","ads_image":"","data_type":"ads","url":""},"error":null,"msg":"get podcast detail successful"},"pin":{"current":"1","data":{"contents":[{"id":"7667","station_id":"2","menu_name":"CLUB FRIDAY","created_at":"2024-04-12T23:02:29.72+07:00","updated_at":"2024-04-12T23:02:29.72+07:00","data_type":"show","slug":"/greenwave/clubfriday","theme":"efm-highlight-4-column","title":"Club Friday รวมเรื่องรัก ช่วงพัก Holiday | 12 เมษายน 2567","content":"สองควีนเรื่องรัก คลับที่พักของหัวใจ ทุกคืนวันศุกร์ สี่ทุ่มถึงเที่ยงคืน กับดีเจพี่อ้อย พี่ฉอด ทาง GREENWAVE 106.5 FM","youtube_embeded":"","content_show_type":"replay","featured_image_mobile":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/content/2bae5d39-6565-4c92-a062-82c072fc623c.jpeg","featured_image_desktop":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/content/e04a5672-5a8b-4454-a485-2d166bbb0922.jpeg","featured_image_desktop_tall":"","featured_image_hily":"","locations":"","publish_date":"2024-04-12T23:01:42+07:00","pin":"0","show_on_mobile":"1","show_on_desktop":"1","tags":"","place":""}],"highlight_banner":[{"id":"163","created_at":"2023-05-02T12:57:55.708+07:00","updated_at":"2024-04-01T08:44:06.496+07:00","name":"GW: Banner ฝาก 2 > Gotcha Pop 2","title":"","title_color":"","description":"","description_color":"","button_title":"","button_color":"","button_text_color":"","button_url":"","ads_script":"","ads_script_encode":"

","image":"https://media.atime.live/editor/banner/b9280c6f-b68b-432f-97f0-d9088c92ea23.jpeg","url":"","data_type":"ads"},{"id":"174","created_at":"2023-05-02T13:09:24.979+07:00","updated_at":"2024-04-05T19:27:58.921+07:00","name":"GW: DJ.","title":"","title_color":"","description":"","description_color":"","button_title":"","button_color":"","button_text_color":"","button_url":"","ads_script":"","ads_script_encode":"","image":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/editor/banner/e2a66e8f-a304-4bcf-ba1f-cfe7ced1861c.jpeg","url":"https://atime.live/greenwave","data_type":"image"},{"id":"171","created_at":"2023-05-02T13:06:45.555+07:00","updated_at":"2024-02-29T20:13:47.19+07:00","name":"GW: Green Morning Show","title":"","title_color":"","description":"","description_color":"","button_title":"","button_color":"","button_text_color":"","button_url":"","ads_script":"","ads_script_encode":"","image":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/editor/banner/c5fbf849-150e-4cf4-b789-700e29ba9047.jpeg","url":"https://atime.live/greenwave/greenmorning","data_type":"image"},{"id":"170","created_at":"2023-05-02T13:06:04.802+07:00","updated_at":"2024-01-31T13:13:46.358+07:00","name":"GW: Club Pride Day","title":"","title_color":"","description":"","description_color":"","button_title":"","button_color":"","button_text_color":"","button_url":"","ads_script":"","ads_script_encode":"","image":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/editor/banner/97e5346e-79d3-4de0-bf2e-302abd278f91.jpeg","url":"https://atime.live/greenwave/clubprideday","data_type":"image"},{"id":"169","created_at":"2023-05-02T13:04:39.803+07:00","updated_at":"2024-01-31T13:14:08.428+07:00","name":"GW: Club Friday","title":"","title_color":"","description":"","description_color":"","button_title":"","button_color":"","button_text_color":"","button_url":"","ads_script":"","ads_script_encode":"","image":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/editor/banner/62628576-c3e9-4598-b4f0-8a4489300e66.jpeg","url":"https://atime.live/greenwave/clubfriday","data_type":"image"},{"id":"168","created_at":"2023-05-02T13:03:50.31+07:00","updated_at":"2024-01-31T20:35:17.183+07:00","name":"GW: Cover Night Live","title":"","title_color":"","description":"","description_color":"","button_title":"","button_color":"","button_text_color":"","button_url":"","ads_script":"","ads_script_encode":"","image":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/editor/banner/e20eedac-8c7f-4d49-a495-56796f463629.jpeg","url":"https://atime.live/greenwave/covernightlive/6856","data_type":"image"},{"id":"167","created_at":"2023-05-02T13:02:56.595+07:00","updated_at":"2024-03-18T17:09:43.559+07:00","name":"GW: เพื่อนเป็นหมอ","title":"","title_color":"","description":"","description_color":"","button_title":"","button_color":"","button_text_color":"","button_url":"","ads_script":"","ads_script_encode":"","image":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/editor/banner/4484e368-c3ac-4557-a3df-14aa5f03e3dc.jpeg","url":"https://youtu.be/o7OQeFesIX8?si=u8Wc9WKSCRm2OdpE","data_type":"image"}]},"error":null,"msg":"get frontend content successful","total":140},"highlight":{"current":"1","data":{"contents":[{"id":"7666","station_id":"2","menu_name":"CLUB FRIDAY","created_at":"2024-04-12T23:00:55.105+07:00","updated_at":"2024-04-12T23:00:55.105+07:00","data_type":"show","slug":"/greenwave/clubfriday","theme":"efm-highlight-4-column","title":"รักคนผิด จนชีวิตมีค่าเหมือนเมียน้อย | 05 เม.ย. 67 | Atime","content":"สองควีนเรื่องรัก คลับที่พักของหัวใจ ทุกคืนวันศุกร์ สี่ทุ่มถึงเที่ยงคืน กับดีเจพี่อ้อย พี่ฉอด ทาง GREENWAVE 106.5 FM","youtube_embeded":"","content_show_type":"highlight","featured_image_mobile":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/content/fdb20b23-41a2-4dd1-beca-7395296d6fee.jpeg","featured_image_desktop":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/content/43aaf568-d849-458f-8e6b-ee3f0a241ed9.jpeg","featured_image_desktop_tall":"","featured_image_hily":"","locations":"","publish_date":"2024-04-12T23:00:27+07:00","pin":"0","show_on_mobile":"1","show_on_desktop":"1","tags":"","place":""},{"id":"7665","station_id":"2","menu_name":"CLUB FRIDAY","created_at":"2024-04-12T23:00:08.292+07:00","updated_at":"2024-04-12T23:00:08.292+07:00","data_type":"show","slug":"/greenwave/clubfriday","theme":"efm-highlight-4-column","title":"คบซ้อน 2 คน จนไม่รู้ว่าเด็กเป็นลูกใคร | 05 เม.ย. 67 | Atime","content":"สองควีนเรื่องรัก คลับที่พักของหัวใจ ทุกคืนวันศุกร์ สี่ทุ่มถึงเที่ยงคืน กับดีเจพี่อ้อย พี่ฉอด ทาง GREENWAVE 106.5 FM","youtube_embeded":"","content_show_type":"highlight","featured_image_mobile":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/content/308a6431-fa74-4833-b0aa-6ad96d066004.jpeg","featured_image_desktop":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/content/1ba01779-31d3-46d2-90e7-e9cbeec7967e.jpeg","featured_image_desktop_tall":"","featured_image_hily":"","locations":"","publish_date":"2024-04-12T22:58:40+07:00","pin":"0","show_on_mobile":"1","show_on_desktop":"1","tags":"","place":""},{"id":"7646","station_id":"2","menu_name":"CLUB FRIDAY","created_at":"2024-04-11T17:56:36.561+07:00","updated_at":"2024-04-11T17:56:36.561+07:00","data_type":"show","slug":"/greenwave/clubfriday","theme":"efm-highlight-4-column","title":"สุดช้ำ! สามีเรานอกใจไปกับหลานสาวแท้ ๆ ของเราเอง | 05 เม.ย. 67 | Atime","content":"สองควีนเรื่องรัก คลับที่พักของหัวใจ ทุกคืนวันศุกร์ สี่ทุ่มถึงเที่ยงคืน กับดีเจพี่อ้อย พี่ฉอด ทาง GREENWAVE 106.5 FM","youtube_embeded":"","content_show_type":"highlight","featured_image_mobile":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/content/de20442d-177f-4d1e-84d8-851fa88625f0.jpeg","featured_image_desktop":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/content/419c6edd-3478-4f08-8154-82f5dcfd7168.jpeg","featured_image_desktop_tall":"","featured_image_hily":"","locations":"","publish_date":"2024-04-11T17:55:56+07:00","pin":"0","show_on_mobile":"1","show_on_desktop":"1","tags":"","place":""},{"id":"7629","station_id":"2","menu_name":"CLUB FRIDAY","created_at":"2024-04-10T11:25:35.394+07:00","updated_at":"2024-04-10T11:25:35.394+07:00","data_type":"show","slug":"/greenwave/clubfriday","theme":"efm-highlight-4-column","title":"แต่งงานมา 11 ปี เขาทรยศเราแบบนี้มา 4 ครั้ง | 05 เม.ย. 67 | Atime","content":"สองควีนเรื่องรัก คลับที่พักของหัวใจ ทุกคืนวันศุกร์ สี่ทุ่มถึงเที่ยงคืน กับดีเจพี่อ้อย พี่ฉอด ทาง GREENWAVE 106.5 FM","youtube_embeded":"","content_show_type":"highlight","featured_image_mobile":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/content/91f27951-a232-41ef-bfd8-ace39cbf1cee.jpeg","featured_image_desktop":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/content/e83685d2-475c-40a2-9b56-f1f033346113.jpeg","featured_image_desktop_tall":"","featured_image_hily":"","locations":"","publish_date":"2024-04-10T11:24:57+07:00","pin":"0","show_on_mobile":"1","show_on_desktop":"1","tags":"","place":""}],"highlight_banner":[{"id":"163","created_at":"2023-05-02T12:57:55.708+07:00","updated_at":"2024-04-01T08:44:06.496+07:00","name":"GW: Banner ฝาก 2 > Gotcha Pop 2","title":"","title_color":"","description":"","description_color":"","button_title":"","button_color":"","button_text_color":"","button_url":"","ads_script":"","ads_script_encode":"

","image":"https://media.atime.live/editor/banner/b9280c6f-b68b-432f-97f0-d9088c92ea23.jpeg","url":"","data_type":"ads"},{"id":"174","created_at":"2023-05-02T13:09:24.979+07:00","updated_at":"2024-04-05T19:27:58.921+07:00","name":"GW: DJ.","title":"","title_color":"","description":"","description_color":"","button_title":"","button_color":"","button_text_color":"","button_url":"","ads_script":"","ads_script_encode":"","image":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/editor/banner/e2a66e8f-a304-4bcf-ba1f-cfe7ced1861c.jpeg","url":"https://atime.live/greenwave","data_type":"image"},{"id":"171","created_at":"2023-05-02T13:06:45.555+07:00","updated_at":"2024-02-29T20:13:47.19+07:00","name":"GW: Green Morning Show","title":"","title_color":"","description":"","description_color":"","button_title":"","button_color":"","button_text_color":"","button_url":"","ads_script":"","ads_script_encode":"","image":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/editor/banner/c5fbf849-150e-4cf4-b789-700e29ba9047.jpeg","url":"https://atime.live/greenwave/greenmorning","data_type":"image"},{"id":"170","created_at":"2023-05-02T13:06:04.802+07:00","updated_at":"2024-01-31T13:13:46.358+07:00","name":"GW: Club Pride Day","title":"","title_color":"","description":"","description_color":"","button_title":"","button_color":"","button_text_color":"","button_url":"","ads_script":"","ads_script_encode":"","image":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/editor/banner/97e5346e-79d3-4de0-bf2e-302abd278f91.jpeg","url":"https://atime.live/greenwave/clubprideday","data_type":"image"},{"id":"169","created_at":"2023-05-02T13:04:39.803+07:00","updated_at":"2024-01-31T13:14:08.428+07:00","name":"GW: Club Friday","title":"","title_color":"","description":"","description_color":"","button_title":"","button_color":"","button_text_color":"","button_url":"","ads_script":"","ads_script_encode":"","image":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/editor/banner/62628576-c3e9-4598-b4f0-8a4489300e66.jpeg","url":"https://atime.live/greenwave/clubfriday","data_type":"image"},{"id":"168","created_at":"2023-05-02T13:03:50.31+07:00","updated_at":"2024-01-31T20:35:17.183+07:00","name":"GW: Cover Night Live","title":"","title_color":"","description":"","description_color":"","button_title":"","button_color":"","button_text_color":"","button_url":"","ads_script":"","ads_script_encode":"","image":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/editor/banner/e20eedac-8c7f-4d49-a495-56796f463629.jpeg","url":"https://atime.live/greenwave/covernightlive/6856","data_type":"image"},{"id":"167","created_at":"2023-05-02T13:02:56.595+07:00","updated_at":"2024-03-18T17:09:43.559+07:00","name":"GW: เพื่อนเป็นหมอ","title":"","title_color":"","description":"","description_color":"","button_title":"","button_color":"","button_text_color":"","button_url":"","ads_script":"","ads_script_encode":"","image":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/editor/banner/4484e368-c3ac-4557-a3df-14aa5f03e3dc.jpeg","url":"https://youtu.be/o7OQeFesIX8?si=u8Wc9WKSCRm2OdpE","data_type":"image"}]},"error":null,"msg":"get frontend content successful","total":389},"replay":{"current":"1","data":{"contents":[{"id":"7667","station_id":"2","menu_name":"CLUB FRIDAY","created_at":"2024-04-12T23:02:29.72+07:00","updated_at":"2024-04-12T23:02:29.72+07:00","data_type":"show","slug":"/greenwave/clubfriday","theme":"efm-highlight-4-column","title":"Club Friday รวมเรื่องรัก ช่วงพัก Holiday | 12 เมษายน 2567","content":"สองควีนเรื่องรัก คลับที่พักของหัวใจ ทุกคืนวันศุกร์ สี่ทุ่มถึงเที่ยงคืน กับดีเจพี่อ้อย พี่ฉอด ทาง GREENWAVE 106.5 FM","youtube_embeded":"","content_show_type":"replay","featured_image_mobile":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/content/2bae5d39-6565-4c92-a062-82c072fc623c.jpeg","featured_image_desktop":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/content/e04a5672-5a8b-4454-a485-2d166bbb0922.jpeg","featured_image_desktop_tall":"","featured_image_hily":"","locations":"","publish_date":"2024-04-12T23:01:42+07:00","pin":"0","show_on_mobile":"1","show_on_desktop":"1","tags":"","place":""},{"id":"7582","station_id":"2","menu_name":"CLUB FRIDAY","created_at":"2024-04-06T12:57:05.283+07:00","updated_at":"2024-04-06T12:57:05.283+07:00","data_type":"show","slug":"/greenwave/clubfriday","theme":"efm-highlight-4-column","title":"Club Friday รักคนผิด ชีวิตเปลี่ยน | 5 เมษายน 2567","content":"สองควีนเรื่องรัก คลับที่พักของหัวใจ ทุกคืนวันศุกร์ สี่ทุ่มถึงเที่ยงคืน กับดีเจพี่อ้อย พี่ฉอด ทาง GREENWAVE 106.5 FM","youtube_embeded":"","content_show_type":"replay","featured_image_mobile":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/content/3d1c216c-1f96-4403-949d-9f7f60f4184c.jpeg","featured_image_desktop":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/content/c45b892e-c167-40f3-b0ba-0cb07b51a261.jpeg","featured_image_desktop_tall":"","featured_image_hily":"","locations":"","publish_date":"2024-04-06T12:56:40+07:00","pin":"0","show_on_mobile":"1","show_on_desktop":"1","tags":"","place":""},{"id":"7512","station_id":"2","menu_name":"CLUB FRIDAY","created_at":"2024-03-29T22:13:22.221+07:00","updated_at":"2024-03-29T22:13:22.221+07:00","data_type":"show","slug":"/greenwave/clubfriday","theme":"efm-highlight-4-column","title":"Club Friday 108 คำถามหัวใจ | 29 มีนาคม 2567","content":"สองควีนเรื่องรัก คลับที่พักของหัวใจ ทุกคืนวันศุกร์ สี่ทุ่มถึงเที่ยงคืน กับดีเจพี่อ้อย พี่ฉอด ทาง GREENWAVE 106.5 FM","youtube_embeded":"","content_show_type":"replay","featured_image_mobile":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/content/795cd4ac-c766-4c0e-a326-6e8c54e22697.jpeg","featured_image_desktop":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/content/d47f4d59-3533-446a-81be-4cd19fb8d88e.jpeg","featured_image_desktop_tall":"","featured_image_hily":"","locations":"","publish_date":"2024-03-29T22:12:19+07:00","pin":"0","show_on_mobile":"1","show_on_desktop":"1","tags":"","place":""},{"id":"7391","station_id":"2","menu_name":"CLUB FRIDAY","created_at":"2024-03-22T22:37:42.06+07:00","updated_at":"2024-03-22T22:43:18.26+07:00","data_type":"show","slug":"/greenwave/clubfriday","theme":"efm-highlight-4-column","title":"Club Friday คู่ชีวิต คิดทรยศ | 22 มีนาคม 2567","content":"สองควีนเรื่องรัก คลับที่พักของหัวใจ ทุกคืนวันศุกร์ สี่ทุ่มถึงเที่ยงคืน กับดีเจพี่อ้อย พี่ฉอด ทาง GREENWAVE 106.5 FM","youtube_embeded":"","content_show_type":"replay","featured_image_mobile":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/content/2b5b4e18-32d5-4b9b-9132-d0c84b60b3ed.jpeg","featured_image_desktop":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/content/04cfc23e-d485-49a8-a27f-d7f3c9755468.jpeg","featured_image_desktop_tall":"","featured_image_hily":"","locations":"","publish_date":"2024-03-22T22:36:41+07:00","pin":"0","show_on_mobile":"1","show_on_desktop":"1","tags":"","place":""}],"highlight_banner":[{"id":"163","created_at":"2023-05-02T12:57:55.708+07:00","updated_at":"2024-04-01T08:44:06.496+07:00","name":"GW: Banner ฝาก 2 > Gotcha Pop 2","title":"","title_color":"","description":"","description_color":"","button_title":"","button_color":"","button_text_color":"","button_url":"","ads_script":"","ads_script_encode":"

“หนูภูมิใจตัวเองที่ เอาตัวเองออกมาจากอบายมุขต่าง ๆ ได้ ขอบคุณตัวเองมากที่กลับมารักตัวเองได้ทันเวลาก่อนที่มันจะสายไปมากกว่านี้”

ยังคงเป็น Club ที่รวมสีสันของชีวิต พร้อมแบ่งปันข้อคิดแรงบันดาลในในทุก ๆ สัปดาห์ สำหรับ Club Pride Day คุยอย่าง Proud เมาท์อย่าง Pride ทอล์คกระทบไหล่ตัวแม่ กับสองดีเจสุดแซ่บ “ดีเจพี่อ้อย” และ “ดีเจก็อตจิ” ที่ได้เปิดไมค์ต้อนรับแขกรับเชิญตัวแม่ “พั้มกิ้น หิ้วหวี” จากช่างทำผมสุดจึ้ง สู่ตัวตึงแห่งแก๊งหิ้วหวี ผู้สร้างตำนานสุดสะพรึงกินจนแพ้กุ้ง! กว่าจะมาถึงวันนี้ เธอผ่านมาหลากหลายบททดสอบของชีวิต และมีหลากหลายข้อคิดแรงบันดาลใจ ที่ พั้มกิ้น ได้แชร์ไว้ในรายการด้วย

พั้มกิ้น ชื่อนี้ได้แต่ใดมา

“รุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัยตั้งให้ค่ะ ตอนนั้นเรื่อง เกอิชา ดังมาก บวกกับตอนนั้นหนูชอบดื่มแอลกอฮอล์มาก รุ่นพี่ก็เลยตั้งชื่อให้เราว่า พั้มกิ้น ซึ่งชื่อจริง ๆ ของหนูคือ มอส เพราะแม่ชอบ พี่มอส ปฏิภาณ มาก ๆ ตอนนั้นเหมือนแม่จะดูจักรยานสีแดงมากเกิน หนูก็เลยได้ชื่อมอส

แล้วหนูก็มีรายการชื่อว่า พั้มกิน ด้วยนะคะ เป็นรายการที่หนูพาไปกินของที่มันน่ากินจริง ๆ ที่กินอันแรกเลยก็คือกินข้าวขาหมู ตาม พี่มาวิน แล้วหนูกินทั้งขาเลย คนถ่ายบอกว่าไม่ได้นะ เธอจะต้องเข้าโรงพยาบาลเลยนะหลังจากกินเสร็จ เธอต้องหยุดกินได้แล้ว แต่หนูก็กินต่อ คลิปนั้นลงวันแรกคนดูล้านคนเลย หนูเลยรู้สึกว่านี่แหละคือสิ่งที่เราทำแล้วประสบความสำเร็จ”

กางเกงเอวสูง เอกลักษณสุดจึ้ง ของ พั้มกิ้น หิ้วหวี

“หนูชอบใส่กางเกงเอวสูงมาก เน้นแฟชั่นไปเลย เป็นกางเกงจากร้านของรุ่นพี่ เค้าส่งมาให้ใส่ เราก็ใส่เพลิน ๆ หนูเป็นคนที่ถ้าชอบอะไรหนูจะใส่ยาว ๆ ใส่จนคนแซว มันก็เลยเป็นไวรัล ตอนนี้มี 21 ตัว แบบนี้สีนี้เลย หนูจะเอาออกมาใส่ทีละ 10 ตัวแล้วซัก มีคนถามหนูเยอะมากว่าซื้อที่ไหน หนูไม่บอกค่ะ กลัวมันหมด หนูไม่รู้ว่าหนูเอวเท่าไหร่ แต่ว่าหนูใส่กางเกงไซส์ 52 ครั้งแรกที่ใส่ มันจะหายใจไม่ออกหน่อย แต่พอใส่ไปสักพักมันจะเข้าทรงสวย และเพื่อความสวยเราทนได้”

ตำนานสุดสะพรึง กินจนแพ้กุ้ง!

