อว่าจะได้ยินเสียงของคนที่อยากให้เราได้ยินเช่นกัน แล้วสักวันหนึ่งความเหงาก็จะเดินออกไปจากชีวิตเราอย่างช้า ๆ และความสุขก็มาโอบกอดเราไว้เอง

 หรือแม้สุดท้ายเราอาจจะต้องเป็นเพียงปลาวาฬตัวเดียวที่โดดเดี่ยว อยู่ในมหาสมุทรอันกว้างใหญ่แห่งนี้ แต่เรื่องราวของการเดินทางที่ผ่าน ที่ก็คงจะให้บทเรียนอะไรกับเราไม่มากก็น้อย

ขอบคุณข้อมูลจาก www.investerest.co