“ในรายการหนูกินเยอะมาก กินหมูกระทะ กินอาหารตามสั่ง ที่มันน่ากิน แต่ที่หนักสุดคือ หนูแพ้กุ้งแบบขั้นวิกฤต มันเพิ่งจะมาแพ้ตอนที่เริ่มมีชื่อเสียง มีเงินมีทองแล้ว เมื่อก่อนหนูจนมาก หนูก็เก็บเงินแล้วคุยกับ เอแคลร์ ว่าอาทิตย์นี้เรามียอด ไปหาร้านบุฟเฟต์กุ้งกินกันเถอะ แล้วก็ไปกัน

เมื่อก่อนหนูชอบกินกุ้งมาก หนูกินกุ้งได้ 4-5 กิโลกรัมเลย พอเริ่มมีงานมีชื่อเสียง มีเงินก็ไปซื้อกุ้งกิน จนแพ้แบบตาบวม แล้วก็หายใจไม่ได้ ก็เลยโทรหา พี่มิกซ์ เฉลิมศรี พอโทรติดสิ่งแรกที่เค้าทำคือนั่งหัวเราะประมาณ 2 นาที ซึ่งหนูหายใจไม่ออกนะ แล้วพี่มิกซ์ก็อัดคลิปลงโซเชียล แล้วกลายเป็นไวรัล ทำให้คนรู้จักหนูเยอะขึ้นเพราะคลิปนั้น พอหัวเราะกันเสร็จก็ไปหาหมอ ไปฉีดยา แล้วคุณหมอบอกว่าแพ้กุ้งแล้วนะ

แต่หนูก็ยังกินกุ้งค่ะ ตอนนั้นหนูพยายามต่อสู้กับมันมาโดยตลอด คือจะมียาแก้แพ้พกไว้เลย มื้อไหนเราทำงานมาเหนื่อยมาก ก็จะขอกินกุ้งสักวันนึง ปรากฏว่าก็แพ้ค่ะ หลัง ๆ หนูกินเป็นกิโลกรัมไม่ได้แล้ว กินได้แค่ตัวเดียว แล้วก็แพ้มาตลอด ปากบวมมาตลอด หลังจากกินกุ้งก็ต้องกินยาค่ะ

หนูทำ IF ค่ะ คือหนูกิน 20 หยุด 4 หนูนอนทานได้เลย หนูสามารถหลับ ๆ อยู่ แล้วฝันว่าหิวมาก พอตี 2 หนูตื่นหนูก็กดสั่งข้าวเลย ซึ่งในยุคสมัยนี้มันง่ายด้วย เราก็กินแบบปล่อยใจไปเลย หนูเข้าใจแฟนคลับที่คอยเป็นห่วงและเตือนหนูตลอด แต่ว่าหนูเคยทุกข์มาแล้ว ช่วงนี้หนูขอมีความสุขก่อน แล้วหนูมีความสุขกับการกินมาก”

ย้อนวันวาน กับความเป็นตัวเอง ที่ต้องถูกปิดกั้น

“เมื่อก่อนที่บ้านค่อนข้างจะเซนซิทีฟเรื่องการเป็น LGBTQ+ แล้วเค้าก็พยายามจะปิดกั้นทุกอย่าง เค้าห้ามเราหลาย ๆ อย่าง ไม่ให้ไปเล่นกับผู้หญิง ส่งเราไปเรียนโรงเรียนชายล้วน ตอนแรกหนูอึดอัด ครั้งแรกที่ไปเรียน คือ โรงเรียนปทุมคงคา ซึ่งพอเข้าไปเรียนหนูก็รู้ว่ามันไม่ได้โหดร้ายอย่างที่เราคิด แล้วได้เจอเพื่อนที่เป็นเหมือนเราประมาณเกือบร้อยคน จนรู้สึกว่าตรงนี้แหละคือความสุขของเรา เราอยากจะมาโรงเรียนทุกวัน ไม่อยากอยู่บ้านแล้ว

หนูพยายามจะเป็นเชียร์ลีดเดอร์ แล้วที่โรงเรียนมีกิจกรรมเยอะ วันภาษาไทย วันวาเลนไทน์ หนูก็จะแต่งหญิง พอคุณป้ารู้ก็เห็นว่าไม่ได้การแล้วต้องย้ายออก ก็เลยพาหนูมาเรียนที่ วิทยาลัยเทคโนโลยีดอนบอสโก เป็นโรงเรียนช่างไปเลย ตอนแรกหนูทำใจไม่ได้ แล้วหนูคือ LGBTQ+ คนเดียวในรุ่นและในโรงเรียน แต่หนูมองทุกอย่างให้เป็นมุมบวก มาที่นี่ฉันจะต้องเป็นดาว ฉันสวยที่สุดในโรงเรียน ฉันอยู่ได้ แล้วมันก็เป็นอย่างนั้นจริง ๆ โชคดีที่หนูได้เพื่อนที่ดี แล้วก็เข้ากับวัฒนธรรมของโรงเรียนช่างได้ง่าย หนูทำหมดทุกกิจกรรม รับรุ่น รับน้อง จนหนูกลายเป็นเจ๊ไปเลย ในเมื่อเราไปไหนไม่ได้แล้ว ก็ต้องปรับตัวเองให้มันเข้ากับสถานการณ์ จนที่แห่งนั้นกลายเป็นความสุขครั้งใหม่ของเรา

จริง ๆ หนูรู้ตัวเองตั้งแต่อนุบาลค่ะ ตอนนั้นจำได้ว่าเราเหมือนจะชอบผู้หญิงบ้าง เรามองว่าเค้าผมยาวจัง เค้าสวยจัง พอขึ้น ป.1 หนูเริ่มไม่ชอบแล้ว เริ่มจะชอบ พี่เคน ธีรเดช ชอบดูดาราชาย ว่าคนนี้น่ารักจังเลย ด้วยความที่เมื่อก่อนบ้านหนูอยู่การท่าเรือ ตรงกรมสรรพสามิต ที่บ้านก็จะมีความคิดที่ว่า การที่เราทำงานประจำ มันจะมีสวัสดิการต่าง ๆ ซึ่งหนูมองว่า หนูอยากจะออกมาเป็นฟรีแลนซ์มากกว่า อยากจะมาเป็นคนสอนเชียร์ลีดเดอร์ มันหาเงินได้นะ แต่เค้าไม่เข้าใจว่ามันหาเงินได้ยังไง

พอที่บ้านเค้ากดดันเรา เราก็เลยต่อต้าน แปลกมากเลยหนูปรับกับที่อื่นได้ แต่ที่บ้านหนูไม่ปรับ เหมือนเรายิ่งโดนกด เราก็ยิ่งสู้ เหมือนที่เค้าบอกว่า คนเราจะใส่ใจคนรอบข้างน้อยกว่าคนไกล ๆ อย่างเวลามีการประกวดมิสทิฟฟานี่ หรือมิสยูนิเวิร์ส ที่บ้านก็จะจับเรามาขังไว้ในห้อง เพื่อที่จะไม่ให้ดู แต่ยิ่งขังเราก็ยิ่งสู้ ต่อสู้แบบมันอัตโนมัติเลยค่ะ

จนหนูเริ่มโตขึ้น หนูก็เริ่มต้องไปแล้ว หนูอยู่ที่บ้านไม่ได้ มันไม่มีทางที่จะมีความสุขได้เลย หนูเลยบอกแม่ว่า ขอออกไปอยู่เองนะแม่ ไม่ต้องห่วง แล้ววันแรกที่เราออกมาไม่มีเงินเลย แต่รู้สึกว่ามีความสุขมาก ไปอยู่หอกับเพื่อน เพื่อนบอกว่าไม่มีไม่เป็นไร อยู่ไปก่อนเดี๋ยวทำงานแล้วก็ค่อยมาช่วยกันจ่ายค่าห้อง จากนั้นหนูก็ไปสอนเชียร์ลีดเดอร์บ้าง ไปอยู่ร้านเช่าชุดบ้าง เริ่มรู้จักพี่ ๆ เริ่มรู้จักลู่ทางต่าง ๆ”

ครั้งหนึ่ง บนเส้นทางนางงาม

“หนูเคยประกวดนางงาม เป็นเวทีนางงามธิดาช้างต่าง ตอนนั้นหนูมีพี่เลี้ยง แล้วพี่เลี้ยงก็พาไปประกวด ซึ่งเราไม่ได้มองว่าเราสวย เราไปเรียกเสียงหัวเราะ เวทีแรกได้ที่ 2 แล้วก็ไปประกวดต่อที่ อนุสรณ์สถานดอนเจดีย์ จ.สุพรรณบุรี เวทีใหญ่มาก คนที่ประกวดมีประมาณ 50 คน ปรากฏว่า เวทีนั้นหนูได้ที่ 1 หนูดีใจมากที่ได้มง หลังจากนั้นหนูก็ไม่ประกวดแล้วเพราะว่าเหนื่อย เวทีคนอ้วนจะไม่ค่อยมีตอบคำถาม เวลาประกวดก็จะเน้นเดิน แล้วบนเวทีมันร้อน หนูต้องยืนบนส้นสูงนานมาก พอใส่รองเท้าแล้วต้องเอาสก็อตเทปพันไม่ให้มันหลุด ซึ่งมันเจ็บและทรมาน มันร้อนมาก เหงื่อท่วมเลย หนูก็เลยไม่ประกวดแล้วดีกว่า”

ก้าวแรกสู่วงการบันเทิง

“อาชีพแรกในวงการบันเทิงของหนูคือแต่งตัวให้ศิลปิน ได้เงินวันละพัน วันละห้าร้อย ตอนนั้นเราดีใจมากเลยที่ได้อยู่ในวงการบันเทิงแล้ว แต่หนูก็ไม่ได้ชอบตรงนั้น ก็เลยมาเป็นช่างทำผม หนูมองว่าหนูมีความสุขวันต่อวัน พอได้อยู่ในที่ที่เรารัก มันก็เลยมีความสุขไปเรื่อย ๆ การได้เงินพันบาท หนูถือว่าหนูรวยแล้ว ประสบความสำเร็จแล้ว หนูมีเงินซื้อข้าวกินด้วยแรงที่หนูเอาไปแลกมาด้วยตัวเอง นี่คือความสำเร็จที่สุดของหนูแล้ว

เดี๋ยวนี้เด็ก ๆ ชอบเสพสื่อ ก็จะเจอคอนเทนต์แบบฉันมีบ้าน 800 ล้าน หมา 10 ตัวอยู่หน้าบ้าน รถ 7-8 คันอยู่ในนั้น ซึ่งมันเกิดขึ้นได้กับบางคนเท่านั้น ไปเชื่อแบบนั้น 100% ไม่ได้ เราเอาแรงของเราทำงาน แลกเงินมาได้ 500 บาทก็ประสบความสำเร็จแล้ว มีเงินซื้อของที่เราอยากได้ด้วยตัวเอง นี่คือความสำเร็จที่สุดของคน ณ ปัจจุบันที่ต้องคิดให้ได้ พอมีรายได้หนูก็ส่งให้แม่ตลอด เพราะหนูรักแม่มาก น้อยบ้าง เยอะบ้าง งานไหนได้เงินเยอะก็จะพาแม่ไปกินข้าวบ้าง และหนูดีใจแล้วที่ได้พาแม่ไปกินข้าว”

จุดเริ่มต้น บนเส้นทางช่างทำผม

“ตอนนี้หนูเป็นช่างทำผมให้ศิลปิน หนูอยากจะเป็นช่างทำผมอันดับ 1 หนูไม่ได้เรียนทำผมค่ะ มันเริ่มจากตอนนั้นหนูไม่มีงานทำ ก็เลยมาเป็นผู้ช่วยช่างแต่งหน้าตามพี่ ๆ ไปทำงาน แล้วชอบไปนั่งดูพี่ ๆ ช่างทำผม มันตลบแบบนี้ ม้วนแบบนี้ มันสวยจังเลย จนพี่ ๆ ถามเราว่า จริง ๆ แล้วอยากทำอะไร หนูบอกว่าอยากเป็นช่างทำผม พี่ ๆ ในวงการก็สนับสนุนแล้วหาโอกาสให้หนูไปเป็นผู้ช่วยช่างทำผม

คนแรกที่หนูทำผมให้คือ น้ำตาล ชลิตา ก็ได้ความใจดีของน้ำตาลด้วยที่ไว้ใจและมอบโอกาสให้หนู จนเริ่มมีคนรู้จักหนูมากขึ้น จนหนูมาอยู่กับ เอแคลร์ หิ้วหวี เป็นช่างทำผมประจำของเอแคลร์ แล้วก็ได้ทำผม พี่นัท สะบัดแปรง พอมาอยู่ตรงนี้ เหมือนพี่ ๆ เค้าเป็นที่รู้จักอยู่แล้ว พอมาทำงาน เอแคลร์ ก็บอกหนูตลอดว่า พั้มกิ้น ต้องทำช่อง ทำคลิปนะ หนูก็บอกว่าไม่เอา ฉันอยากจะเป็นช่างผมอันดับ 1 แต่ เอแคลร์ ก็ย้ำว่าหล่อนต้องทำ หนูก็เลยค่อย ๆ เข้ามาในกล้องทีละนิด ๆ จนคนเริ่มแซว คนเริ่มรู้จัก แล้วก็มีวันนี้ที่กลายเป็น พั้มกิ้น หิ้วหวี”

เรื่องนี้ ที่ทำให้ พั้มกิ้น เสียน้ำตา

“ในช่วงโควิด ตอนนั้นหนูไม่มีงาน แล้วหนูก็เที่ยวเล่นเสเพลจนเงินหมด จนต้องหยุดเที่ยว หยุดปาร์ตี้ หยุดทุกอย่าง นั่นคือสิ่งที่ทำให้หนูร้องไห้ หนูไม่มีเงินกินข้าวแล้ว และหนักถึงขั้นที่ว่าหนูต้องกินน้ำก๊อก มันหนักจนคิดว่าไม่อยู่แล้วดีกว่า ด้วยสถานการณ์มันห่อเหี่ยวไปหมดเลย หนูเลยเอาเงินที่เหลืออยู่ไปซื้อยาแก้แพ้กระปุกเล็กมากระปุกหนึ่ง แล้วกินเข้าไปหมดเลย ปรากฏว่า 8 โมง หนูหิวข้าวแล้วสะดุ้งตื่น พอตื่นขึ้นมาแล้วตัวมันชาไปหมดเลย แล้วก็รู้สึกเวียนหัว ก็เลยเดินลงมาซื้อข้าวกิน ในเมื่อไม่ตาย ชีวิตก็ต้องไปต่อ เมื่อเรามีชีวิตเดียวเดินหน้าต่อดีกว่า ฝืนอีกสักหน่อยเผื่อจะมีโอกาสที่ดี จนเริ่มมีงานเข้ามา หนูขอบคุณตัวเองมากที่ไม่คิดสั้นตั้งแต่ตอนนั้น”

กลับมาสู้ต่อ จนได้เป็นพรีเซ็นเตอร์

“พอตัดสินใจสู้ต่อ หนูก็มาทำผมให้ เอแคลร์ เหมือนเดิม แล้วนางก็เริ่มปั้นหนู ดันจนมาเจอ พี่ทราย มาดามฟิน ที่ให้หนูไปทำผม ทำไปทำมาพี่ทรายก็เอ็นดูเรา พาเราไปเที่ยวญี่ปุ่น ไปเที่ยวหลากหลายที่ แล้วก็มีอยู่วันหนึ่งเราจะไปทำผมให้เหมือนเดิม แล้วเค้าก็เดินมาจับมือเราบอกว่า พรุ่งนี้พั้มกิ้นไม่ต้องมาทำผมพี่แล้ว แต่มาช่วยพี่ไลฟ์สด แล้วหนูก็มาช่วยไลฟ์สดจนได้เป็นพรีเซ็นเตอร์ ต้องบอกว่ามันไปเรื่อยเลยชีวิตหนู”

พั้มกิ้น กับชีวิตที่เคยหลงผิด

“บทเรียนครั้งนั้นมันหนักมากสำหรับหนู ตอนนั้นหนูคิดว่าไปลองซักหน่อย อาจจะไม่ได้เสียหายอะไร เพราะว่าตอนนั้นหนูเจอเรื่องราววิกฤติที่มันแย่มาก ๆ มันเกิดก่อนช่วงโควิดอีกค่ะ และคิดว่ายาเสพติดคงจะช่วยเราได้ มันเหมือนไปยืมความสุขมาใช้ พอเราลองสัมผัสมันแล้วรู้สึกว่ามีความสุข เราไม่ต้องคิดถึงเรื่องวันวานเลย จนหนูถลำลึกไปเรื่อย ๆ จนเงินหมด เงินเก็บที่มีหลายแสนหมดเพราะยาเสพติด

หนูติดแล้วก็ถลำลึกจนเราไม่รู้ตัว งานเริ่มหาย เพื่อนเริ่มไม่มี หนูไม่ฟังใครเลย ไม่อยากไปทำงาน อยากจะอยู่แต่บ้าน อยากจะอยู่แต่ห้อง อยากจะใช้แต่ยาเสพติด เรากลายเป็นใครก็ไม่รู้ไปเลย ซึ่งมันอันตรายมาก จนถึงขั้นหนูมีภาวะซึมเศร้า เลยพยายามสู้มาด้วยตัวเอง แล้วก็หาวิธีการเลิกในวิธีต่าง ๆ ฟังแล้วก็ดูสื่อให้มันหลอน พออยากจะใช้ยาก็หาอะไรดูให้รู้สึกว่าไม่ได้นะ ถ้าใช้ต่อไปเราจะเละเทะไปแค่ไหน ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป หนูจะต้องไปนอนข้างถนนแน่ ๆ ก็หักดิบได้เองเลย

หนูกลับตัวมาได้ เพราะเพื่อน ๆ ช่วงนั้นมันมีพฤติกรรมต่าง ๆ ที่ทำให้เพื่อน ๆ รู้ว่าหนูเป็นหนักแล้ว เพราะหนูชอบโพสต์ว่าอยากตาย อยากฆ่าตัวตาย ทำให้คนที่ติดตามเราเลิกติดตามไปเรื่อย ๆ เพื่อนหลายคนก็แซว แต่ เอแคลร์ ไม่แซวอะไรเลย นางเป็นห่วงอยู่ห่าง ๆ คอยเรียกไปทำผม เพื่อที่จะเรียกให้ไปหา แล้วสังเกตว่าหนูเลิกแล้วแน่นะ

จากนั้นหนูก็อยู่เบื้องหลัง คอยทำผมมาเรื่อย ๆ ก็เริ่มขยับขึ้นมาเป็นไมโครอินฟลูเอ็นเซอร์ รับงานลูกค้าเอาเราไปถ่ายคลิป โชคดีที่พี่ ๆ หิ้วหวี เป็นเหมือนแสงสว่างของหนูเลย คือถ้าไม่มีพวกเค้าเหล่านี้ ทุกคนก็คงจะไม่รู้จักหนู ต้องขอบคุณมาก ๆ เลย”

ความในใจจาก พั้มกิ้น ที่อยากจะบอกกับคนสำคัญคนนี้

“เอแคลร์ เป็นคนที่ไม่ได้ชมให้รู้ พวกหนูจะไม่ได้ชอบชมกัน แต่จะให้กำลังใจทางอ้อม ซึ่ง เอแคลร์ เป็นเพื่อนที่หนูรักที่สุดตอนนี้ เพราะนางดันหนูทุกทาง ให้หนูได้มีวันนี้ จะบอกว่าขอบคุณเอแคลร์ มาก ๆ ที่ทำให้เรามีทุกวันนี้ หนูรักเพื่อนคนนี้มาก มันรักโดยอัตโนมัติ สมมติถ้าเราไปไหนมาไหนด้วยกัน แล้วมีคนที่จะมาทำอะไรไม่ดีใส่เอแคลร์ หนูสามารถพุ่งไปหาคนนั้นได้โดยไม่มีข้อแม้ใด ๆ และสามารถตายแทนได้เลย”

คอมเมนต์เชิงลบ ที่ไม่กระทบจิตใจแล้ว

“แรก ๆ หนูจะโดนคอมเมนต์ว่าเบาหน่อยได้ไหม เสียงดังทำไม ซึ่งหนูก็คุมตัวเองไม่ได้เรื่องการเสียงดังเวลาไปรายการ แต่พอหนูเข้ามาย้อนคิด ก็เห็นว่าคนที่มาคอมเมนต์เป็นแอ็คเคาท์หลุม เราไม่เจอเค้าอยู่แล้ว หนูก็เลยคอมเมนต์กลับว่า ขอบคุณค่ะ น่ารักมาก ฝากผลงานด้วยนะ คอมเมนต์มาก็คอมเมนต์กลับ หนูไม่ได้สนใจอยู่แล้ว

แล้วก็จะมีหลายคนที่คอมเมนต์เพื่อปรึกษา เช่น ที่บ้านหนูไม่ยอมรับเลยทำยังไงดี หนูก็จะบอกว่า สู้ ๆ ค่ะ เป็นกำลังใจให้นะ ลองเปลี่ยนความคิดตัวเองดูไหม ทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับตัวเราว่าเราจะไปเอาก้อนตรงนั้นมาไว้ที่หัวเรามากน้อยแค่ไหน ทำให้ตัวเองมีความสุขไปวันต่อวันนะคนดี ซึ่งหนูให้คำปรึกษาได้ และในอนาคต หนูอยากทำรายการทอล์ค หนูอยากฟังอยากคุยกับคน อย่าง พี่อ้อย พี่ก็อตจิ พี่สุทธินาถ ทองชื่น อย่างพี่อ้อย เวลาจัดรายการ เวลาคนมีเรื่องเศร้า ๆ เข้ามาปรึกษา พอหลังจบรายการเค้าจัดการกับตัวเองยังไง หนูก็เลยอยากมีรายการทอล์ค อยากคุยกับผู้คนอื่น ๆ ค่ะ”

เปิดหัวใจ ส่องความรัก ของ พั้มกิ้น หิ้วหวี

“ตอนนี้มีคนคุยเป็นคนนอกวงการ ตอนนี้ชอบเพื่อนอยู่ชื่อเก้า จีบเก้าอยู่ แต่เก้าบอกว่ารออีก 2 ปี ถ้าไม่มีใครเดี๋ยวมาเป็นแฟนกัน ซึ่งเก้าคืออยู่ในกลุ่มหิ้วหวีเหมือนกัน น้องเก้าน่ารัก หนูชอบคนที่เด็กกว่า แล้วหน้าตาน่ารัก ก่อนหน้านี้หนูมีแฟนค่ะ เป็น LGBTQ+ เหมือนกัน เค้าเป็นทอม ที่อยู่ด้วยกันแล้วเข้าใจกัน แต่สุดท้ายก็เลิกกัน หนูก็เสียใจวันเดียวเลย ไม่มีล้มค่ะเรื่องนี้ ไม่มีอะไรล้มหนูได้ นอกจากหนูหิว ไม่มีผู้ชายไม่เป็นไร ไม่มีความรักไม่เป็นไรเลย ให้หนูอิ่มให้หนูได้กิน หนูไม่ซีเรียสเลยค่ะเรื่องความรัก”

ความภูมิใจ ของ พั้มกิ้น หิ้วหวี

“หนูภูมิใจที่เอาตัวเองออกมาจากอบายมุขต่าง ๆ ได้ ขอบคุณตัวเองมากที่กลับมารักตัวเองได้ทันเวลาก่อนที่มันจะสายไปมากกว่านี้ และหนูภูมิใจตรงที่ว่า หนูเคยทำผิดพลาดกับหลาย ๆ คน แล้วพอมาอยู่ตรงนี้ หนูก็ไม่ต้องไปป่าวประกาศว่าหนูเป็นคนดีแล้ว หนูทำตัวเองให้คนอื่นได้เห็นว่า เรามีวันนี้ได้แล้วนะ เรามีลูกค้าที่รักเรา แสดงว่าเราเป็นคนดีแล้วจริง ๆ นี่คือสิ่งที่หนูภาคภูมิใจในตัวเองที่สุด”

สีสัน แรงบันดาลใจ จาก พั้มกิ้น หิ้วหวี

“คนที่ยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติด อยากให้ลองตั้งสติ คิดให้มาก คิดถึงคนรอบข้างให้เยอะ ๆ และคิดถึงตัวเองในอนาคตด้วย และใครที่กำลังจะไปยุ่ง อย่าไปยุ่งเลยนะคะ มันอันตรายมาก ๆ ไม่ว่าคุณจะเคยลองครั้งสองครั้งแล้วบอกว่าไม่ติด มันไม่จริง มันคือยาเสพติด มันจะทำลายทุกอย่างในชีวิตเรา ไม่เคยมีใครได้ดีจากยาเสพติดเลยแม้แต่คนเดียว มันคือการยืมความสุขในอนาคตมาใช้ วันนี้เรามีความสุข แต่พอมันหมดตรงนั้นไป เราจะทุกข์มาก ๆ เลยนะคะ” - พั้มกิ้น หิ้วหวี

พบเรื่องราวชีวิตหลากสีสันใน Club Pride Day คลับที่เต็มไปด้วยแบ่งปันข้อคิดแรงบันดาลใจ และมีคลังความรู้ที่พร้อมแชร์ ไปกับแขกรับเชิญพิเศษ และสองดีเจสุดแซ่บ “พี่อ้อย” และ “ก็อตจิ” ได้ในทุกสัปดาห์

ติดตามชมรายการย้อนหลัง

","feature_image16_9":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/content/29aadc8d-5f8b-42d9-b7d2-f12a0b9933d7.jpeg","feature_image1_1":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/content/b1ab7ba7-3f4e-473f-8261-00f3fc702619.jpeg","feature_image3_2":"","feature_image2_3":"","feature_image9_16":"","publish_date":"2024-04-12T15:24:16.000Z","content_types_title":"Club Pride Day Recap","slug":"/greenwave/clubpridedayrecap"},{"station_id":2,"content_id":7632,"title":"Songkarn Day สาดน้ำใจ ใส่ใจโลก","content":"

ถ้าพูดถึงในช่วงเทศกาลสงกรานต์ทุกคนคิดถึงอะไรกันเอ่ย ?

เชื่อว่าหลายคนอาจจะกำลังเตรียมตัววางแผนในการกลับบ้าน วางแผนเที่ยวในช่วงวันหยุดยาวแต่ขึ้นชื่อว่าสงกรานต์เราจะไม่เล่นน้ำได้เหรอ ยิ่งช่วงซัมเมอร์หน้าร้อนแบบนี้เราก็ต้องออกไปเล่นน้ำเพื่อคลายร้อนอยู่แล้วสิ แต่หลายคนอาจจะลืมไปว่าการสาดน้ำในวันสงกรานต์เราต้องสูญเสียน้ำไปเยอะขนาดไหนแล้วมันจะส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมหรือไม่

เนื่องจากช่วงสงกรานต์ ผู้คนจากทั่วโลกเดินทางมาไทยช่วงหน้าร้อนนี้ ก็เพื่อมาสนุกกับเทศกาลสงกรานต์ แต่รู้หรือไม่ จากสถิติการใช้น้ำขององค์การอนามัยโลก (WHO) พบว่า ใน 1 วัน คนเราใช้น้ำประมาณ 200 ลิตรต่อวัน แต่ในช่วงเทศกาลสงกรานต์นั้นเราใช้น้ำมากกว่าปกติถึง 3 เท่าเลยทีเดียว ซึ่งปัจจุบันโลกของเรากำลังเผชิญกับปัญหาโลกร้อนโดยเฉพาะอย่างยิ่ง “ภัยแล้ง” ทำให้หลายพื้นที่เกิดปัญหาในการขาดแคลนน้ำดื่มน้ำใช้

แต่อย่างไรก็ตามการเล่นน้ำถือเป็นเอกลักษณ์ในวันสงกรานต์ เราเลยอยากแนะนำวิธีการเล่นน้ำในช่วงเทศกาลสงกรานต์ นอกจากยังได้รักษาประเพณีไทยและก็ยังได้รักโลกไปพร้อม ๆ กันด้วย

1.ใช้ขันใบเล็ก ๆในการสาดน้ำแทนการใช้กระบอกฉีดน้ำอันใหญ่

2.เปลี่ยนจากการเล่นหรือสาดน้ำบนถนนมาเล่นน้ำตามพื้นที่ธรรมชาติ อาจจะเป็นพื้นที่ที่มีต้นไม้ สนามหญ้า ต้นไม้ก็จะได้ประโยชน์จากน้ำที่เราเล่นกัน

3. เล่นน้ำในสระน้ำ หากใครไม่อยากเดินทางก็อาจจะซื้อบ่อน้ำเป่าลมมาเล่นกันในบ้าน แช่น้ำในบ่อลม เพื่อคลายร้อนก็ได้เหมือนกัน

4.เล่นน้ำตามแหล่งธรรมชาติ เช่น น้ำตก ลำธาร อุทยานต่างๆ เป็นต้น การเล่นน้ำตามแหล่งธรรมชาติไม่ว่าเราจะใช้น้ำเท่าไหร่มันก็จะไหลเวียนกลับสู่ธรรมชาติ แต่ก็อย่าลืมรักษาความสะอาดกันด้วยนะ

..........................................................................................

เป็นยังไงกันบ้างวิธีการเล่นน้ำสงกรานต์แบบไม่ทำลายธรรมชาติ ประเพณีไทยเป็นสิ่งสวยงามอยากให้ทุกคนอนุรักษ์ไว้แต่ เราก็ต้องไม่ลืมเรื่องคุณค่าของทรัพยากรเหมือนกัน หากทุกคนตระหนักถึงคุณค่า เราจะได้รู้จักการใช้ทรัพยากรอย่างคุ้มค่าที่สุด

ที่มา : https://www.seub.or.th/bloging/knowledge/2023-106/

","feature_image16_9":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/content/8dfa03cc-7649-4026-8913-4e17e510b09e.jpeg","feature_image1_1":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/content/717905ca-94cd-4ac8-81cb-fd42eb9d0b23.jpeg","feature_image3_2":"","feature_image2_3":"","feature_image9_16":"","publish_date":"2024-04-11T15:00:31.000Z","content_types_title":"GREEN HEART","slug":"/greenwave/greenheart"},{"station_id":2,"content_id":7634,"title":"ยีนส์ทรงนี้ ดีกับหุ่นไหมนะ","content":"

สวัสดีสาว ๆ วันนี้เราจะมาพูดถึงกางเกงยอดฮิตที่ทุกบ้านต้องมี นั่นก็คือ “กางเกงยีนส์”

เชื่อว่าทุกคนต้องมีกางเกงยีนส์กันอยู่แล้ว แต่บางคนคงเลือกที่จะพับเก็บเข้าตู้ไปเพราะอาจจะคิดว่าหุ่นเราไม่เหมาะกับกางเกงยีนส์ ใส่แล้วไม่ค่อยมั่นใจในตัวเอง หรือบางคนอยากใส่กางเกงยีนส์แต่ไม่รู้ว่ากางเกงยีนส์แบบไหนจะเหมาะกับเรานะ วันนี้เรามีคำตอบมาให้

เรามาเริ่มกันที่เช็ครูปร่างตัวเองกันว่าหุ่นเราเป็นทรงไหนกันนะ

ขอบคุณรูปภาพจากเว็บไซต์ : https://i.pinimg.com

1.หุ่นทรงแอปเปิ้ล ( Apple Shape ) ลักษณะคือมีรูปร่างเป็นทรงกว้าง หน้าอก เอว สะโพกมีขนาดเท่ากัน

2.หุ่นทรงลูกแพร์ ( Pear Shape ) ลักษณะคือช่วงบนเล็กกว่าช่วงล่าง เอวเล็ก แต่มีสะโพกและต้นขา

3.หุ่นทรงสามเหลี่ยมคว่ำ (Triangle Shape) ลักษณะคือช่วงบนใหญ่กว่าช่วงล่าง ไหล่กว้าง แต่ช่วงสะโพกจะมีขนาดเล็ก

4.หุ่นทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้า (Rectangle Shape) ลักษณะคือช่วงบนและล่างมีขนาดเท่ากัน

ไม่มีเอว รูปร่างตรง

5.หุ่นทรงนาฬิกาทราย (Hourglass Shape) ลักษณะคือมีความสมดุลระหว่างช่วงบนและช่วงล่าง เอวคอด ดูมีอก มีสะโพก

เมื่อทุกคนรู้จักรูปร่างตัวเองแล้วต่อไปเรามาเลือกกางเกงยีนส์กันดีกว่า

กางเกงยีนส์ที่เหมาะสำหรับหุ่นแอปเปิ้ล

ทรงขากระบอกใหญ่ , ทรงขาบาน,ทรงขาม้า

- ควรเน้นกางเกงยีนส์เอวสูงหรือกางเกงยีนส์ที่มีช่วงขอบเอวกว้าง เพราะขอบเอวกว้างๆนั้นจะช่วยในการเก็บหน้าท้องให้เข้ารูปได้ดีมากขึ้น

- ไม่ควรกางเกงยีนส์ที่บีบช่วงขามาก ๆ อย่างเช่นกางเกงยีนส์ทรงสกินนี่ เพราะการที่ใส่กางเกงยีนส์ที่บีบช่วงขา จะทำให้ลำตัวดูใหญ่ขึ้น

กางเกงยีนส์ที่เหมาะสำหรับหุ่นลูกแพร์

ทรงขากระบอกใหญ่ , ทรงขาบาน,ทรงขาม้า

- ควรเน้นกางเกงยีนส์สีทึบหรือสีเข้ม เพราะจะช่วยอำพรางสะโพกและเลือกกางเกงยีนส์ที่ช่วยกระชับสะโพกได้ดี อย่างกางเกงยีนส์เอวปกติหรือเอวสูง เพราะเก็บสะโพกได้ดีและเอวดูเล็กลง

- ไม่ควรเลือกกางเกงยีนส์ที่รัดต้นขาหรือรัดรูปร่าง เช่น ทรงสกินนี่ เพราะจะทำให้ต้นขาและสะโพกชัดเกินไป

กางเกงยีนส์ที่เหมาะสำหรับหุ่นสามเหลี่ยมคว่ำ

ทรงขาม้า,ทรงบอย,ทรงขาบาน,ทรงขากระดิ่ง

- ควรเลือกกางเกงยีนส์ที่มีสีอ่อนกว่าเสื้อ เพราะจะช่วยทำให้สะโพกออกมาดูเด่นมากขึ้น และสวมเสื้อที่สีเข้มเพราะว่าจะช่วยอำพรางไหล่ที่กว้างของเราได้

- ไม่ควรเลือกกางเกงยีนส์ทรงสกินนี่เพราะจะทำให้สะโพกดูแคบกว่าเดิม

กางเกงยีนส์ที่เหมาะสำหรับหุ่นสี่เหลี่ยมผืนผ้า

ทรงสกินนี่, ทรงขาม้า, ทรงกระบอกเล็ก, ทรงขาบาน

- ควรเลือกกางเกงยีนส์เอวปกติหรือเอวต่ำและกางเกงยีนส์ควรมีลูกเล่นตรงช่วงสะโพกเพราะจะช่วยเพิ่ม volume ให้กับสะโพก ทำให้เราดูมีสะโพกมากขึ้น

- ไม่ควรใส่กางเกงยีนส์เอวสูง จะทำให้เอวเด่นเกิน และทำให้เราดูไม่มีส่วนเว้าโค้ง

กางเกงยีนส์ที่เหมาะสำหรับหุ่นนาฬิกาทราย

ทรงสกินนี่,ทรงขาม้า,ทรงกระบอกเล็ก,ทรงขาบาน,ทรงกระบอกใหญ่

- ควรใส่กางเกงยีนส์เอวปกติหรือเอวสูง จะช่วยทำให้ขาดูยาวสวยขึ้น และกางเกงยีนส์เอวสูงจะช่วยให้ช่วงเอวเห็นชัดขึ้น จากที่เอวคอดอยู่แล้วก็จะทำให้เอวเราชัดกว่าเดิม

- ไม่ควรสวมกางเกงยีนส์เอวต่ำ เพราะจะทำให้สะโพกดูใหญ่และทำให้ขาสั้นลงอีกด้วย

...............................................................................

ถ้าใครอ่านมาถึงตรงนี้แล้วลิสต์กันไว้หรือยังว่ากางเกงยีนส์ทรงไหนเหมาะกับเราบ้าง นอกจากจะได้กางเกงที่เหมาะกับแล้วเรายังได้เช็ครูปร่างตัวเองอีกด้วย แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นไม่ว่าเราจะมีรูปร่างแบบไหน ชอบเสื้อผ้าแบบไหน ขอแค่เรามั่นใจในตัวเองมั่นใจกับสิ่งที่เสื้อผ้าที่เราใส่แค่นี้ก็พอแล้วว Have a good day นะคะ :)

","feature_image16_9":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/content/8815be40-0530-4527-bd9e-c8c718da2411.jpeg","feature_image1_1":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/content/a3a494de-b2a8-4aab-982a-0f9b798205fb.jpeg","feature_image3_2":"","feature_image2_3":"","feature_image9_16":"","publish_date":"2024-04-10T17:31:33.000Z","content_types_title":"HEALTHY LIFESTYLE","slug":"/greenwave/healthy"},{"station_id":2,"content_id":7623,"title":"อาหาร “รสมือม่า”","content":"

“จะดีแค่ไหน ถ้าเราได้กินอาหารฝีมืออาม่าทุกๆวัน”

ยังจำครั้งสุดท้ายที่เราได้กินอาหารจากฝีมือคนในบ้านเราได้หรือเปล่า กลิ่นอาหารที่หอมฉุยออกจากในครัว เสียงเครื่องครัวที่กระทบกัน และควันขโมงเหล่านั้นได้มั้ย หรือ จำตอนที่ผู้ใหญ่ตะโกนเรียกเราเข้าไปช่วยเป็นลูกมือในครัว แล้วเราก็ทำอะไรเก้ๆกังๆ ไม่ถูกใจพวกเค้าซะทุกที

และสุดท้ายพวกเขาก็เดินออกจากในครัว พร้อมจานอาหารใบเขื่อง ยกมาวางตรงหน้าเด็กน้อย มันช่างดูใหญ่โต อลังการ นั่นอาหารที่เราได้มีส่วนช่วยนี่ ฉันคิด

อาหารที่ปรุงสำเร็จ ไอร้อนลอย ขึ้นมา ฉันมองมันด้วยสายตาเปล่งประกาย มันน่ามหัศจรรย์เนอะ!

...............................................................................................

เวลาที่เราได้กินอาหารจากคนที่เรารัก มันไม่ใช่แค่ความอร่อย แต่มันมีความพิเศษ มันเป็นรสชาติที่คุ้นเคย อบอุ่น อิ่มใจ ปลอดภัย และเต็มไปด้วยความทรงจำ บรรยากาศแบบนี้จะหวนคืนกลับมา เมื่อร้านอาหาร Enoteca Maria ที่ตั้งอยู่บนเกาะ Staten Island นิวยอร์ค ร้านอาหารอิตาเลียนที่มีความพิเศษ โดยมีไฮไลท์อยู่ที่ ‘นอนน่า“ หรือ ”คุณยาย หรือ อาม่า” (ในภาษาอิตาเลียน) ที่จะผลัดเปลี่ยน หมุนเวียนมาทำอาหารให้แขกได้ลิ้มรสกันหลากหลาย

โดยอาม่าเหล่านี้มาจากทุกชนชาติที่อาศัยอยู่ในนิวยอร์ค มีตั้งแต่ อาเซอร์ไบจัน อุซเบกีสถาน เปรู ญี่ปุ่น อียิปต์ ฮ่องกง ศรีลังกา อาร์เจนตินา ฯลฯ

คุณโจ สการาเวลล่า เจ้าของร้านให้สัมภาษณ์ว่า แรงบันดาลใจในการสร้างครัวอาหารฝีมือม่า มาจากการที่เจ้าของร้านสูญเสีย คุณแม่ และ คุณยายเชื้อสายอิตาเลียนไป จึงได้เปิดร้านอาหารในปี 2007 และตั้งชื่อร้านว่า ”Maria” ตามคุณแม่ เพื่อเยี่ยวจิตใจตัวเอง

หลังจากเปิดร้านไปได้ซักพัก ด้วยความที่ไม่มีประสบการณ์การเปิดธุรกิจอาหารมาก่อน การบริหารงานค่อนข้างเป็นมวยวัด แบบหลับหูหลับตาชกเลยทีเดียว แต่ธุรกิจก็เริ่มมีทิศทางมากขึ้นเมื่อมีลูกค้าคอเดียวกัน ที่คิดถึงรสมือแม่ รสมือม่า แบบดั้งเดิม คนก็เริ่มแห่มาที่ร้านอาหารที่มีเพียง 30 โต๊ะ เพิ่มมากขึ้น ซึ่งปัจจุบันเปิดแค่ 3 วันต่อสัปดาห์ คือ ศุกร์บ่าย 3 เสาร์/อาทิตย์เปิดบ่ายโมง และปิดรับลูกค้าก่อน ทุ่มครึ่ง เพราะอาม่าจะได้กลับบ้านไม่ดึก

ตอนเริ่มต้น โจรวบรวมแม่ๆ เข้ามาทำอาหาร ก็เกณฑ์แม่ๆ ม่าๆ ชาวอิตาเลียนมาทำครัวกัน แล้วก็พบว่า ถ้าเอาแม่ๆจากประเทศเดียวกัน ก็จะตีกัน เพราะแม่ๆแต่ละคนมีสูตรส่วนตัว ทำให้มีการประชันกัน แต่ถ้าเอาแม่ๆ จากหลายประเทศมารวมกัน จะไม่มีปัญหานี้ และก็เป็นประโยชน์สูงสุดกับลูกค้า

โดยส่วนใหญ่ ม่าที่เข้ามาทำอาหาร มักอยู่ตัวคนเดียว สามีเสียไปแล้ว ลูกโตแล้ว ย้ายไปที่อื่น เลยทำให้อาม่ามีเวลาว่าง โดยม่าที่มาทำอาหาร คือคนที่อาศัยอยู่ในนิวยอร์คซะส่วนใหญ่ บางคนมาทุก 2-3 สัปดาห์ หรือ แล้วแต่เวลาว่าง มีม่าจากไต้หวันที่บินมาทำอาหารให้ปีละครั้ง ซึ่งตอนนี้มีคนขอเข้ามาทำอาหารที่ร้านเยอะมาก และทางร้านหวังว่าจะนำม่า จากประเทศต่างๆมาปรุงอาหารให้แขกได้ในอนาคต

ทำงานกับม่า ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะม่าแต่ละคนมีสูตรลับส่วนตัว ที่ไม่เหมือนกัน บางคนไม่ชอบเครื่องแกงสำเร็จรูป ต้องตำเอง ทำใหม่ๆ ตั้งแต่ต้น บางคนขนวัตถุดิบเข้ามาเอง เพราะทางร้านเตรียมให้ไม่ถูกใจม่า บางคนให้ขับรถออกไปไกลเพื่อไปตามหาวัตถุดิบที่เฉพาะเจาะจงมากๆ ซึ่งร้านก็ทำให้

และเพื่อเป็นการช่วยม่า เตรียมอาหารสำหรับแขกในแต่ละคืน ทางร้านก็เปิดรับอาสาสมัครที่จะมาเรียนทำอาหารฟรีกับน่า ในแต่ละวันด้วย สนใจก็สมัครได้ตรงนี้เลย https://www.enotecamaria.com/wp/nonnas-in-training-registration-faq/

\"ทำงานกับม่า เป็นการทำงานที่อบอุ่นหัวใจสำหรับผม เราได้แชร์อาหาร เรื่องราวต่างๆ ม่าก็น่ารักมาก กอดผม กอดทีมงาน กอดคนที่มากินอาหารด้วยนะ\"

จริงๆ แล้วผมไม่ได้สนใจทำร้านอาหารสักเท่าไหร่ ผมสนใจ การถ่ายทอดความรู้ จากรุ่นสู่รุ่น จากวัฒนธรรมหนึ่งไปอีกวัฒนธรรมนึง มากกว่า ผมไม่ได้มองว่าสิ่งที่ผมทำเป็นธุรกิจร้านอาหาร ผมมองมันเป็นโครงการๆนึงมากกว่า ที่มีผลลัพธ์ออกมาเป็นอาหาร แล้วคนก็ให้เงินเราเพราะอาหาร เราก็เอาเงินนั้นมาทำโครงการต่อ

คุณโจฝากร้านไว้ด้วยว่า ใครสนใจสนับสนุนโครงการ สามารถเข้าไปสั่งของเป็นกำลังใจให้กับม่านานานชาติได้ที่นี่: https://www.enotecamaria.com/wp/nonnas-of-the-world-products/

และที่สำคัญถ้าม่า ย่า ยาย ของคุณมีอาหารสูตรลับที่คุณอยากฝากไว้ให้กับโลก สามารถแชร์สูตรลับอาหาร ที่โจได้รวบรวมไว้จากหลากหลายประเทศไว้ได้ที่นี่ด้วย http://nonnasoftheworld.com/

Sources :

- Enotecamaria.com

- Travel Leisure

- People

","feature_image16_9":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/content/4dab4980-e096-4aeb-a8f8-60eb0ba55b80.jpeg","feature_image1_1":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/content/dad1baab-0417-4f74-84c2-f229b43d8aa3.jpeg","feature_image3_2":"","feature_image2_3":"","feature_image9_16":"","publish_date":"2024-04-09T17:41:30.000Z","content_types_title":"GREEN HEART","slug":"/greenwave/greenheart"},{"station_id":2,"content_id":7573,"title":"เปิดชีวิตหลังไมโครโฟน ของ “เพียว เอกพันธ์” ตัวแม่ R&B เมืองไทย กับชัยชนะบนเวที The Voice All Stars","content":"

ยังเป็นพื้นที่ ที่เปิดโอกาสให้ได้คุยอย่าง Proud เมาท์อย่าง Pride ทอล์กกระทบไหล่กับตัวแม่ ไปพร้อมกับ 2 ดีเจสุดแซ่บ “ดีเจพี่อ้อย” และ “ดีเจก็อตจิ” สำหรับรายการ Club Pride Day ที่ได้มีโอกาสต้อนรับแขกรับเชิญสุดพิเศษ “เพียว เอกพันธ์” ตัวแม่อาร์แอนด์บีเมืองไทย ที่หลงใหลในเพลงสากล ผู้ลบคำสบประมาทที่มองว่าไม่ง่ายที่นักร้องบนเวทีประกวด The Voice จะเอาชนะด้วยเพลงสากล แต่ เพียว เอกพันธ์ สามารถทำได้ สีสันชีวิตของเขาผ่านอะไรมาบ้าง รวมถึงมีข้อคิดแรงบันดาลใจดี ๆ ที่ได้แชร์ไว้ในรายการด้วย

เพียว เอกพันธ์ กับความฝันที่อยากเป็นนักร้องมาตั้งแต่เด็ก

“เพียวร้องเพลงเป็นตั้งแต่เด็กเลยค่ะ แต่ก่อนเป็นเด็กบ้านนอกเลี้ยงวัว ซึ่งมีสิ่งที่สร้างความสุขอย่างเดียวก็คือ เสียงเพลงเสียงดนตรีที่เปิดไว้ในบ้าน หนูก็เลยรู้สึกว่าอยากร้องเพลง แล้วก็ชอบร้องเพลงมาตั้งแต่เด็ก ตอนเด็ก ๆ ที่บ้านจะชอบเปิดเพลงของแม่ผึ้ง พุ่มพวง เพลงพี่ทาทา ยัง เพลงพี่เบิร์ด ธงไชย หนูก็จะซึมซับมา เพราะฟังมาตั้งแต่เด็ก แต่คนที่ชอบจริง ๆ ก็คือหนังที่ วิตนีย์ ฮิวสตัน แสดงคือเรื่อง ซินเดอเรลล่า คุณแม่ใส่ชุดแบบรัดรูป แล้วก็ผมใหญ่ ๆ พอหนูดูแล้วรู้สึกว่าอยากเป็นแบบคุณแม่บ้าง แต่ตอนนั้นพูดภาษาอังกฤษไม่ได้เลย

พอได้เรียนภาษาอังกฤษ หนูก็กลายเป็นเด็กที่พูดภาษาอังกฤษได้ดี แล้วก็เรียนได้เกรด 4 เลยตอนเรียนม.ปลาย พอแม่รู้ก็เลยอยากให้หนูเป็นไกด์ เพราะจะได้ใช้ภาษา แต่หนูก็เลือกสอบเข้าวิทยาลัยดนตรี วิชาเอกดนตรีแจ๊สและการแสดงเชิงปฎิภาณ เพราะไม่อยากเป็นไกด์ หัวใจฉันคือจะไปเป็นดาวเท่านั้นค่ะแม่”

ด.ช. เอกพันธ์ กับตัวตนที่ต้องเก็บซ่อน

“เพียวใช้เวลา 27 ปี จนประกวด The Voice ถึงจะได้เป็นตัวเองอย่างเต็มที่ ซึ่งก่อนหน้านั้นเวลาที่เพียวประกวดอื่น ๆ ก็จะต้องแอ๊บแมน เพราะสังคมตอนนั้นกับตอนนี้มันต่างกันมาก แล้วก็ตอนเป็นเด็ก แม่ก็จะห้ามเป็นตุ๊ด เพราะแม่มีภาพจำที่ไม่ดีเกี่ยวกับการเป็นกะเทย แล้วกลัวว่าถ้าเราไปเป็นกะเทยแล้วชีวิตไม่ดี กลัวจะไปติดยา แล้วก็ห้ามไม่ให้เพียวเป็นตุ๊ด

ตอนนั้นเพียวคิดว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้า ซึ่งสิ่งที่ทำให้รู้สึกดีขึ้นก็คือ การร้องเพลง การฟังเพลงและ การเต้น เมื่อก่อนตอนเด็ก ที่บ้านจะเป็นบ้านเย็บผ้าแบบเย็บจักร แล้วก็จะมีผ้าเยอะ หนูก็จะเอาผ้าไปโรงเรียน เอาไปใส่แล้วก็เต้น พอเพื่อนเห็น เพื่อนก็มาบอกแม่ว่า เพียวมันเอาผ้าไปแต่งหญิงแล้วเป็นกะเทย เต้นแบบผู้หญิงเลย แล้วหนูก็โดนแม่ตีเลย จำได้ว่าตอนนั้นอายุ 10 ขวบ หนูอายคน เพื่อนบ้านและญาติ ๆ ก็จะชอบล้อว่า ลูกเธอมันเป็นกะเทย ทำให้ช่วงวัยเด็ก ตอนกลับบ้านหนูจะเป็นคาแรกเตอร์หนึ่ง พอไปโรงเรียนก็เป็นอีกคาแรกเตอร์หนึ่ง ตอนอยู่ที่โรงเรียนเอาน้ำยาอุทัยทาปาก ทาแป้ง พอถึงบ้านก็รีบลบออก จนเริ่มเป็นเด็กเก็บกด โชคดีที่หนูไปเจอศูนย์ภาษาอังกฤษที่อยู่ใกล้บ้าน ที่มีมิชชันนารีจากกรุงเทพเค้าไปเปิด พอหนูได้ไปเรียนกับพี่ ๆ แล้วก็รู้สึกว่าได้เจอพระเจ้าที่นั่น หนูรู้สึกว่าเราได้เจอสิ่งที่เป็นบ้านของเรา เป็นเซฟโซน เหมือนที่นั่นได้เซฟชีวิตเพียวไว้เลย

แต่เพียวก็คิดกับตัวเองว่า เดี๋ยวฉันจะดีให้ดู เพราะว่าแม่ของหนูถึงแม้ว่าเค้าจะตีหรือดุเรา แต่แม่ก็ส่งเสียเพียวเรียนหนังสือ แม่เห็นว่าลูกคนนี้จะไปได้ไกล แต่ตอนเป็นเด็กแม่ไม่ได้เรียนหนังสือ เพราะคุณยายไม่ให้เรียน แล้วพอเห็นเพียวตั้งใจแล้วก็เรียนได้ แม่ก็เลยส่งเสีย ซึ่งเพียวก็รู้สึกถึงความรักจากตรงนี้ของแม่ แล้วก็รู้สึกว่าเราอยากทำให้แม่ภูมิใจ”

จุดเปลี่ยน ที่ทำให้ครอบครัวยอมรับ

“ตอนแรกที่ประกวดร้องเพลงแม่ก็ยังไม่ยอมรับ แต่เราก็รู้ตัวเองอยู่แล้วว่าตัวตนของเราเป็นยังไง ตอนที่เราตัดสินใจไปประกวด The Voice Thailand Season 6 การประกวดครั้งนี้ เพียวรู้สึกว่าอยากเป็นตัวของตัวเอง ฉันอยากแตกสาว ฉันอยากเป็นตัวของตัวเอง ก็เลยบอกแม่ว่า หนูจะลงประกวด The Voice Thailand Season 6 แล้วแม่ก็ขอว่า เป็นตัวเองได้แต่อย่าทำหน้าอกนะ ก็เป็นการพูดขำ ๆ เพียวก็บอกว่าได้เลย แต่ขอแต่งตัว แต่งหน้า แต่งหญิงในแบบที่ชอบนะ ซึ่งพอไปประกวดเวทีต่าง ๆ อย่างตอนที่ปประกวด KPN Award แล้วได้เงินมา เพียวก็ให้แม่หมดเลย แล้วก็ช่วยใช้หนี้ ธกส. หลังจากนั้นพอเริ่มทำงานแล้ว ได้เงินเท่าไหร่ก็ต้องให้แม่ เพราะว่าแม่ท่านลำบากมาตั้งแต่เด็ก ตั้งแต่เพียวจำความได้คือแม่ลำบากมาก หนูก็รู้สึกว่าอยากทำให้แม่สบายสักที แล้วก็อยากทำให้แม่ภูมิใจในตัวเรา แล้วยอมรับในตัวตนของเราได้

ในการประกวดร้องเพลง หนูไปหลายเวทีมาก The Star ก็ไป แล้วก็ไป KPN Award แล้วก็มาต่อที่ The Voice Thailand Season 6 ซึ่งตอนประกวด The Star หนูยังไม่ได้เรียนร้องเพลง เพราะตอนนั้นอยู่ร้อยเอ็ดก็ยังไม่มีครูสอนร้องเพลง จนคิดว่าตัวเองอยากเรียนเกี่ยวกับดนตรีก็เลยได้ครูที่โบสถ์ช่วยสอน แล้วหนูก็เริ่มหาครูที่จะสอนร้องเพลง เพื่อจะติวหนูเพื่อสอบเข้า ม.รังสิต ตอนนั้นก็ต้องสอบขอทุนเพราะว่าไม่มีเงินเรียน แล้วก็ได้ทุน 100% ก็เลยได้เรียนที่ ม.รังสิต

ซึ่งการร้องเพลงของหนูมันเริ่มสร้างรายได้ในตอนที่ทำวง ตอนนั้นหนูกับเพื่อนสนิทที่มหาวิทยาลัย ชื่อไข่มุก ซึ่งเป็นนักร้องด้วยกัน แล้วก็ชวนมาตั้งวงด้วยกัน ชื่อว่า เดจาวู แล้วก็เริ่มได้ค่าตัวครั้งแรกเลยคือ 600 บาท แล้วหนูก็เริ่มร้องไปเรื่อย ๆ จนลูกค้าที่ไปดูเราที่ร้านเริ่มอยากจ้างไปร้องงาน Event แล้วก็ได้ค่าตัว 5,000 บาท ตอนนั้นดีใจมากเลยค่ะ”

การประกวดร้องเพลง กับความรู้สึกที่ไม่กล้าเป็นตัวเองมากพอ

“ตอนที่ประกวด KPN ตอนนั้นอายุประมาณ 18 ปี รู้สึกว่าตัวเองยังเด็กมาก แล้วพอกลับไปดูตัวเองตอนนั้นรู้สึกว่าเป็นเด็กที่เก็บกดมาก เพราะมันไม่ได้เป็นตัวของตัวเอง แล้วก็รู้สึกว่าหนูพยายามที่จะร้องให้เยอะ ร้องเพลงให้ใหญ่ แล้วก็ร้องเสียงสูง ๆ เพราะตอนนั้นเราเพิ่งเริ่มร้องเพลง และเราก็บ้าไฟบ้าพลัง แล้วงานจ้างก็ไม่ค่อยมี ทำให้หนูคิดมาก แล้วมีภาวะซึมเศร้าเลยค่ะ

แต่พอมาช่วงที่จะประกวด The Voice Thailand Season 6 ช่วงก่อนโควิด-19 หนูได้มีโอกาสไปร้องเพลงที่ร้าน House of Heals ของ พี่ปันปัน แล้วพี่ปันปัน คือคนที่จับหนูแต่งหน้า แล้วก็ให้ออกมาร้องเพลงให้ลูกค้าดู ซึ่งลูกค้าก็ให้ทิปเยอะมาก จนหนูรู้สึกว่า นี่ฉันสวยเหรอ ทำไมเวลาแต่งหน้าแล้วฉันรู้สึกว่าฉันสวย แล้วคนให้ทิปฉัน แล้วพี่ปันปันก็เลยเอารองเท้าส้นสูงของตัวเองมาให้หนู ต้องขอบคุณพี่ปันปัน ที่ทำให้หนูกลับไปคิดถึงเด็กตุ๊ดตัวเล็ก ๆ ตอนนั้น ที่แอบแม่แต่งหญิง พอมาวันนี้ได้มาแต่งหน้าแต่งตัวจัดเต็มก็ทำให้รู้สึกว่าได้เป็นตัวของตัวเอง แล้วก็ดีใจที่ได้ทำในสิ่งที่ชอบ ได้เป็นตัวเองเต็มที่”

คนที่อยากเป็นนักร้อง ควรจะต้องเรียนร้องเพลง

“เพียวว่าการเรียนร้องเพลงจำเป็นสำหรับนักร้อง เหมือนเราเป็นนักว่ายน้ำ เราก็ต้องเรียนว่ายน้ำ เพื่อรู้จักการบริหารกล้ามเนื้อที่เราต้องใช้ ซึ่งคนทุกคนสามารถร้องเพลงได้ อยู่ที่ว่าจะร้องเพี้ยนรึเปล่า และหนูสามารถสอนให้ร้องให้ตรงคีย์ขึ้นได้ แต่มันก็ขึ้นอยู่กับแต่ละคน โดยเฉพาะเรื่องหู ที่บางคนเวลาฟังได้ยินปกติ แต่ว่ามันไม่ซิงค์กับเสียงเรา บางทีต้องจูนกับเสียงที่ได้ยิน จูนไปเรื่อย ๆ ค่อย ๆ ฝึกไป ค่อยๆ ร้องเพลงที่มันไม่ได้เสียงสูงมาก

จริง ๆ การร้องเพลง เริ่มได้เลยตั้งแต่ 3 ขวบ พูดได้ก็ร้องได้ ให้เค้าฝึกร้องไป เอบีซี ฝึกให้เค้าร้องไปได้เลย เรื่องเพลงแบบไหนร้องยาก หนูมองว่าเพลงแนวร็อคที่ต้องว้าก เป็นเพลงที่ร้องยาก หนูร้องไม่ได้เลย ซึ่งมันมีเทคนิคคือ ไม่ต้องร้องดัง แค่เอาไมค์มาใกล้ ๆ ปากแล้วว้าก ซึ่งหนูยังทำไม่ได้ การว้ากมันยาก รู้สึกว่าถ้าทำแล้วเสียงแหบ ซึ่งแสดงว่าเราออกเสียงผิดวิธี นอกจากเพลงร็อค เพลงแจ๊สก็ยากค่ะ”

เปิดเรื่องราว ที่ เพียว เอกพันธ์ ต้องเสียน้ำตา

“ช่วงที่ชีวิตหนูเซหนัก ๆ คือช่วงก่อนที่จะมา The Voice Thailand Season 6 ช่วงนั้นหนูน่าจะเป็นซึมเศร้าเลย ติดเหล้า แล้วก็สูบบุหรี่ด้วย เพราะว่าตอนนั้นแม่โดนยึดรถ แล้วก็มีเรื่องบ้าน ครอบครัวไม่มีเงิน แล้วหนูก็ต้องย้ายจากหอหนึ่งไปอีกหอหนึ่ง เพื่อที่จะจ่ายค่าหอให้ได้ แล้วก็ต้องหาค่าเทอมจนเรียนจบเอง ตอนนั้นเครียดหนักมากจนป่วยเป็นสะเก็ดเงินทั้งตัวเลย จากการพักผ่อนไม่เพียงพอ แล้วก็ภูมิตก แล้วการดื่มหนักเริ่มมีผลกับการร้องเพลง เพราะเสียงของหนูในตอนนั้นคือแหบมาก

ทุกวันนี้ที่กลับมาเป็นตัวเองเหมือนเดิมได้เพราะป่วย พอมันเห็นตัวเองในภาพ แล้วเราไม่อยากอยู่ตรงนี้ แต่เรายังมีพ่อมีแม่ที่ต้องช่วยเค้า ก็เลยรู้สึกว่าไม่เป็นไร เราต้องสู้ต่อ ก็เลยเลิก หันมากินส้มตำแซ่บ ๆ แทนค่ะ”

เพียว เอกพันธ์ กับการประกวด The Voice Thailand Season 6

“เพียวอยากให้คนเห็นอีกแนวของเรา หลังจากที่ได้ปลดล็อคไปขั้นหนึ่งของชีวิตแล้ว อยากให้คนเห็นลุคใหม่ของเรา ที่เป็นลุคเกย์แตกสาว อยากให้คนรู้จัก แล้วก็จ้างงานเราเท่านั้นเลย ซึ่งตอนที่ตัดสินใจจะประกวด The Voice Thailand Season 6 หนูกดดัน เพราะถูกมองว่าหนูเป็นตัวเต็ง แต่หนูไม่ได้คาดหวังขนาดนั้น ก็แค่อยากลองไป ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ก็กลับมาทำงานต่อ แค่เราได้ไปเจอคนใหม่ ๆ ได้เจอทีมงาน เจอนักดนตรีเก่ง ๆ ได้มีคอนเนคชั่นใหม่ ๆ แค่นี้ก็พอแล้ว ตอนประกวดรอบแรกร้องเพลง Forget You แล้วก็มี Man in the Mirror และ Run to you เพลงสุดท้ายคือ Time Funk ซึ่งเป็นเพลงสากลหมดเลย ตอนนั้นหนูเลือกอยู่ทีมโค้ชพี่สิงโต แล้วสามารถข้าไปได้ถึงรอบ 8 คนสุดท้าย

เพียวว่า ตอนนี้คนฟังเพลงกว้างขึ้นมากเลย คงจะเป็นเพราะโลกกว้างขึ้น มี Youtube มี สตรีมมิ่งเยอะมาก แต่บางครั้งคนจะชอบคิดว่าการเอาเพลงสากลมาประกวดตั้งแต่รอบแรกในเวทีระดับประเทศที่เป็นเวทีประเทศไทยมันจะไม่ชนะ เพราะว่าหนูเป็นคนแรกในประเทศเลย ที่เอาเพลงสากลมาแข่งใน The Voice แล้วก็ชนะ หนูคิดว่าน่าจะเป็นเพราะสังคมเราเปลี่ยนแล้วก็โลกเปิดขึ้น แล้วเราก็ฟังเพลงหลากหลายแนวขึ้น ซึ่งจริง ๆ แล้ว หนูถนัดหมดเลย ร้องได้หมดเลยทุกแนว แต่ที่ชอบแล้วก็หลงใหลก็คือ ร้องเพลงสากล แนวอาร์แอนด์บี”

แรงจูงใจ ที่ทำให้อยากประกวด The Voice All Stars อีกครั้ง

“มันคือความอยากให้คนเห็นอีกนั่นแหละค่ะ อยากให้คนเห็นเราสวยขึ้น เราติดขนตาไปร้องเพลงแล้ว ใส่ส้นสูงไปร้องเพลงแล้วนะ การกลับมาแบบเต็มรูปแบบขนาดนี้ คิดว่าพี่สิงโตเค้าน่าจะตกใจนะคะ แต่คนที่ตกใจที่สุดน่าจะเป็นพี่คิ้ม เพราะพี่คิ้มเจอกับเพียวเมื่อ 10 ปีที่แล้วตอน KPN Award เราร้องเพลงคู่กัน เพลง I believe I can fly แล้ววนมาเจอกันอีกครั้งใน The Voice All Stars

เพลงที่เพียวร้องครั้งนี้ มีเพลงไทยที่ร้องในรอบ Semi-Final คือเพลง ซังได้ซังแล้ว ของ พี่ต่าย อรทัย บอกเลยว่าการประกวดตอนนั้นมีแต่คนเก่ง ทั้ง ปรางทิพย์,เก่ง ธชย, แตงโม แล้วก็ พี่คิง มีแต่ตัวฟาด ๆ

หนูไม่คิดเลยว่าตัวเองจะได้แชมป์ พอจับมือกับพี่เก่ง ตอนรรอบประกาศผล หนูคิดว่าต้องเป็นพี่เก่งแน่นอน ไม่เป็นไรฉันจะกลับบ้านไปร้องเพลง แต่พอประกาศชื่อเพียวปุ๊บ หนูก็ตกใจมากเพราะว่าคะแนนหนู กับ พี่เก่ง ห่างกันแค่ 0.5 ตอนนั้นกรี๊ดดังมากบนเวที แล้วก็ร้องไห้เลยค่ะ มันดีใจมาก ๆ

แล้วตอนนั้นแม่เห็นเพียวลุคนี้เลย แม่มาดูเลยเองเลย แล้วในตอนที่หนูประกวด ด้วยความที่แม่เป็นช่างเย็บผ้า แม่ก็ตัดชุดให้ ตัดกางเกงให้ เพื่อให้หนูสวมในและรอบ มาวันที่ได้แชมป์ คุณแม่ดีใจมาก ตอนนี้ไปไหนก็เชิดหน้า แต่ก่อนชอบเดินก้มหน้ามาก เพราะว่าเค้าเป็นหนี้เยอะ แต่ตอนนี้ก็คือปลดหนี้หมดแล้ว”

ความฝันต่อไป ของ เพียว เอกพันธ์

“ตอนนี้หนูอยากมีเพลงดัง อยากมีเพลงที่เอาไว้ร้องโชว์ และตอนนี้หนูกำลังทำเพลงเอง แล้วก็คิดว่าจะปล่อยเพลงในเดือน Pride Month แล้วก็มีเพลงช้าแบบเศร้า ๆ 1 เพลงค่ะ ซึ่งหนูอยากมีเพลงแนวร็อค แล้วก็อยากทำเพลงหมอลำที่เป็นแบบเต้นรถแห่ทำนองนั้นค่ะ

สำหรับน้องที่อยากเป็นนักร้อง หนูอยากจะให้ฟังเพลงเยอะ ๆ เพราะว่าการร้องของเรา มันขึ้นอยู่กับแนวเพลงที่เราฟัง เพราะว่าการที่จะร้องเพลงได้ดีต้องเสพเพลงหนักมาก อย่างเช่น หนูเองก็จะเสพเพลงแนวอาร์แอนด์บี หรือแบบ Gospel Music หนักมาก มันเลยทำให้หนูร้องได้อินมาก แล้วก็อยากให้น้อง ๆ เรียนร้องเพลง จะได้ร้องเพลงให้ถูกต้อง แล้วก็จะได้รู้วิธีการร้องเพลงที่เซฟคอของเราไว้ จะได้ร้องเพลงนาน ๆ แล้วก็ไปประกวดทุกเวทีเลย มีงานวัด หรืองานประกวดก็ไปเลยค่ะ

ส่วนคนที่รู้สึกว่าไม่อยากประกวด หนูมองว่าเดี๋ยวนี้มันง่ายมาก ทุกคนสามารถทำเพลงเองได้ ลองเขียนเพลงไหม แต่งเพลงไหม แล้วเอาลง Youtube ไปเลย บางทีมันอาจจะมีคนเข้ามาฟังเพลงเรา ซึ่งถ้าเราชอบจริง ๆ แล้วรักจริง ๆ หนูคิดว่าจะเดินทางไหนก็ได้ จะไปประกวดหรือว่าจะทำเพลงเองมันก็ไปต่อได้ ถ้าเรารักมัน”

เปิดสเปค ส่องความรักของ เพียว เอกพันธ์

“สเปคของหนู ชอบแบบไทยบ้านดำแดด ผิวคล้ำ ๆ แล้วก็สูง ๆ ชอบคนสูงกว่า หนูขี้อายมากเลยค่ะกับเรื่องผู้ชายไม่ค่อยกล้าเข้าหาด้วย ก็จะมีหลายคน ที่เวลาไปเจอเค้า แล้วเค้าบอกให้ร้องเพลงให้ฟังหน่อย เราก็ร้องให้เค้าฟัง เพราะหนูเป็นคนไม่มั่นใจในตัวเอง ในรูปลักษณ์ตัวเองเลย แล้วก็รู้สึกว่าสิ่งที่สวยงามที่สุดก็คือเสียงของเรา แล้วก็ถ้าเค้าอยากให้เราร้องเพลงให้ฟัง เราก็โอเคร้องให้ฟัง เผื่อเค้าจะได้ชอบเราบ้าง

แฟนคนแรกเคยคบกัน แล้วก๊อกหัก ตอนนั้นหนูน่าจะอยู่มหาวิทยาลัยปี 3 เป็นป๊อบปี้เลิฟ
แล้วเวลาอกหัก หนูจะเศร้าสะเทือนใจนิ่งเงียบเลย แล้วก็ฟังเพลง หนูไม่เคยเอาแฟนไปเปิดตัวต่อหน้าแม่เลยตั้งแต่คบกันกับแฟนมา และส่วนใหญ่ถ้าผิดหวังเรื่องความรัก หนูจะเก็บน้ำตาไปร้องไห้เวลาต้องไปร้องเพลงกลางคืน มีครั้งหนึ่งอกหักแล้วต้องไปร้องเพลงต่อ แล้วร้องไม่ได้ อารมณ์ก็ไม่ถึง ร้องเนื้อผิด ร้องมั่วไปหมดเลยค่ะ”

อยากให้คุณพ่อคุณแม่ รักลูกแบบไม่มีเงื่อนไข

“หนูได้มีโอกาสไปเป็นวิทยากรที่ ม.รังสิต แล้วก็เล่าเรื่องว่าตัวเองเจออุปสรรคอะไรตอนเป็นเด็ก แล้วก็ลองถามน้อง ๆ ว่า ตอนนี้มีใครเป็นตุ๊ดไหมคะ แล้วพ่อแม่ว่าไงบ้าง ซึ่งน้อง ๆ ยุคนี้คือ พ่อแม่ยอมรับหมดแล้ว

แต่ถ้าพ่อแม่ใครที่ยังไม่ยอมรับ หนูอยากให้อดทน แล้วก็ให้รู้ว่าพ่อแม่รักเรา หนูอยากให้ทำอาชีพของเราให้ดีที่สุด เลี้ยงตัวเองและดูแลตัวเองให้ได้ แล้วก็ไปให้ไกลที่สุดเท่าที่เราจะไปได้ ก็แค่นั้นเลย

และอยากจะบอกคุณพ่อคุณแม่คนไหนที่มีลูกเป็น LGBTQ+ อยากให้ลองเปิดใจ แล้วก็ลองให้โอกาสเค้า ให้กำลังใจเค้า แล้วก็รักเค้าโดยที่ไม่มีเงื่อนไข สนับสนุนเรื่องการศึกษา และเรื่องอาชีพของเค้า ให้เค้าทำตามความฝันของเค้าค่ะ”

สายสุดเซอร์ไพรส์ ส่งมอบแรงบันดาลใจให้กับ เพียว เอกพันธ์

“มีหนึ่งสายสุดเซอร์ไพรส์ ที่เคยมาเป็นแขกรับเชิญของรายการ Club Pride Day นั่นคือสายของ นาตาเลีย เพลียแคม ที่ได้โทรเข้ามาพูดคุย พร้อมส่งต่อกำลังใจให้กับ เพียว เอกพันธ์ และเพียว ได้กล่าวคำขอบคุณกลับไปว่า “ดีใจค่ะ ที่เราได้รู้จักกับพี่นาตาเลีย พี่เค้าชอบเอ็นดูหนูเวลาประกวดก็ให้หนูไปร้องโชว์ เวลามีงานอะไรเข้ามา พี่นาตาเลีย ก็จะมอบโอกาสให้ตลอด หนูขอบคุณมากที่มีอะไรก็คิดถึงเพียว แล้วก็ดีใจที่เราได้เป็นพี่น้องกัน ขอบคุณนะคะ”

สีสัน แรงบันดาลใจจาก เพียว เอกพันธ์

“สำหรับใครที่มีทักษะอยู่ในตัว เช่น สามารถพูดภาษาอังกฤษได้ อยากให้ใช้เวลาในการพัฒนาทักษะของตัวเอง หนูคิดว่าสิ่งนี้มันจะทำให้เราไปได้ไกล แล้วก็อยากให้รักอาชีพของตัวเอง ต้องเริ่มต้นจากความรักก่อน อย่างหนูก็รักดนตรี และใช้เวลากับดนตรีและการร้องเพลงเยอะมาก เมื่อเรารักมัน จะทำสิ่งนั้นได้นานค่ะ” – เพียว เอกพันธ์

พบเรื่องราวชีวิตหลากสีสันใน Club Pride Day คลับที่เต็มไปด้วยแบ่งปันข้อคิดแรงบันดาลใจ และมีคลังความรู้ที่พร้อมแชร์ ไปกับแขกรับเชิญพิเศษ และสองดีเจสุดแซ่บ “พี่อ้อย” และ “ก็อตจิ” ได้ในทุกสัปดาห์

ติดตามชมรายการย้อนหลัง

","feature_image16_9":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/content/07f4ed3e-46b6-40bb-827e-32037f4303bc.jpeg","feature_image1_1":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/content/cf44dc55-c3c8-4dbf-91e3-4b85e8118a85.jpeg","feature_image3_2":"","feature_image2_3":"","feature_image9_16":"","publish_date":"2024-04-05T16:54:54.000Z","content_types_title":"Club Pride Day Recap","slug":"/greenwave/clubpridedayrecap"},{"station_id":2,"content_id":7511,"title":"ปารีสโอลิมปิก 2024 โอลิมปิกที่เขียวที่สุดในประวัติศาสตร์","content":"

ปารีสโอลิมปิก 2024

โอลิมปิกที่เขียวที่สุดในประวัติศาสตร์

มหกรรมกีฬา ปารีสโอลิมปิก 2024 ที่จะจัดขึ้นระหว่างวันที่ 26 ก.ค. - 11 ส.ค. ในปีนี้ จะเป็น โอลิมปิกที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมมากที่สุดในโลก โดยฝรั่งเศสตั้งเป้าจะลดคาร์บอนฟุตพริ้นท์ให้น้อยลงกว่า โอลิมปิกคราวก่อนที่จัดที่ลอนดอน และ ริโอ ให้เหลือเพียง 1.5 ล้านตัน ซึ่งน้อยกว่าครั้งที่จัดที่โตเกียวคราวล่าสุด ทั้งๆที่ตอนนั้น ไม่มีคนดูเลย เพราะเป็นช่วงโควิด

แต่ในครั้งนี้ จะมีการแข่งกีฬาทั้ง 800 แมตช์ มีนักกีฬา 15,000 คน, อาสาสมัคร อีก 45,000 คน เสิร์ฟอาหารกว่า 13 ล้านมื้อ และนี่คือเป็นเป้าหมายที่ท้าทายที่คนทั้งโลกส่งใจช่วยให้ทำได้สำเร็จ

เรามาดูความเจ๋งคร่าวๆที่จะเกิดขึ้นในมหกรรมกีฬาครั้งนี้กัน

สนามแข่งขัน

• 95% ของสนามแข่ง จะใช้สนามแข่งเดิมที่มีอยู่แล้ว ลดการสร้างสนามกีฬาใหม่ แม้บางสนามแข่งขันอาจสร้างมานานกว่า 100 ปี

• The Stade de France สนามกีฬาที่สร้างเพื่อแข่งบอลโลกในปี 1998 จะเป็นสนามหลักที่ใช้แข่งกีฬาส่วนใหญ่

• มีเพียงสนามแข่งกีฬาทางน้ำ the Aquatics Centre in Saint-Denis แห่งเดียวเท่านั้นที่สร้างใหม่ โดยสร้างจากวัสดุที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม และใช้พลังงานแสงอาทิตย์

• ฝรั่งเศสจะเอาพื้นที่ภูมิทัศน์แหล่งท่องเที่ยว มาปรับเป็นสนามแข่งกีฬา เพื่อโปรโมทแหล่งท่องเที่ยว และใช้ความสวยงามชองเมือง เป็นฉากหลังทุกประเภทกีฬาเท่าที่เป็นไปได้ เช่นใช้ Place de la Concorde จัตุรัสคองคอร์ต เป็นที่จัดแข่งกีฬา BMX FreeStyle และ การแข่งสเกตบอร์ด

• มีการทำความสะอาดแม่น้ำแซนยกใหญ่ เพื่อใช้จัดแข่งกีฬาทางน้ำ 3 กิจกรรม ใจกลางเมืองปารีสเลย

สถานที่ สิ่งก้อสร้าง และ อุปกรณ์ต่างๆ

• เก้าอี้ที่ใช้ในสนามกีฬาหลายแห่ง ทำจากขยะพลาสติกรีไซเคิลที่เก็บมาจากรอบเมือง

• เมื่อจบการแข่งขัน เฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นจะถูกนำไปขาย บริจาค หรือ รีไซเคิล ได้แก่ เก้าอี้ 42,000 ตัว โต๊ะทำงาน 10,000 ตัว , ตู้ใส่ของกว่า 6,000 ตู้ และ 800 พื้นที่ทำงาน

• เตียงของนักกีฬา จะทำรีไซเคิลจาก อวนจับปลา และกระดาษลังรีไซเคิล

• อพาร์เมนท์ที่พักว่า 2,800 แห่งจะแปลงร่างไปเป็นบ้าน และที่พักของผู้คนหลังจบการแข่งกีฬา

การเดินทาง

• สถานที่แข่งส่วนใหญ่ ต้องใช้ขนส่งมวลขนเท่านั้น รถส่วนตัวเข้าไม่ได้

• เพิ่มจักรยานให้เช่าอีก 3,000 คัน

• สร้างถนนเพื่อปั่นจักรยานเพิ่มขึ้นกว่า 1,000 กม.พร้อมต้นไม้ข้างเลนจักรยานกว่า 200,000 ต้น

• มีการนำแท็กซี่สีเขียว ซึ่งเริ่มเปิดให้บริการแล้ว เป็นจักรยานปั่น 3 ล้อ มาให้บริการนักท่องเที่ยว

ไฟฟ้า และ พลังงาน

• พลังงานในผู้บ้านนักกีฬา จะมาจากความร้อนใต้ดิน และพลังงานแสงอาทิตย์

• แสงสว่างต่างๆ มาจากการใช้น้ำมันไบโอ แทนการใช้น้ำมัน ลดการปล่อยคาร์บอนกว่า 13,000 ตัน

อาหาร

• ให้เชฟระดับมิเชลลินมาช่วยดีไซน์ เมนูอาหารให้นักกีฬา ทำให้ตระการตาที่สุด เพื่อโชว์ความเป็นเลิศด้านอาหาร และ มีเนื้อสัตว์น้อยที่สุด เน้น Plant basedเพิ่มขึ้น 2 เท่า

• เน้นออแกนิค เน้นผลิตภัณฑ์ท้องถิ่น โดยบังคับให้ส่วนผสม อาหาร 25% ที่ใช้ต้องมาจากพื้นที่ไม่ไกลเกิน 250 กม.จากปารีส เพื่อลดการปล่อยคาร์บอนจากการขนส่ง

• เศษอาหารทั้งหมดจะไม่เหลือเป็นขยะ แต่กลับเข้าระบบนำไปใช้ต่อ 100%

• ลดการใช้พลาสติกใช้ครั้งเดียว เช่นแก้ว ช้อนส้อม หลอด ลงกว่าครึ่ง

และนี่คือส่วนหนึ่งของความมหัศจรรย์ที่กำลังจะเกิดใน ปารีสโอลิมปิก 2024 ที่ไม่ใช่เป็นเพียงแค่มหกรรมกีฬาที่จะหลอมใจคนทั่วโลกให้สามัคคีกันผ่านเกมส์กีฬา แต่ยังสร้างแรงบันดาลใจ ให้กับทั้งนักกีฬา ทีมงาน และผู้ชมทั่วโลก ให้ตระหนักถึงเรื่องของสิ่งแวดล้อมในทุกๆกิจกรรมที่พวกเค้าทำ เพียงเรามีการบริหารจัดการที่ดี สิ่งแวดล้อมที่สมบูรณ์ก็สามารถอยู่ร่วมกับความเจริญของมนุษยชาติได้

Source : WEF

","feature_image16_9":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/content/bfa4b601-90cb-47a8-9584-aef429b7bde5.jpeg","feature_image1_1":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/content/ac962335-139b-4bbc-bdd0-d34b4393ee0a.jpeg","feature_image3_2":"","feature_image2_3":"","feature_image9_16":"","publish_date":"2024-03-29T20:01:16.000Z","content_types_title":"GREEN HEART","slug":"/greenwave/greenheart"},{"station_id":2,"content_id":7493,"title":"เปิดเส้นทางพิชิตฝันของ “นินจา จารุกิตต์” ลีดเดอร์วง “4MIX” บอยแบนด์ LGBTQ+ ที่พา T-POP ดังไกลกระหึ่มเวทีโลก","content":"

“ในตอนเด็ก ๆ หนูปักธงเลย เวลาถูกถามว่าโตขึ้นอยากเป็นอะไร คำตอบเดียวของหนูคือ อยากเป็นดารา อย่างเดียวเลย ไม่มีคำตอบอื่นเลยที่ปักธงไว้ และตอนนั้นพูดไปใครก็ไม่เชื่อหรอกกว่าหนูจะมาอยู่จุดนี้ได้ แต่สุดท้ายหนูก็มาอยู่ตรงนี้แล้ว และพ่อกับแม่คือส่วนสำคัญมาก ๆ ขอบคุณที่พามาอยู่ตรงนี้นะคะ แล้วหนูก็จะทำให้ดีที่สุดค่ะ”

แชร์สีสันของชีวิต แบ่งปันข้อคิดแรงบันดาลใจ ในทุก ๆ สัปดาห์ สำหรับ Club Pride Day คุยอย่าง Proud เมาท์อย่าง Pride กับสองดีเจสุดแซ่บ “ดีเจพี่อ้อย” และ “ดีเจก็อตจิ” ที่ได้เปิดไมค์ต้อนรับ “นินจา จารุกิตต์” ลีดเดอร์ของวง 4MIX ผู้มากความสามารถทั้งด้านการร้อง การเต้น การเป็นดีเจ และมีความทุ่มเทในการก้าวเข้ามาเป็นศิลปินเป็นอย่างมาก พร้อมด้วยการแต่งกายแฟชั่นแบบจัดเต็มที่กล้าเป็นตัวเองอย่างเต็มที่บนเส้นทางของศิลปิน กว่าจะมาถึงวันนี้ เธอผ่านหลากหลายบททดสอบของชีวิต และมีข้อคิดแรงบันดาลใจดี ๆ ที่ได้แชร์เอาไว้ในรายการด้วย

ย้อนวัยเด็ก ของ ด.ช.จารุกิตต์

“หนูเป็นเด็กบ้านนอกคนหนึ่ง ถ้าเห็นในข่าวหรือในสารคดีที่ตอนเช้าจะมีควายผ่านหน้าบ้านมองเห็นท้องไร่ทองนา นินจาอยู่แบบนั้นเลย ใช้ชีวิตอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ ที่จังหวัดศรีสะเกษ แล้วแม่ของหนูเป็นครู ตอนเด็กหนูก็เรียนหนังสือที่โรงเรียนคุณแม่ และรู้ตัวเองว่าอยากเป็นศิลปินมาตั้งแต่เด็ก คือหนูดูทีวีแล้วรู้สึกว่าอยากไปอยู่ในนั้น บวกถึงกับหนูชอบร้องเพลง ชอบเต้น ซึ่งมันจะมีรูปหนูร้องเพลงติดอยู่ที่ฝาบ้าน จำได้ว่าเวลาร้องเพลงหนูจะได้ทิป 10 บาท 20 บาท จากญาติ ๆ แล้วรู้สึกว่ามันมีความสุข เวลาเห็นคนปรบมือ หรือเวลาได้แสดงบนเวที แล้วคุณแม่ก็ผลักดันลูกสุดฤทธิ์ ตอนนั้นหนูยังไม่ถึงอนุบาล 1 เลย แล้วที่โรงเรียนมีกีฬาสี คุณแม่ก็จะผลักดันว่ามาเอาลูกฉันไปเดินด้วย ให้เราไปเดินตามพวกพี่เค้า พอหนูไปทำแล้วมันสนุก เวลาเราเดินแล้วคนมอง มันรู้สึกแฮปปี้ก็เลยชอบกิจกรรมตั้งแต่นั้นมา”

เกิดเป็นลูกคุณครู หนูจึง...

“กดดันมากเลยค่ะ คือในหมู่บ้านมีครูไม่กี่คน เพราะครูคนอื่นเค้าก็มาจากตัวอำเภอ มาสอนเสร็จก็กลับบ้าน แต่คุณแม่คือสอนที่หมู่บ้านนั้น แล้วบ้านก็อยู่ในหมู่บ้านนั้นด้วย เวลาหนูแกล้งเพื่อน หรือทำนิสัยไม่ดี ก็มักจะถูกว่าแบบเป็นลูกครูทำไมทำแบบนี้ ตอนแรกหนูก็ไม่ได้สนใจเท่าไหร่ แต่สักพักหนูก็บอกแม่ว่า ลูกครูแล้วทำไมเหรอ ลูกครูก็คน ก็ทำผิดได้ กลายเป็นความน้อยใจในตอนเด็ก ๆ แล้วเพื่อนก็ไม่ค่อยเล่นด้วย เค้าบอกว่าเดี๋ยวมันจะไปฟ้องแม่มัน เวลาเล่นกันก็ไม่กล้ามาโดนตัวเรากลัวหนูไปฟ้องแม่ ซึ่งหนูไม่เคยไปฟ้องนะคะ แต่ถ้าในพาร์ทที่แม่เป็นครูในโรงเรียน หนูรู้สึกว่าปกติ แล้วตอนที่อยู่โรงเรียนของแม่ หนูเรียนดีมาก หนูสอบได้ที่ 1 ทุกปี พอเราเป็นเด็กเรียน เพื่อนก็เริ่มเข้าหาค่ะ”

นินจา กับการยอมรับจากคนในครอบครัว

“ตอนเด็ก ๆ หนูจะไม่ค่อยชอบเลย ช่วงสงกรานต์ หรือปีใหม่ ที่ญาติเค้าจะมารวมตัวกัน เพราะหนูชอบโดนญาตินินทา ชอบล้อว่าหนูเดินบิดก้น แล้วโดนแซวตั้งแต่เด็ก ซึ่งตอนนั้นเราก็ไม่รู้ว่ากะเทยมันคืออะไร เค้าเรียกใคร ตอนนั้นก็ไม่เข้าใจความหมายว่ามันคืออะไร แต่ในหัวเรารู้สึกว่าคำนี้มัน Negative แล้วทำไมเค้าถึงมาเรียกเราแบบนั้น แต่เราก็บอกว่าเราเป็นผู้ชายนะ

จริง ๆ แล้วเรื่องเพศ หนูไม่เคยคุยเรื่องนี้กับพ่อแม่เลย แล้วพ่อแม่ก็ไม่เคยทำให้รู้สึกกดดันด้วย หนูว่าพ่อกับแม่รู้มาตั้งแต่เด็กแล้ว หนูก็ใช้ชีวิตปกติไป ไม่เคยมานั่งเปิดใจหรือจับเข่าคุยกัน แต่ก็จะมีช่วงหนึ่งน่าจะประมาณประถมปลาย ตอนนั้นหนูนั่งรถไปกับพ่อ แล้วพ่อก็จะมีพูดแซวบ้างว่าจะเอาเมียไหมเนี่ย มีผู้สาวรึเปล่า หรือพยายามพูดเรื่องผู้หญิงให้เราฟัง แต่ก็พูดแค่นั้นแล้วก็ปล่อยผ่านไป ไม่ได้คุยอะไรกันมากมาย ซึ่งหนูก็ไม่ตอบ หัวเราะแล้วแกล้งเปลี่ยนเรื่องไปเลยค่ะ”

โตขึ้นหนูอยากเป็นดารา

“หนูปักธงเลยตั้งแต่เด็ก เวลาโดนถามว่าโตขึ้นอยากเป็นอะไร อยากเป็นหมอ หรืออยากเป็นพยาบาล หนูก็จะตอบว่าหนูอยากเป็นดาราอย่างเดียวเลย ไม่มีคำตอบอื่นเลย แต่แม่อยากให้เป็นข้าราชการเพราะมั่นคง แล้วแม่ก็ถามทุกวันเลยว่าไม่อยากเป็นครูเหรอ เป็นครูได้ไหม หนูก็เลยบอกแม่ว่า ตั้งแต่ ม.1 จนถึง ม.6 หนูเห็นแม่ต้องตื่นเช้า 8 โมง ไปสอนถึง 4 โมงเย็นทุกวัน ถ้าเป็นหนูก็คงไม่ไหวนะ หนูอยากใช้ชีวิต หนูเห็นแม่ตื่นเช้าทุกวันยันเกษียณ แล้วหนูเลยไม่อยากเป็นครู

จากที่หนูฝันอยากจะเป็นดารา มันทำให้หนูทำทุกอย่าง พยายามไต่เต้าสู่ความฝัน พยายามให้แม่พาไปในตัวอำเภอเพื่อพาไปประกวด แล้วหนูค่อย ๆ ขยับตัวเอง จากที่เรียนในหมู่บ้าน ก็ขยับมาเรียนในอำเภอ จนได้มาเรียนในจังหวัด แล้วหนูขับเคลื่อนตัวเองด้วยกิจกรรม ไม่ได้ขับเคลื่อนด้วยการเรียนเลย โรงเรียนไหนที่เค้าบอกว่าเรื่องเรียนอันดับ 1 ทุกคนต้องแย่งกับสอบเข้า แต่หนูไม่อยากเรียน หนูเลือกสอบเข้าอีกโรงเรียนที่มีทีมเชียร์ลีดเดอร์โรงเรียนที่ปังมาก ๆ

แล้วตอน ม.ต้น ที่โรงเรียนจะมีวงดนตรีลูกทุ่ง ที่จะไปประกวดรายการชิงช้าสวรรค์ ตอนนั้นหนูเพิ่งเข้า ม.1 แล้วเห็นว่าเค้าซ้อมกันทุกวัน หนูก็คิดว่าทำไงให้ไปอยู่ตรงนั้นได้ เลยไปยืนเกาะเสาดูพวกเค้าซ้อม ไปยืนดูประมาณ 1 อาทิตย์ จนครูเห็นว่าเด็ก ม.1 คนที้ทำไมถึงมาเกาะเสาดูทุกวัน ก็เลยชวนหนูไปนั่งดู ตอนแรกหนูไปนั่งดูเฉย ๆ หลังจากนั้นพอวันที่พี่แดนเซอร์ป่วยหรือขาดเค้าก็จะให้เราไปยืนบล็อกกิ้งแทน แล้วหนูก็พยายามจำท่า ท่อนไหนจำได้เราก็เต้นแทนได้จนพี่ ๆ ในวงเห็นว่าเด็กคนนี้มันจำท่าได้ สุดท้ายเวลาพี่ ๆ แดนเซอร์ขาด หนูก็เป็นคนที่เข้าไปเต้นแทน กลายเป็นทีมงานเบื้องหลัง ช่วยทำอุปกรณ์ ช่วยถือชุด ถือกิ๊บช่วยพี่ช่างผม หลังจากนั้นพอพี่ ม.6 ที่คุมแดนเซอร์เค้าออกไปเรียนต่อ เค้าก็เลยให้หนูไปช่วยดูวง ได้ออกแบบท่าเต้น ได้ไปประกวดตามจังหวัดต่าง ๆ แล้วก็ได้มาแข่งรายการชิงช้าสวรรค์ นั่นเป็นการไปสตูดิโอ Work Point ครั้งแรกของหนู ตอนนั้นตื่นเต้นมาก ที่ ๆ เรารยืนคือที่ที่เราดูในทีวี มันตอกย้ำความฝันวัยเด็กของหนูมาก ๆ แล้วตอนที่รออยู่โถงกลางสตูดิโอก็จะมีพี่ดารา พิธีกรเดินผ่านมา เราก็เห็นว่าตัวจริงหน้าเค้าเล็กเนาะ ขาวจังเลย อยากเป็นเหมือนเค้า แล้วพี่ ๆ เค้าไม่เดินคนเดียวด้วย เค้าจะมีคนถือกระติกน้ำตามบ้าง มีทีมงานที่ใส่เฮดเซ็ทเดินตามคอยบอกทาง เห็นแล้วมันกลายเป็นแรงบันดาลใจว่าอยากเป็นแบบพี่ ๆ บ้าง”

จุดเริ่มต้นบนเส้นทางเชียร์ลีดเดอร์

“พอจบ ม.3 หนูตั้งใจจะสอบเข้า ม.4 ที่โรงเรียนในจังหวัดอุบลราชธานี เพราะอยากย้ายมาเรียนในตัวจังหวัด แล้วต้องตัดสินใจเลือกว่าจะเรียนที่ไหนดี มันจะมีโรงเรียนเบ็ญจะมะมหาราช ซึ่งเป็นโรงเรียนที่สอบเข้ายากมาก ใครจะเข้าเรียนต้องเป็นคนที่เรียนเก่ง แล้วมีอีกโรงเรียนคือโรงเรียนนารีนุกูล ซึ่งเวลามีกีฬาของโรงเรียนในจังหวัด เชียร์ลีดเดอร์ของโรงเรียนนารีนุกูลชอบชนะได้ที่ 1 ตลอด แล้วคลิปเชียร์ลีดเดอร์ของโรงเรียนนี้ยอดวิวสูงมากใน Youtube หนูก็เลยรู้สึกว่าอยากไปอยู่โรงเรียนนี้จัง แล้วก็ตั้งเป้าว่าจะสอบเข้าให้ได้เพราะอยากจะเป็นหลีดมือ จนสุดท้ายมันมีการสอบรอบความสามารถพิเศษ หนูก็สอบโดยใช้ความสามารถด้านร้องเพลงไปสอบเข้า แล้วก็สอบติดที่โรงเรียนนารีนุกูล ได้เป็นนักเรียนทุนแล้วร้องเพลงให้โรงเรียนได้ไม่กี่เดือน ก็ลาครูไปเป็นเชียร์ลีดเดอร์ ทั้ง ๆ ที่เป็นนักเรียนทุน กลายเป็นหลีดมือที่โรงเรียนนั้น แล้วหนูก็ได้เป็นหลีดมือทุกปี แล้วก็เป็นเชียร์ลีดดิ้งของโรงเรียนด้วย ได้ไปแข่งที่สหรัฐอเมริกา และ สิงคโปร์ ด้วย

ต้องบอกว่า เชียร์ลีดเดอร์ คือกิจกรรมในโรงเรียน ที่หนูชอบและสามารถทำได้ แต่จริง ๆ แล้ว ความฝันของเราคือการได้เข้ามาอยู่ในวงการบันเทิง ซึ่งระหว่างที่หนูเป็นเชียร์ลีดเดอร์ ถ้ามีโอกาส มีการจัดออดิชั่น หนูก็ไปตลอด หรือถ้ามีประกวดร้องเพลง หนูก็ไปประกวดทุกที่ อย่าง The Star หรือ AF หนูไปมาหมดแล้ว และก็เคยประกวดดีเจด้วย เป็นคลื่นวิทยุที่อุบลราชธานี แล้วใครที่ได้เป็นดีเจ จะกลายเป็นเน็ตไอดอล แล้วจะดังมากในภาคอีสาน หนูก็รู้สึกว่าอย่างโด่งอยากดัง ก็เลยลองไปออดิชั่นดู แล้วก็เข้ารอบ 10 คน จากนั้นทางคลื่นก็ให้โหวต แล้วหนูก็ได้เข้ารอบจนได้เป็นดีเจ ซึ่งเป็นประสบการณ์ที่ทำให้หนูพูดเก่งขึ้นมากเลยค่ะ”

การประกวดที่ต้องคอยแอ๊บ

“ในตอนที่หนูประกวดหลาย ๆ เวที มันลำบากใจมากเลย เพราะว่าช่วงนั้นเรื่อง LGBTQ+ มันยังไม่เปิดกว้าง เราต้องพยายามแอ๊บแมนตลอด เวลาแนะนำตัวต้อง สวัสดีครับ ผมนินจาครับ วันนี้จะมาร้องเพลงครับ แบบนี้ตลอดแล้วมันไม่มีความสุข จริง ๆ เรามีศักยภาพ แต่พอไปถึงตรงนั้นแทนที่เราจะกังวลว่า เราจะร้องเพลงเพี้ยนไหม เราจะเต้นผิดไหม แต่เราดันต้องกังวลว่ากรรมการจะจับได้ไหมว่าฉันเป็นตุ๊ด มันวนอยู่ในหัวตลอดเวลา นี่อาจเป็นเหตุผลที่ทำให้ไม่ผ่านเข้ารอบด้วย เราอาจจะไม่มีความสุขจนมันดูเกร็งไปหมด

เวลาประกวดแล้วผิดหวัง มันก็ท้อนะคะ แต่หนูก็ไม่เคยถอย หนูจะบอกกับตัวเองว่าไม่เป็นไร ยังไม่ใช่ช่วงจังหวะของเรา เราไม่ได้เวทีนี้ก็ไปเวทีหน้า หลาย ๆ รอบที่ไม่สามารถเข้ารอบได้ ในใจตอนนั้นก็คิดว่าเป็นเรื่องของเพศสภาพด้วย เรารู้สึกว่าสังคมมันยังไม่เปิดกว้าง แม้กระทั่งครูสอนร้องเพลงของหนูเอง ก็สอนเราเลยว่าเวลาไปออดิชั่นต้องเก๊กแมนนะ กรรมการเค้าไม่ชอบ ไม่อย่างนั้นเราจะไม่ได้เข้ารอบนะ มันเลยกลายเป็นแรงกดดันในใจ ปกติเวลาหนูจะเต้น หนูเต้นไลน์ผู้หญิงคมมาก แต่สุดท้ายพอไปถึงตรงนั้นหนูก็ไม่สามารถเต้นได้เต็มที่แบบร้อยเปอร์เซ็นต์ที่หนูมีได้ หนูก็พยายามฝืนเต้นให้มันเป็นไลน์ผู้ชาย จนมันขาดเสน่ห์และอาจจะไม่เข้าตากรรมการตอนนั้น มันเลยยังไม่ไปถึงฝันสักที”

จากเชียร์ลีดเดอรสุดจึ้ง สู่นักเต้นคัฟเวอร์สุดต๊าช

“หนูเริ่มเต้นคัฟเวอร์ช่วงประมาณ ม.5 ค่ะ ช่วงนั้น T-POP ดังมาก เด็กนักเรียนที่รักในการเต้นทุกคนก็ต้องเต้นคัฟเวอร์ แล้วเพื่อนที่เป็นเชียร์ลีดเดอร์ก็เริ่มไปเต้นกัน ซึ่งตอนแรกหนูก็ไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ แต่พอมันเริ่มดังขึ้น หนูก็เลยไปลองเต้นดู แล้วรู้สึกว่ามันมีเสน่ห์ เพราะด้วยความที่เราอยากเป็นศิลปิน แล้วเวลาเต้นคัฟเวอร์ เราได้สมมติตัวเองว่าฉันคือไอดอลคนหนึ่ง มันเหมือนเป็นการฝึกการเป็นศิลปินบนเวทีไปด้วย

ในตอนแรกหนูไม่เต้นเพลงผู้หญิงเลย หนูเต้นเพลงผู้ชายตลอด เพราะว่าคนกรี๊ดวงผู้ชายเยอะกว่าด้วย แล้วเราก็คิดว่าถ้าเราได้เปิดตัว ส่วนมากวง LGBTQ+ คนไม่ค่อยกรี๊ด ก็เลยเต้นเพลงผู้ชายมาตลอด จุดที่เริ่มเต้นเพลงผู้หญิงคือ ตอนนั้นหนูเข้ามาในกรุงเทพ แล้วมีคนชวนว่าลองคัฟเวอร์เพลงผู้หญิงไหม หนูก็ตัดสินใจว่าลองก็ได้ตอนนี้พร้อมแล้ว ซึ่งพอเต้นครั้งเดียวเท่านั้น พอลงคลิปในโซเชียล คลิปนั้นยอดวิวประมาณ 5 ล้านวิวเลย แล้วคนก็ชอบกว่าตอนที่หนูเต้นเพลงผู้ชาย เลยกลายเป็นสิ่งที่ทำให้หนูยอมเปิดใจ คัฟเวอร์เพลงผู้หญิงจนกลายเป็นเอกลักษณ์หนึ่งของตัวเอง

หนูเต้นคัฟเวอร์ประมาณ 3-4 ปี ซึ่งกลายเป็นอาชีพที่สร้างรายได้ให้กับหนู พอหนูเข้ามาอยู่ในกรุงเทพ ก็ได้อยู่ทีมคัฟเวอร์ที่เคยเป็นแชมป์โลกมาก่อน แล้วก็เป็นทีมที่มีชื่อเสียงในประเทศไทยแล้วหนูได้มาอยู่ทีมนี้ ได้ฝึกการเต้นมาเรื่อย ๆ จนเริ่มมีงานจ้าง แล้วก็ได้ไปเต้นตามที่ต่าง ๆ กลายเป็นอาชีพหลักของหนูเลย แล้วหลังจากที่หนูเข้ามาอยู่กรุงเทพหนูก็ได้เป็นแดนเซอร์ ถ้าอย่างคอนเสิร์ตใหญ่ ๆ อย่าง พี่ใหม่ พี่เบิร์ด พี่มอส พี่ทาทา หนูเคยเต้นให้หมดทุกคนเลย ส่วนมากหนูชอบไปเต้นแบบคาสเซ็ท เต้นเยอะมากจนรู้จักทุกเพลง ถ้าอย่างศิลปินต่างประเทศก็จะมี Got7 ตอนที่ แบมแบม มีแฟนมีตที่เป็นคอนเสิร์ตในไทย 4 ภาค หนูก็ไปเป็นแดนเซอร์ บินกับ แบมแบม ทุกภาคเลย เป็นช่วงการทำงานที่ตื่นเต้นและดีใจมากค่ะ”

จุดเริ่มต้นของ 4MIX วงสุดชิค ที่กล้าเป็นตัวเองอย่างเต็มที่

“4MIX ก็มาจากทีมที่คัฟเวอร์นี่แหละค่ะ ตอนนั้นพวกเรามีเพจ แล้วสมาชิกทุกคนมีรหัสเพจหมด ก็เหมือนเป็นแอดมินกันหมด วันหนึ่งก็มีค่ายเพลงติดต่อมาในเพจว่า เค้าอยากจะเริ่มทำ วง T-POP เค้าก็เลยถามว่าสนใจมาเป็นศิลปินไหม แล้วชวนไปออดิชั่น ตอนนั้น น้องแม็กก้า ก็ไปเห็นข้อความ แล้วก็มาถามเพื่อนในวงว่ามีใครอยากเป็นศิลปินบ้าง ไปออดิชั่นกันไหม เราก็รวมกันไปออดิชั่นที่ค่าย 4 คน แล้วก็ได้วันนั้นเลย 4 คน มี นินจา, จอร์จ, แม็กก้า แล้วก็ โฟล์คซอง

เรื่องการยอมรับตัวตนของนินจาจากสมาชิกในวง ต้องบอกว่าเป็นสิ่งที่หนูโชคดีมาก แล้วก็ทำให้ 4MIX มาถึงตรงนี้ได้ เพราะว่าน้อง ๆ สมาชิกในวงทั้งสามคน ทุกคนเปิดรับหมดเลย ด้วยความที่อาจจะอยู่ทีมด้วยกันมาตั้งแต่แรก เพราะมาด้วยกันทั้ง 4 คน แล้วก็ทุกคนไม่รังเกียจ จนกลายเป็นเรื่องธรรมดา เรานอนด้วยกัน กินด้วยกัน นอนกอดกัน ทุกอย่างธรรมดามาก มันก็เลยยิ่งทำให้หนูมั่นใจที่จะแสดงทุกอย่างออกไป เหมือนครอบครัวเรามันแน่นแล้ว เพราะฉะนั้นแม้จะมีคนมาคอมเมนต์ หนูก็เลยไม่ค่อยสนใจ ถ้าคนในวงไม่ได้อายที่หนูเป็นแบบนี้ หนูก็ไม่จำเป็นที่จะต้องอายในความเป็นตัวเองเหมือนกัน

ด้านค่ายก็ค่อนข้างเปิดกว้าง มันจะมีแค่ช่วงแรก ๆ ที่เราไม่ได้คุยกันแบบละเอียด ก็จะมีผู้ใหญ่ บางคนที่มีกรอบในการแสดงออกของนินจาบ้าง แต่ว่าผู้ใหญ่ส่วนใหญ่ก็จะบอกว่าหนูสามารถเป็นตัวเองได้อย่างเต็มที่เลย เราเลยวางแนวทางกันว่า 4MIX จะเป็นบอยแบนด์ที่ใส่เสื้อผ้าแบบ UNISEX บวกกับหนูที่ไม่ได้ปิดกั้นตัวเองเลย หนูเป็นตัวเองอย่างเต็มที่เลย”

ผลตอบรับหลังจากเปิดตัววง 4MIX บอยแบนด์ LGBTQ+ วงแรกของไทย

“ช่วงเพลงแรกที่เปิดตัว หนูโดนคอมเมนต์เยอะอยู่เหมือนกัน โดยเฉพาะใน Tiktok นี่คือคอมเมนต์ถล่มเลย ทำไมบอยแบนด์เป็นแบบนี้ ทำไมไม่แอ๊บเลย ประหลาดไปกันใหญ่แล้วประเทศไทย ไม่แอ๊บแบบนี้มีแฟนคลับเหรอ เค้าตามแค่ผู้ชายหล่อๆ นะหนู เจอคอมเมนต์ทำนองนี้เยอะมาก แต่ตอนนั้นหนูก็ไม่ได้สนใจอะไร เพราะวงเราเหมือนเตรียมใจคุยกันมาแล้วว่าเราจะโฟกัสแค่คอมเมนต์ที่ติเรื่องความสามารถ อย่าง ร้องไม่ดี หรือเต้นไม่ดี แบบนี้เรากลับมาคิดและปรับปรุงได้ แต่ถ้ามาติเรื่องเพศ พวกเราจะไม่สนใจเลย เช่น มีคอมเมนต์ว่าร้องเพลงเพราะนะแต่เป็นกะเทย แค่นั้นหนูก็หัวเราะดีใจแล้ว เพราะอย่างน้อยเค้าก็บอกว่าหนูร้องเพลงเพราะ

ตอนที่เปิดตัวว่า 4MIX เป็นบอยแบนด์ LGBTQ+ วงแรกของไทย ตอนนั้นหนูดีใจ แล้วก็ตื่นเต้น ที่เกิดเป็นกระแส และทุกคนพูดถึงวงเรา ดีใจกับสิ่งที่เราทำมามันเกิดขึ้นแล้ว แม้ว่าก่อนเดบิวต์คนด่าเยอะ แต่พอเดบิวต์แล้วเหมือนกับว่าพวกเราทำถึง บวกกับจังหวะเวลาและสังคมที่ชื่นชมเราหมดเลย แทบจะไม่มีใครตำหนิเลย พวกเราดีใจมาก

ที่บ้านก็ดีใจมากเช่นกัน ตอนนี้แม่มีความสุขมากเพราะว่าเค้าเป็นคนที่พาหนูไปออดิชั่น พาไปประกวดตลอด พอมาถึงตรงนี้ได้แม่ก็ดีใจมาก ช่วงหลัง ๆ เวลากลับบ้านแล้วหนูอยากอยู่บ้านมาก แต่แม่ก็จะบอกว่าไปนี่กับแม่หน่อย มาโรงเรียนแม่หน่อย พบปะประชาชนหน่อย ก็ต้องไปโชว์ตัวบ่อยมากค่ะ”

4MIX กับปรากฎการณ์ดังชั่วข้ามคืน

“หลังจากที่ปล่อยเพลง Y U COMEBACK เป็นเพลงเดบิวต์เพลงแรก พอปล่อยออกมาคืนแรกยังปกติอยู่ คนก็ดูปกติแบบไม่ได้เยอะมาก แต่พอหนูหลับไปแล้วตื่นขึ้นมา Instagram มีแจ้งเตือนเด้งขึ้นมาเป็น 2-3 พัน แล้วยอด Follow ของหนูเพิ่มขึ้นเยอะมาก แต่ไม่มีภาษาไทยเลย มีแต่คอมเมนต์ที่เป็นภาษาละตินล้วน เป็นคนบราซิล เม็กซิโก อเมริกาใต้ มาคอมเมนต์กันหมด เหมือนเปลี่ยนชีวิตภายในชั่วข้ามคืนเลย น่าตกใจมากค่ะ

หนูคิดว่าด้วยสไตล์เพลงของวงเรา ที่จะเป็นจังหวะหนัก ๆ สนุก ๆ แบบที่ละตินชอบ บวกกับเรื่อง LGBTQ+ ด้วย เหมือนฝั่งละตินชอบฟังเพลงเกาหลี ซึ่งก็จะเป็นเกาหลีแบบบอยแบนด์ หรือเกิร์ลกรุ๊ปไปเลย แล้วที่บราซิลหรือที่ละตินอเมริกามีศิลปินที่เป็น LGBTQ+ ที่ดังเยอะมาก แล้วพอวงเราปล่อยพลงในสไตล์ที่เค้าชอบ บวกกับเป็นวง LGBTQ+ ด้วย เค้าก็เลยชอบ แล้วช่วงนั้นมีช่องรีแอคชั่นของฝั่งละติน ซึ่งเป็นช่องใหญ่มารีแอคเพลงเรา เกิดเป็นการรีแอคต่อกันเป็นพันคลิป มันก็เลยกระจายเป็นวงกว้างในฝั่งละตินค่ะ

ซึ่งในบรรดาเพลงทั้งหมดของ 4MIX หนูชอบเพลง ROLLER COASTER ที่สุด มันเป็นเพลงที่ 2 หลังจาก Y U COMEBACK เพราะหนูรู้สึกว่า ทำนองเพลงมันดี แล้วหนูมีส่วนร่วมการคิดในทุกส่วนของเพลงนี้ หนูเป็นคนออกแบบท่าเต้นทั้งหมด แล้วคนก็เต้นตามใน Tiktok เยอะมาก ก็เลยเหมือนเป็นอีกผลงานที่ประทับใจค่ะ”

เมื่อ 4MIX พา T-POP ดังไกล กับคอนเสิร์ต ‘4MIX UNIX MEXICO’

“พอเพลง Y U COMEBACK ได้รับการตอบรับที่ดีมาก ๆ สถานทูตเม็กซิโกก็ติดต่อมาว่า อยากให้วงเราไปแสดง แล้วเรากับค่ายก็ตกลงกันว่าไป สุดท้ายเราบินไป ซึ่งทีแรกเราก็คิดว่าคนดูคงประมาณ 500 คน เพราะใครจะมาดูด้วยตอนนั้นมีสถานการณ์โควิด-19 ช่วงที่เราบินไปมันไม่มีคนไทยออกนอกประเทศเลย มีการตรวจเข้มมากกว่าจะเข้าไปถึงเม็กซิโกได้

ในวันที่ต้องเล่นคอนเสิร์ต พวกเราเจ็ทแล็กอยู่ คอนเสิร์ตเราจะเริ่ม 6 โมงเย็น แต่ว่าเราตื่นกันตั้งแต่ตี 5 แต่พอส่องใน Instagram เราเห็นแฟนคลับไปรออยู่หน้าเวทีแล้ว ตอนนั้นเพิ่งจะ ตี 5 แต่โชว์เริ่ม 6 โมงเย็น จน 11 โมง ต้องไปบล็อกกิ้ง ปรากฏว่าคนรอเต็มหน้าเวทีเลย ประมาณ 500 คนแล้ว จนใกล้ถึงเวลาโชว์ พี่ทีมงานก็บอกว่ารถตู้ที่จะมารับพวกเรามาช้า เพราะตอนนี้ที่งานคนเยอะมาก และสถานการณ์มันควบคุมไม่ได้ พวกเราเข้าทางหน้างานไม่ได้ จนเราต้องอ้อมเข้าไปด้านหลังห้าง กว่าจะเข้าไปได้ก็ชุลมุนมากเลย ตอนนั้นมันทั้งดีใจ แล้วก็ช็อคด้วย พี่ทีมงานบอกว่า 4MIX อย่าเพิ่งขึ้นเวทีเพราะว่าคนเค้าจะเหยียบกันตาย พวกเราก็กลัว แล้วมันมีคนเป็นลมเยอะมาก จนทีมงานถามกันว่ายกเลิกไหม เพราะมันคุมคนไม่ได้จริง ๆ จากที่งานรับคนได้สูงสุดแค่ 500 คน แต่ตอนที่พวกเราจะขึ้นโชว์ มีคนประมาณ 4,000 คน จนทีมงานปรึกษากันอยู่ราวครึ่งชั่วโมง แล้วตัดสินใจให้พวกเราขึ้นโชว์ แต่ก็ร้องไม่ครบทุกเพลง แล้วต้องรีบลงเพราะคนเยอะมาก ตื่นเต้นและประทับใจมากเลยค่ะตอนขึ้นโชว์

หนูดีใจที่คนรู้จัก 4MIX เยอะ และความฝันของหนูคืออยากไปทัวร์ระดับโลกให้ได้ อยากเป็นศิลปินระดับโลก แบบที่ว่าทุกคนพูดถึง 4MIX จากทั่วทุกมุมโลก อยากขึ้น Grammy Awards อยากไปอยู่จุดนั้นเพื่อเป็นชื่อเสียงให้ประเทศ แล้วก็เป็นชื่อเสียงให้ตัวเองด้วย เติมเต็มความฝันตัวเองด้วยค่ะ”

เปิดสเปค ส่องความรักของ นินจา 4MIX

“หนูไม่เคยมีแฟนเลยค่ะ เกิดมา 26 ปี ไม่เคยได้มีคนไปดูหนังด้วยกัน จับมือกัน หนูไม่เคยมีเลยแม้แต่คนเดียว เสปคหนูชอบคนที่แขนขายาว มีความเป็นนายแบบ ผอม ๆ แบบหน้าเอเชียที่จริตเป็นอเมริกา พูดภาษาอังกฤษคล่องมาก ถ้าในไทยคือแบบ พี่เน PERSES คนนี้หนูชอบเค้า หนูจีบเค้าใน Instagram ทุกวันเลย แล้วพี่เค้ารู้ตัวค่ะ ทุกคนรู้ แฟนคลับรู้ เค้าก็ปล่อยให้หนูมีความสุขไป แล้วหนูแค่มองเค้าก็มีความสุขแล้วค่ะ”

หลังจากเล่าสเปคจบ ก็ได้มี 1 สายสุดเซอร์ไพรส์ ที่โทรเข้ามาสร้างสีสันพร้อมส่งต่อแรงบันดาลใจให้กับ นินจา นั่นคือสายของ เน PERSES โดย เน ได้พูดถึง นินจา ว่า “ติดตามอยู่นะ ทั้ง นินจา ทั้ง 4MIX เลย เป็นวงที่เท่มาก ๆ แล้ว นินจา ก็มีความมั่นใจในความเป็นตัวเองแล้วมันเท่มาก ๆ อยากให้ นินจา มั่นใจในตัวเองแบบนี้เยอะ ๆ ชอบมาก ๆ ครับ”

ส่วน นินจา ก็ได้พูดความรู้สึกกับ เน ว่า “ติดตามผลงานของ PERSES อยู่ตลอดค่ะ ตอนนี้ PERSES พัฒนามาไกลมาก จริง ๆ แล้วสมาชิกในวงของเราเป็นเพื่อนกันหมดเลย แล้วก็รู้จักกันตั้งแต่ก่อนจะมาเป็น PERSES ด้วย แล้วก็ดีใจที่ PERSES มีแฟนคลับเยอะมากแล้วก็เก่งมาก ๆ ส่วน พี่เน หนูก็เห็นมาตั้งแต่เป็นนายแบบ แล้วการร้องการเต้นตอนนี้ พี่เน เก่งและสุดยอดมาก แล้ววงเค้าซ้อมกันทุกวันเลย พัฒนาตัวเองไม่หยุดเลย เก่งมาก ๆ เลยค่ะ หนูก็จะพยายามซ้อมบ่อย ๆ เหมือนกันค่ะ”

เพราะครอบครัวคือแรงสนับสนุนที่สำคัญ

“หนูอยากขอบคุณพ่อกับแม่มากที่สนับสนุนหนูมาตลอด ขอบคุณที่สนับสนุนทุก ๆ การเดินทาง แล้วก็ไม่เคยปิดกั้นหนูเลย แม้กระทั่งตอนนี้ที่เป็น 4MIX หนูขออะไรถ้าแม่มีแม่ให้หมด ขอบคุณที่เชื่อในความฝันของหนูด้วย เพราะว่าตอนนั้นพูดไปใครก็ไม่เชื่อหรอกว่าหนูจะมาอยู่จุดนี้ได้ แต่สุดท้ายหนูก็มาอยู่ตรงนี้แล้ว และพ่อกับแม่คือส่วนสำคัญมาก ๆ ขอบคุณที่พามาอยู่ตรงนี้นะคะ แล้วหนูก็จะทำให้ดีที่สุดค่ะ

หนูอยากจะฝากถึงหลาย ๆ ครอบครัว อยากให้คุยกันเยอะ ๆ คำว่าความฝัน มันคงไม่สามารถจับต้องได้ภายในวันนี้หรอกค่ะ เพราะมันเป็นสิ่งที่อยู่ในอนาคต ถ้ารู้ว่าลูกทำอะไรได้ ลูกเราชอบอะไร อยากให้สนับสนุน หากมันไม่ได้ไปทำร้ายใคร หรือไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน เพราะครอบครัวเป็นแรงสนับสนุนที่สำคัญที่สุด อยากให้สนับสนุนลูก ๆ ทุกคนที่ความฝันนะคะ”

คำขอบคุณ จาก นินจา 4MIX

“นิจา อยากขอบคุณทุกคนที่ช่วยกันติดตาม แล้วก็ซัพพอร์ต 4MIX มาตลอด ไม่ว่าเราผ่านอะไรมา แต่ทุกคนก็ยังรักแล้วก็สนับสนุนพวกเรามาตลอด แล้วก็ขอบคุณทุกคนที่ซัพพอร์ต นินจา ในแบบที่เป็น นินจา ด้วย ทุกคนคือกำลังใจที่สำคัญมาก ๆ

แล้วก็ขอบคุณสังคมที่มันมาได้ไกลขนาดนี้ เพราะทุกวันนี้ศิลปินหลาย ๆ คน ในการไปออดิชั่นหรือการเดบิวต์ออกมา เห็นหลายคนมากที่เค้าเป็นตัวของตัวเองแล้วจริง ๆ อยากให้ทุกคนสนับสนุนทั้งตัว นินจา แล้วก็ทุกคนทุกเพศที่มีความฝัน เรารักใคร ก็อยากให้สนับสนุนเค้ากันเยอะ ๆ ค่ะ” - นินจา จารุกิตต์

ติดตามชมรายการย้อนหลัง

","feature_image16_9":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/content/301a1d0b-41ad-4e2e-8ba8-00230fb7d3b9.jpeg","feature_image1_1":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/content/9973aa02-3e45-410f-8cfb-bcbfc2e49850.jpeg","feature_image3_2":"","feature_image2_3":"","feature_image9_16":"","publish_date":"2024-03-29T12:17:12.000Z","content_types_title":"Club Pride Day Recap","slug":"/greenwave/clubpridedayrecap"},{"station_id":2,"content_id":7409,"title":"SEXUAL LITERACY เรื่องเพศ ยิ่งไม่พูด ยิ่งมีปัญหา","content":"

SEXUAL LITERACY

เรื่องเพศ ยิ่งไม่พูด ยิ่งมีปัญหา

เรื่องเพศเป็นสิ่งทีสังคมไทยไม่ค่อยให้ความสำคัญ เพราะมองว่า เป็นเรื่องส่วนตัว มองว่าเป็นเรื่องน่าอาย ทำให้คนส่วนใหญ่เรียนรู้ด้วยตัวเอง ลองผิดลองถูก หรือ ปฏิบัตต่อกันและกัน แบบคิดไปเอง

“แต่สุดท้ายเรื่องส่วนตัว กลับสร้างปัญหาตามมาในระดับสังคม” ทั้งๆที่ปัญหาหลายอย่างสามารถป้องกันได้ เมื่อเรามีวุฒิภาวะทางเพศ (Sexual Maturity) ที่เราสามารถเพิ่มวุฒิภาวะทางเพศ ได้ เมื่อเรามีความรู้ ความเข้าใจในเรื่องเพศ ประเด็นต่างๆ ดังนี้ :

1.SEX เป็นเรื่องของความหลากหลาย

รสนิยมทางเพศเป็นเรื่องเฉพาะตัว แต่ละคนชอบไม่เหมือนกัน เราไม่สามารถเอาบรรทัดฐานรสนิยมทางเพศของตัวเอง ไปตัดสินรสนิยมทางเพศของคนอื่นได้

อัตลักษณ์ทางเพศ (Gender Identity) ก็เช่นกัน ทุกคนมีการแสดงออกทางเพศ (Gender Expression) ที่หลากหลาย โลกนี้ไม่ได้มีแค่ชายแท้ หญิงแท้ แต่ละคนมีส่วนผสมของอัตลักษณ์ทางเพศที่ต่างกันไป ถ้าเราเข้าใจตรงนี้ จะไม่มีการเหยียดเพศ ดูถูก ล้อเลียน (Sexual Bullying) ไม่ว่าจะมีการแสดงทางเพศอย่างไร รสนิยมทางเพศอย่างไร ก็มีความเป็นคนเท่ากัน

2.SEX เป็นเรื่องการ ปกป้องสิทธิของตัวเอง

เราได้ยินเรื่องการล่วงละเมิดทางเพศทั้งในเด็กและผู้ใหญ่ ในสังคมกันอยู่เรื่อยๆ โดยที่เคสต่างๆที่เราได้ยิน เป็นแค่เสี้ยวส่วนน้อยที่เกิดขึ้นจริงในสังคม เพราะคนส่วนใหญ่ที่ถูกกระทำเลือกที่จะไม่แจ้งความ ไม่เอาความ เพราะอับอาย ทั้งๆที่ คนที่ควรอับอาย ไม่ใช่ผู้ถูกกระทำ

ที่เลวร้ายไปกว่านั้น ผู้ล่วงละเมิดทางเพศ ส่วนใหญ่ไม่ใช่คนแปลกหน้า จากการเก็บข้อมูลพบว่า 2 ใน 3 ของผู้กระทำคือคนใกล้ชิดที่ผู้ถูกกระทำไว้ใจทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นพ่อ ลุง อา ญาติสนิท สามี แฟน เพื่อน ครู คนไว้ใจ ในขณะที่ผู้ถูกกระทำก็มีแผลใจไปตลอดชีวิต

เข้าใจเรื่องการให้ความ“ยินยอม” (Sexual Consent)

ว่าร่างกายเป็นของเรา เรามีสิทธิ์อนุญาตให้ใครสัมผัส แตะต้อง หรือไม่ให้ใครแตะต้องก็ได้ ซึ่งสิ่งนี้เป็นสิ่งที่เราควรปลูกฝังตั้งแต่ยังเด็ก ให้เคารพในสิทธิ์บนร่างกายของตนเองและสิทธ์บนร่างกายผู้อื่น

ให้เข้าใจว่าร่างกายบริเวณใด ที่คนทั่วไปสัมผัสได้ และบริเวณไหนที่ไม่ควร เรามีสิทธิ์ปกป้อง ได้โดยไม่ต้องเกรงกลัว เกรงใจ เมื่อเรารู้สึกไม่ปลอดภัย

เรื่องสิทธิ์บนร่างกายของตัวเองมีการสอนตั้งแต่วัยเด็ก เด็กควรรู้จัก สิทธิบนร่างกายตนเอง ว่าเรามีสิทธิ์ไม่อนุญาตให้ใครมาจับต้องในแบบที่เราไม่ต้องการได้ ซึ่งผู้ใหญ่บางคนโดนละเมิดตั้งแต่เด็ก ไม่รู้ตัว และปล่อยให้มันเกิดขึ้นหลายครั้ง จนในที่สุด รู้สึกว่าตัวเองหมดคุณค่าในตัวเองก็มี เมื่อไม่รู้ว่าต้องจัดการกับสถานการณ์ยังไง เมื่อถูกละเมิด แค่ไหนที่ละเมิดแล้ว และต้องหยุดอย่างไร คุยกับใคร ป้องกันอย่างไร

หรือแม้ว่าเราได้ให้ความยินยอมไปแล้ว แต่ถ้าต่อมารู้สึกไม่ปลอดภัย ก็มีสิทธิ์ปฏิเสธ ให้หยุดได้ในทันที อย่าปล่อยเลยตามเลย ไม่ต้องรู้สึกผิด เพื่อป้องกันผลร้ายที่อาจตามมาแล้วสายเกินแก้ เช่น สถานการณ์ดูหมิ่นเหม่, มีการสัมผัสที่ไม่ปลอดภัย ให้รีบออกจากสถานการณ์นั้นโดยทันที หรือ แม้แต่ขณะมีเพศสัมพันธ์ เช่น คู่นอนเริ่มใช้ความรุนแรง (Sexual Violence), เริ่มมีพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศมากขึ้น เช่น ถอดถุงยางอนามัยขณะร่วมเพศ, ใช้สารเสพติด, แอบหยิบโทรศัพท์มือถือมาถ่าย และแม้แต่สามีผู้จดทะเบียนถูกต้องตามกฏหมาย ก็ยังเป็นผู้ล่วงละเมิดทางเพศได้ หากไม่ได้รับความยินยอมจากภรรยา

การไม่สอนเรื่องสิทธิบนร่างกายตั้งแต่ยังเล็ก ทำให้ถูกล่วงละเมิดทางเพศตั้งแต่เด็ก ไปจนถึงวัยทำงาน และจัดการกับสถานการณ์ต่างๆ เหล่านั้นไม่เป็น เกิดเป็นเคสล่วงละเมิดทางเพศ เริ่มจากในบ้านบ้าง ที่โรงเรียนบ้าง ไปจนถึงเมื่อโตขึ้น ก็ไปถูกล่วงละเมิดที่ทำงานบ้าง เช่นถูกเจ้านาย ผู้มีอำนาจเหนือกว่า จับก้น จับหน้าอก ถูกกอด ลูบหลัง ลูบหัว อ้างว่า ทำด้วยความเอ็นดูบ้าง ล้อเล่นบ้าง บางรายถูกกระทำเป็นประจำ ส่งผลเสียต่อสุขภาพจิตต่อผู้ถูกกระทำในระยะยาว ฉวยประโยชน์ทางเพศ จนถึงหมดอนาคตในหน้าที่การงานในที่สุด

ซึ่งองค์กรต้องให้ความสำคัญ และให้ความรู้เรื่องการปฏิบัติทางเพศที่เหมาะสม เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาเรื่องการล่วงละเมิดทางเพศ หรือ การใช้เรื่องเพศในการคุกคาม ต่อรอง (Sexual Threat) ผลประโยชน์ หรือ ใช้เป็นอำนาจในองค์กร

3.SEX เป็นเรื่องของความรู้ และความมีวุฒิภาวะ

ทุกคนควรรู้ถึงผลที่ตามมาของการมีเพศสัมพันธ์ และสามารถป้องกันปัญหาที่ตามมาได้ ไม่ใช่มองแค่ความสนุกชั่วครั้งคราว แต่สร้างปัญหาระยะยาวตลอดชีวิต ควรมีความเรื่องการป้องกันการตั้งครรภ์ การป้องกันโรคติดต่อทางเพศ การคัดกรองคู่นอน รับมือความเสี่ยงที่ไม่คาดฝัน เช่นความรุนแรงทางเพศ การถูกคุกคาม ข่มขู่ทางเพศ เพื่อเอาผลประโยชน์ เป็นต้น

เรียนรู้ที่จะมีความรับผิดชอบต่อตนเอง คู่ของตน (Sexual Responsibilities) ว่าควรจัดการอย่างไร เพราะเมื่อมีปัญหาตามมา อาจใช้ทั้งเวลา ค่าใช้จ่ายที่ตามมาอีกมหาศาล

มีตัวอย่างเคสที่เกิดขึ้นจริงที่อเมริกา คือ มิจฉาชีพแฮคเข้าไปในคอมพิวเตอร์ของผู้หญิงจำนวนมาก และเอารูปเปลือย หรือ คลิปส่วนตัวของเหยื่อไป แบลคเมล์เพื่อเรียกเงิน บังคับข่มขู่ทางเพศ หรือ ให้คนส่งรูปคลิปส่วนตัวของแฟนเก่ามาแฉออนไลน์ ผู้เคราะห์ร้ายจำนวนมาก ไม่สามารถรับมือกับเหตุการณ์ได้ บางคนเสียงาน เสียอนาคต ซึมเศร้า คิดฆ่าตัวตาย

เมื่อเกิดเหตุที่ไม่คาดฝันแบบนี้เกิดขึ้นกับเรา เราจะรับมืออย่างไร เรามีวุฒิภาวะในการจัดการหรือไม่ หรือ ผู้คนรอบข้าง หรือ สังคมของเรา มีความเข้าใจต่อเรื่องนี้อย่างไร เป็นสิ่งที่เราควรพิจารณา ก่อนมีความเสี่ยงทั้งสิ้น

“เซ็กซ์ไม่ใช่ด้านมืดของมนุษย์ ไม่ใช่เรื่องน่าอาย

มันเป็นธรรมชาติมนุษย์ ที่ต้องศึกษาอย่างมีวุฒิภาวะ”

4.SEX เป็นเรื่อง ความเข้าใจตัวเอง การรักตัวเอง

มีคนจำนวนมาก สับสนระหว่าง คุณค่าในตัวเอง กับ เซ็กซ์ เราทุกคนมีคุณค่าในตัวเองอยู่แล้ว ไม่ว่าเราจะมี หรือ ไม่มีเซ็กซ์กับใคร การที่เราถูกปฏิเสธทางเพศ หรือ การมีเซ็กซ์ ไม่ได้ทำให้คุณค่าในตัวเราเปลี่ยนไป

เซ็กซ์ของแต่ละคน อาจมีความหมายต่างกัน บางคนใช้เซ็กซ์ทดแทนความเหงา ใช้เป็นที่ยอมรับ การเป็นที่รัก ใช้เป็นการผูกมัด ใช้เป็นสิ่งชดเชยสิ่งที่ขาดในใจ ซึ่งจริงๆแล้ว ไม่สามาถทนแทนกันได้ เราจึงควรเผชิญหน้ากับปัญหาทางใจให้ถูกจุด เช่น ถ้ารู้สึกเหงา ซึมเศร้า หรือ ความรักตัวเองน้อยลง เพราะการมีเซ็กซ์นอกจากจะไม่ทำให้สถานการณ์ดีขึ้น กลับรู้สึกว่างเปล่ามากขึ้น และอาจถูกผู้ไม่หวังดี ฉวยประโยชน์ทางเพศได้

หรือในกรณีที่ถูกล่วงละเมิดทางเพศ ก็เช่นเดียวกัน คุณค่าในตัวเรา ไม่ได้หายไป และไม่ใช่ความผิดของเรา หากพบว่าเราคิดวนเวียนซ้ำๆ สภาพจิตใจดิ่ง มีภาวะซึมเศร้า ควรปรึกษาผู้เชี่ยวชาญ

5.SEX เป็นเรื่อง ของความสัมพันธ์

Sex เป็นอีกมุมหนึ่งของความสัมพันธ์ มันคือการเชื่อมโยงในมิติที่เป็นส่วนตัวที่สุด เป็นการสื่อสารทางกาย และใจ ในระดับที่มีความไว้วางใจซึ่งกันและกัน แต่ระดับความสำคัญของเรื่องนี้ ก็แตกต่างกันไปในแต่ละคู่ เปรียบเทียบกันไม่ได้

หลายคู่ไปกันต่อไม่ได้ เพราะมีปัญหาเรื่องเพศก็มีไม่น้อย บางคู่มีปัญหาเรื่องนี้จริงๆ เพราะมีความแตกต่างกัน แต่หลายคู่ก็สามารถปรับเข้าหากันได้ เพียงเพราะทั้ง 2 ฝ่ายได้สื่อสารกัน ไม่ปล่อยให้เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เราเข้าใจไปเองฝ่ายเดียว โดยที่ไม่ถามความรู้สึกจากคู่ของเรา และหากลองปรับแล้วไม่ได้ อาจพิจารณาการปรึกษาผู้เชี่ยวชาญด้วยก็ได้

โดยสรุปแล้ว หากสังคมไทยมีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องเพศมากขึ้น ปัญหาหลายอย่างจะถูกป้องกัน และ แก้ไขได้ ไม่ลามบานปลายเป็นเรื่องใหญ่ แต่เรื่องนี้จะเริ่มต้นได้ นอกจากการให้ความรู้ความเข้าใจในสังคมแล้ว

จุดเริ่มต้นแรก ที่สำคัญที่สุด คือ“ระบบการศึกษาไทย”

","feature_image16_9":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/content/3bc4855f-5a9b-42db-aa3f-a0a7cb114bce.jpeg","feature_image1_1":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/content/90d7cbd1-8d1f-4702-b4a2-49373edd5571.jpeg","feature_image3_2":"","feature_image2_3":"","feature_image9_16":"","publish_date":"2024-03-25T19:27:34.000Z","content_types_title":"GREEN HEART","slug":"/greenwave/greenheart"},{"station_id":2,"content_id":7347,"title":"เปิดชีวิตที่ไม่อิงบท ของ “พชร์ อานนท์” ผู้กำกับที่บันทึกประวัติศาสตร์ฉบับย่อ ผ่านจักรวาลหอแต๋วแตก","content":"

เปิด Club แชร์เรื่องราวสีสันชีวิต พร้อมแบ่งปันข้อคิดแรงบันดาลใจในทุก ๆ สัปดาห์ สำหรับ Club Pride Day คุยอย่าง Proud เมาท์อย่าง Pride ทอล์คกระทบไหล่กับตัวแม่ ที่มีโอกาสเปิดไมค์ต้อนรับแขกเชิญสุดพิเศษ “พชร์ อานนท์” ผู้ที่มีหลากหลายฉายา ทั้งบรรณาธิการมือโปร, นักปั้นมือทอง, ผู้กำกับหนังกะเทย, ผู้กำกับร้อยล้าน ฯลฯ ที่การันตีว่าเขาเป็นผู้กำกับที่มีรายชื่อหนังภายใต้ฝีมือมากที่สุดในแวดวงหนังไทย ที่มาพร้อมเอกลักษณ์ที่รู้จักกันดีในเรื่องของความสด แบบคิดบทพูดกันตรงหน้าฉาก ไม่มีการเขียนสคริปต์ก่อนเหมือนหนังทั่วไป ซึ่งกวาดรางวัลอันทรงคุณค่ามานับไม่ถ้วน กว่าจะประสบความสำเร็จได้ในวันนี้ เขาผ่านเรื่องราวอะไรมาบ้าง รวมถึงมีหลากหลายข้อคิดแรงบันดาลใจ ที่ได้แชร์เอาไว้ในรายการอีกด้วย

ย้อนวัยใส ของ ด.ช.พชร์ อานนท์

“ไม่เคยคิดเลยว่าวันนี้จะได้เป็นผู้กำกับ เพราะว่าแต่ก่อนตัวเองเป็นเด็กบ้านจน เราโตจากสลัมซอยนานา ที่มันเป็นทางด่วนแถวเพลินจิต แล้วอยู่มาวันหนึ่งเขาไล่ที่เพราะจะมีการทำทางด่วน ที่บ้านก็พากันย้ายไปอยู่สำโรง ในซอยแบริ่ง แล้วก็เวลาเรียนหนังสือ ป.1 - ป.4 เราก็ช่วยที่บ้านหาเงินไปด้วย ตอนนั้นคุณพ่อรับจ้างก่อสร้าง พอเราขึ้น ม.1 ก็เริ่มทำงานรับจ้างหาเงินไปด้วย ขึ้น ม.6 ก็เริ่มเป็นกระเป๋ารถเมล์, ขายเรียงเบอร์ หรือเป็นพนักงานเสิร์ฟ พอจบ ม.6 ก็คิดว่าจะไปเอ็นทรานซ์คณะอะไรดี แม้จะรู้ว่าถ้าเรียนมหาวิทยาลัยต้องใช้เงินเยอะ แต่เราก็ลองไปสอบดูเพราะเขาต้องให้สอบเอ็นทรานซ์ทุกคนอยู่แล้ว แต่สุดท้ายก็ไม่มีเงินเรียนก็เลยไปทำงานที่โรงแรมแอมบาสซาเดอร์ เป็นพนักงานเสิร์ฟเวลาเขามีงานจัดเลี้ยง ทำงานได้วันละประมาณ 80 – 100 บาท ก็ทำไปเพราะต้องใช้เงิน”

จุดเริ่มต้นบนเส้นทางบรรณาธิการ

“ในตอนที่ทำงานที่โรงแรมแอมบาสซาเดอร์ มีวันหนึ่งพอเลิกงาน 5 ทุ่มเราก็เปลี่ยนใส่ชุดนักเรียนกลับบ้าน ซึ่งมันต้องเดินผ่านบางกะปิเทอเรซ ไปขึ้นรถเมล์ตรงข้างหน้าโรงแรมโรงแรมแอมบาสซาเดอร์ แล้วพอเราเดินผ่านก็มีคนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาคุยกับเรา แล้วก็ชวนเราไปถ่ายแบบ ไปถ่ายแนะนำตัว ตอนนั้นหนังสือนิตยสารต่าง ๆ มันต้องมีการให้ถ่ายแนะนำตัวก่อน เราก็ไปถ่าย จนเริ่มพูดคุยสนิทสนมกับทีมงาน เราก็บอกพี่ ๆ ทีมงานว่าอยากทำงาน เขาก็ถามว่าหาโฆษณาเป็นไหม แล้วก็ให้ลองไปหาโฆษณาลงหนังสือแต่ละหน้า เราก็เลยได้เริ่มเป็นเซลล์ขายโฆษณาในหนังสือก่อน แล้วก็ทำสไตลิสต์หาเสื้อผ้ามาถ่ายแบบให้กับหนังสือ เมื่อพ.ศ.2527 ทำมาสักพักตอนนั้นมันจะสอบอยู่แล้ว ซึ่งเราได้เงินเดือน 14,000 บาท ซึ่งเยอะมาก เราก็ตัดสินใจว่าจะไม่เรียนแล้ว แต่ก็ลงเรียนที่ มหาวิทยาลัยรามคำแหง เอาไว้ ก็ไปเรียนแต่ก็ไม่จบ จากนั้นพอเราทำงานอยู่ประมาณ 2 ปี บรรณาธิการคนเก่าเขาลาออก พี่ ๆ ก็ถามเราว่าสนใจเป็นบรรณาธิการบริหารไหม เราก็ตกลงรวบตึงเป็นบรรณาธิการจนถึงปีพ.ศ. 2529 แล้วสมัยนั้นนายแบบนางแบบมันก็เริ่มถ่ายวนไปวนมา เราก็เลยตั้งใจว่าไปหาเด็กใหม่ดีกว่า ซึ่งเป็นเล่มแรกเลยที่หาเด็กใหม่มาถ่าย จน พ.ศ 2533 ก็ไปเจอ มอส ปฏิภาณ เต๋า สมชาย โมทย์ ปราโมทย์ ซึ่งเราไม่ใช่แมวมองหรอก เพราะต้องการคนมาถ่ายหนังสือมากกว่า เราไม่ใช่โมเดลลิ่ง แล้วเราก็ได้น้องพวกนี้มา”

จากบรรณาธิการ สู่นักปั้นมือทอง

“เรื่องเด็กที่เราหาสามารถอยู่ได้ยาวนานในวงการบันเทิง เราว่าเป็นดวงสมพงษ์กันมากกว่า อย่าง แอนดริว ทีแรกก็ไม่ยอมมา แต่เราก็ปั้นจนไปเป็นดารา อย่าง เต๋า ทีแรกก็สงสัยแล้วสงสัยอีกว่าเราเป็นใคร ตอนนั้น เต๋า เป็นคนเรียบร้อยมาก จะทำอะไรก็ต้องถามย่าก่อน อย่างตอนเจอ มอส ครั้งแรก ตอนนั้นมอสเป็นเด็กอุเทน แล้วพี่ก็แต่งตัวแบบกางเกงยีนส์ เสื้อขาวเซอร์ ๆ มอสเลยคิดว่าพชร์เป็นจิ๊กโก๋ คิดว่าเราจะหาเรื่อง เราก็เลยให้ผู้หญิงไปขอเบอร์ เพราะว่าเราก็กลัวตอนนั้นเค้าอยู่กันเป็นกลุ่ม ๆ พอได้เบอร์มาเราก็โทรไปคุย

ซึ่งการเลือกว่าจะปั้นใครคือถ้าเห็นจะรู้เลยว่าคนนี้ใช่รึเปล่า แล้วเมื่อก่อนมันไม่มีศัลยกรรม ไม่มีฉีดโบท็อก ถ้าเราเห็นแววว่าหน้าตาดีเป็นดาราได้ก็จะเลือกมาปั้น ซึ่งเยอะมากในวงการ อย่างเช่น ออย ธนา, ฝันดี ฝันเด่น, มอส, เต๋า, โมทย์, โด่ง สิทธิพร, ต่อ ณัฐวัฒน์, อั้ต อัษฎา, ฟลุ๊ค เกริกพล อย่างผู้หญิงก็มี เต๋า สโรชา, ชาช่า อัลเทอร์เมท, หญิง ฌัชฌา, อั้ม ฐนิชา

อย่างคำว่า แมวมอง เกิดจากหนังสือพิมพ์ไทยรัฐเขียนให้ นักปั้นมือทองแมวมองระดับประเทศ แต่เราไม่ชอบคำนี้ เพราะว่าเราคือบรรณาธิการบริหารเธอกับฉัน เราก็รู้สึกว่ามาเรียกแมวมองแล้วมันไม่ใช่ เราไม่ได้ทำโมเดลลิ่ง เพราะเราไม่ได้หาเงินเลย รับเงินเท่าไหร่เด็กก็รับกันไปเอง เราก็แค่คุยเรื่องราคาให้ เรามีเงินเดือนของเราอยู่แล้วตอนเป็นบรรณาธิการ แต่เราก็เป็นผู้มีอิทธิพลในวัยรุ่นสมัยนั้น เมื่อก่อนไปเดินสยามไม่ได้เลยเด็กเดินผ่านพยามยามให้เราเห็นเต็มไปหมดเลย แล้วเรารู้เลยว่าเด็กคนนี้พรีเซนต์ตัวเอง ซึ่งมันไม่ได้ไง ถ้ามันได้เราจะเดินเข้าไปหาเอง

อย่างตำนานบันไดหน้าสยาม มีอยู่จริง เพราะเราเจอ จอห์น ดีแลน ที่นั่น เพราะเขาประกวดเต้นเสร็จแล้วเขาก็ไปนั่งหน้าบันไดสยาม แล้วพวกพชร์ชอบนั่งเล่นกันเพราะว่าพวกวัยรุ่นสมัยก่อนเขาจะไปนั่งหน้าบันไดสยาม เราก็ชวนน้องไปเป็นดาราไหม น้องก็ตกลงก็ได้เป็นดารา แต่ปัจจุบันมันไม่มีแล้วเขากั้นไปหมดแล้ว ตอนนี้มันถูกจัดให้สวยไปแล้ว เมื่อก่อนมันจะเป็นบันไดธรรมดาแล้วรถเมล์ก็จะมาจอด คนก็จะมานั่งรอนั่งเล่น เป็นที่รวม ฝันดีฝันเด่น และ ออย ธนา พชร์ก็เจอที่นั่น”

จุดเริ่มต้น ของผู้กำกับร้อยล้าน

“ตอนนั้นพ.ศ.2535 ผมมีเด็กหลายคน แล้วทางบริษัทเขาก็อยากได้เด็กไปเล่นหนัง ก่อนหน้านั้นแก๊งมอส ที่เป็นเด็กปั้นเรา ก็เอาไปเล่นหนังให้บริษัท Five Star เรื่องสะแด่วแห้ว เรื่องนั้นเราไม่ได้ทำแต่พาเด็กไปเล่น ก็มีเด็กเราหมดเลย 5 คนเล่น เพราะตอนนั้นพวก กระโปรงบานขาสั้น ยังไม่มา แล้วหนังมันทำเงิน หลังจากนั้นเราก็พาเด็กไปเล่นหนัง ถ้าว่างจากทำหนังสือก็จะพาเด็กไป จากนั้นเจ้าของ Five Star ชื่อคุณเชน ที่เสียชีวิตไปแล้วเรียกเราเข้าไปคุยว่าสนใจเป็นผู้กำกับไหม ซึ่งตอนนั้นเราก็ไม่ได้สนใจ เพราะว่าตอนเรียนเราอยากเป็นคุณครู อยากสอนหนังสือเพราะว่าเราชอบ และเรื่องทำหนังเราไม่ได้เรียนมา ก็เลยปฏิเสธไป แต่ในตอนที่เราไปกับเด็ก เราก็ไปดูว่าเขาทำยังไง เขาเล่นยังไง ถ่ายยังไงแล้วเราก็ชอบ คอยจำว่าเขาถ่ายยังไง แสงมันมาตรงไหน นักแสดงเดินออกมายังไง หลังจากนั้น อาเปี๊ยก พิศาล ก็ชวนไปเที่ยวกอง แล้วก็ชวนเราไปเป็นผู้กำกับ เราก็บอกว่าได้ครับ เพราะอยากลองดู จากนั้นเราก็ไปเล่าให้เขาฟังว่าเราอยากทำเรื่องอะไร เพราะว่าตอนนั้นหนังเด็กนักเรียนมันเยอะ เราก็เลยไม่ทำหนังนักเรียน เลือกไปทำหนังแฟนตาซี ถ่ายประมาณปี พ.ศ.2538 พอปีพ.ศ.2539 ก็ฉายต้อนรับปีใหม่ ก็กลายเป็นหนังทำเงินสูงสุดของปีพ.ศ.2539 ซึ่งสมัยก่อนหนังทำรายได้ 60 ล้านบาท ก็เยอะแล้ว เพราะว่าค่าตั๋วมัน 70-80 บาทเอง แล้วหนังปีพ.ศ.2539 มีแต่หนังใหญ่ ๆ เต็มไปหมด แต่ของเราชนะที่ 1 ก็เลยได้เป็นหนังยอดเยี่ยม หนังทำเงินสูงสุดแห่งปี”

หนังพี่พชร์ ไม่ต้องมีบท จริงไหม?

“จริง ๆ มันก็ไม่มีตั้งแต่เริ่มเข้าวงการเลย ตั้งแต่เรื่อง สติแตกสุดขั้วโลก คนจะนิยมว่าถ้ามีบทที่ดีจะเป็นหนังที่ดี แต่เราไม่ชินกับการมีบท เราเคยเขียนบทมาแล้วปรากฏว่าถ่ายไม่ได้เลย เพราะว่าคนเขียนคนนึง คนกำกับคนนึง มันก็ไปคนละทาง เราก็จะไปกำกับตามจินตนาการของคนเขียนบทมันก็ไม่ใช่เพราะว่าเราจินตนาการว่าหนังเราต้องเป็นแบบนี้ เราก็ต้องคิดเอง ก็เลยทิ้งบทเลย หลังจากนั้นเรื่อง 18 ฝน ก็ไม่มีบท แต่การมีบทก็เป็นสิ่งที่ถูกต้อง ซึ่งจริง ๆ แล้วตามหลักมันไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้องเสมอไป มันแล้วแต่ความถนัดของแต่ละบุคคล โดยปกติถ้าหนังไม่มีบททำไม่ได้เพราะมันยาก ทุกคนต้องจดต้องจำอะไรที่เขียนมา แต่ของเรามันจำอยู่ในหัวอยู่แล้ว

โดยในการทำงาน เราจะไปสำรวจโลเคชั่นก่อน จากนั้นเราก็จะประชุมว่าสถานที่นี้จะเกิดอะไรบ้าง ก็จะเล่าให้ทีมงานฟัง แล้วมอบหมายว่าทีมงานไปหาปืนมานะ ไปหารองเท้ามานะ พอไปถ่ายเราก็ไม่มีบทเลย เราก็แค่บอกนักแสดงว่าใครเข้าฉากบ้างก็เล่นเลย โดยจะบอกนักแสดงก่อนถ่ายว่าจะพูดอะไรบ้าง แล้วเดี๋ยวจะมีนักแสดงหลักที่จะเติมบทให้แต่ห้ามนอกเรื่อง ซึ่งมันมีบทให้พูดให้จำอยู่แล้ว จากนั้นก็ช่วยเติมนิด ๆหน่อย ๆ แต่เค้าโครงของเรามันไม่ได้เขียนขึ้นมาเป็นกระดาษ มันอยู่ในหัวแล้ว ซึ่งมันไม่ได้ทำกันง่าย ๆ และก็ไม่เข้าใจว่าตัวเองทำได้ยังไง แล้วก็เคยได้รางวัลบทภาพยนตร์ยอดเยี่ยมด้วยนะ เรื่องเพื่อนกูรักมึงว่ะ ได้ไปเมืองนอกอย่างเรื่องเอ๋อเหรอ ได้รับรางวัลเอเชียแปซิฟิก ซึ่งเมื่อก่อนเราไปเทศกาลหนังเยอะมาก แต่มันไม่ค่อยเป็นข่าว มันมีแต่ข่าว พชร์ อานนท์ ทำหอแต๋วแตก”

คำด่าเชิงลบ ที่ไม่กระทบจิตใจแล้ว

“ปกติเราเป็นคนอารมณ์ดีอยู่แล้ว เป็นคนตลก บ้า ๆ บอ ๆ แต่พอดีเราไม่ได้อยู่ค่าย เราไม่ได้มีแบ็คอัพ เราคือตัวคนเดียวตลอด และคนก็จะมองว่าเราดุ จริง ๆ แล้วมันก็คือการป้องกันตัวเองไม่ให้ใครมายุ่ง จนหลายคนมองเหมือนว่าเราดุ เราหวงเด็ก แต่จริง ๆ พชร์เป็นคนบ้า ๆ บอ ๆ ไม่อย่างนั้นคงไม่ทำหนังตลกแบบนี้หรอก

แล้วเมื่อก่อนมันไม่มีโซเชียล มันมีแต่พันทิป นั่นคือเริ่มเลย เข้าพันทิปก็จะเจอคนด่าทุกเรื่อง แต่เราก็เฉย ๆ ไม่สนใจ เพราะว่าหนังเราประสบความสำเร็จ ด่าไปเลย ยิ่งด่าหนังยิ่งดังไม่เป็นไร หลังจากนั้นพอเราทำหนังมีสาระ อย่าง 18 ฝนคนอันตราย คนก็เลิกด่าเราไปพักนึง พอมาเรื่อง ว๊ายบึ้ม เชียร์กระหึ่มโลก คนก็กลับมาด่าเราอีก โดนด่ามาตลอด แต่หมอดูเคยทักว่า เราเป็นคนที่ถ้าโดนด่าแล้วจะดัง ก็เลยคิดว่าด่าได้ด่าไปเถอะ ถ้าเราคิดมากคงไม่อยู่มาถึงทุกวันนี้หรอก”

เปิดคลังหนังในดวงใจ ของ พชร์ อานนท์

“หนังในดวงใจก็ชอบหลายเรื่อง อย่าง Life is Beautiful ที่เป็นหนังสงคราม เราชอบมากสมัยเด็ก ๆ หรืออย่าง Titanic ก็ชอบ เพราะว่าหนังยุค 90 มีหนังดี ๆ เยอะมาก อย่างเรื่อง Notting Hill เราก็ชอบมากเพราะรู้สึกว่าเค้าเก่งเรื่องเขียนบท ดูสามชั่วโมงยังไม่เบื่อเลย ส่วนตัวชอบหนังดราม่า หนังชีวิตคน หนังจริงจัง แต่พอได้ทำหนัง กลับเริ่มจากหนังตลก จนกลายเป็นผู้กำกับหนังตลก แต่พอได้ทำหนังดราม่าเราก็เต็มที่เลยอย่าง เอ๋อเหรอ หรือ 18 ฝน ก็ถือว่าเป็นหนังดราม่าจัด ๆ เลย เราชอบหนังแนวดราม่าอยู่แล้ว แต่พอได้ทำหนังจริง นาน ๆ ครั้ง นายทุนถึงจะให้เราทำดราม่า ส่วนใหญ่ก็จะได้ทำแต่ หอแต๋วแตก

ถ้าเป็นหนังที่ตัวเองทำ แล้วกลายเป็นหนังในดวงใจเลยก็คือเรื่อง เอ๋อเหรอ และ 18 ฝน เพราะเราได้ใช้ฝีมือเยอะ และเราถนัดหนังแบบนั้น ถ่ายกันสบาย ๆ แต่ถ้าเป็นเรื่อง เพื่อนกูรักมึงว่ะ เวลาเราถ่ายต้องรอเมฆ รอฟ้า รอฝน มันต้องรอหลากหลายองค์ประกอบ แต่เรื่องเอ๋อเหรอ หรือ 18 ฝน เรารู้สึกว่ามันง่าย ไม่ต้องมาเครียดที่จะทำให้คนหัวเราะ จริง ๆ ทำหนังดราม่าง่ายกว่ามาก เพราะเวลาทำหนังตลกเรื่องความขำของคนมันไม่เท่ากัน บางคนก็ไม่ตลกกับหนังของเราก็มี”

จุดกำเนิดของ จักรวาลหอแต๋วแตก

“ตอนนั้นเราทำหนังเรื่อง เพื่อนกูรักมึงว่ะ แต่อยู่ในช่วงรอเข้าฉาย แล้วเราก็ต้องหางานทำเรื่องต่อไป ตอนนั้นเราอยู่ สหมงคลฟิล์ม ก็นั่งคิดงานอยู่กับเสี่ยเจียง คิดชื่อแรกไปเสนอ เสี่ยเจียงก็บอกว่า ชื่อมันขายไม่ได้ เดี๋ยวคิดชื่อให้ใหม่ ทีแรกจะชื่อ โกยเถอะกะเทย เพราะตอนนั้นโกยเถอะโยมมันดัง เราก็เลยบอกว่า ถ้าอย่างนั้นผมขอทำเรื่อง หอแต๋วแตก ดีกว่า แต่เสี่ยเจียงปฏิเสธว่าไม่ทำ เราก็เลยบอกว่า งั้นขอกลับไปทำที่เก่าดีกว่า ที่ Five Star เราก็กลับไปทำ แล้วเริ่มต้นด้วย หอแต๋วแตก ก็เล่าเรื่องให้ทีมงานฟัง ว่าเป็นเรื่องที่ กะเทยเป็นเจ้าของหอ อยู่ ๆ ก็มีคนตาย โครงเรื่องมีเท่านี้ เค้าก็ถามว่าต้องใช้งบเท่าไหร่ พอเราเสนองบไป เค้าก็ตกลงบอกว่าเอาเลยทำเลย เราก็เปิดกองเลย นัดคิวดารานักแสดง เราก็เลือก พี่จตุรงค์ โก๊ะตี๋ แล้วก็ชวน อาจารย์ยิ่งศักดิ์ เพราะตอนนั้นท่านก็ดังจาก คุยแหกโค้ง ส่วน พี่เอกชัย ตอนนั้นเค้าไม่ค่อยทำเพลง แต่เราเคยเห็นเค้าเล่นตลกแล้วแต่งเป็นกะเทยก็ลองติดต่อ แล้วพี่เอกชัยก็โอเค จนได้ครบสี่คน หาลูกพี่จตุรงค์คนนึง ก็ได้ อาโคย เป็นเด็กวัยรุ่นซื่อ ๆ พูดอีสาน จากนั้นก็เปิดกองเลย ตอนนั้นยังไม่รู้เลยว่าจะถ่ายอะไร แต่เราหาโลเคชั่นได้แล้ว เราก็ให้ทีมงานเตรียมชุดมาเยอะ ๆ แล้วเริ่มปั้นทีละนิด เก็บทีละหน่อย จนมันสำเร็จเป็นหอแต๋วแตก

ตอนคุยกับนักแสดงเราก็พูดว่า เล่นเป็นเจ้าของหอสี่คน ตอนแรกเราก็นึกชื่อตัวละครกันไม่ออก แต่พี่จตุรงค์เค้ามีชื่ออยู่แล้วว่า แต๋ว เพราะเรื่องเกิดที่หอของเจ๊แต๋วไง แต่ โก๊ะตี๋ ยังไม่มีชื่อ แล้วตอนนั้น แพนเค้ก เขมนิจ กำลังดัง ก็เลยให้โก๊ะตี๋ชื่อแพนเค้กไปละกัน และช่วงนั้น มดดำ คชาภา ก็กำลังดังเหมือนกัน ก็ให้พี่เอกชัยชื่อมดดำ ส่วนเจ๊การ์ตูน ก็มาจาก การ์ตูน อินทิรา นั่นเอง

ต้องบอกว่าคำว่า LGBTQ+ สังคมในยุคนั้นคนยังไม่สนับสนุนหรอก แต่คนก็มองว่า หอแต๋วแตก เป็นหนังตลกมากกว่า ตลกกะเทยมันเพิ่งจะกลับมา ก่อนหน้านั้นหนังกะเทยมันก็มี สตรีเหล็ก และต่อมาก็หนังของเรา คนก็มองว่าเป็นหนังตลก กะเทยแต่งตัวแปลก ๆ บ้า ๆ บอ ๆ แล้วก็สนุกสนาน แล้วตอนถ่าย ถ้าเค้าคิดอะไรได้เราก็พูด สำหรับหอแต๋วแตกทุกภาคที่ผ่านมา ภาคที่ประสบความสำเร็จที่สุด ก็คือ ภาค 2 ที่มีตัวละครอุษามณี ภาคนั้นได้ 100 ล้านบาท เฉพาะกรุงเทพได้ 70 ล้าน ต่างจังหวัดอีก 30 ล้าน

แล้วทุกครั้งที่มีภาคใหม่ ๆ เวลาติดต่อนักแสดง ก็มีคนอยากเล่นบ้าง ไม่เล่นบ้าง ตามสไตล์เค้า อย่างภาค 2 อาจารย์ยิ่งศักดิ์ ก็ไม่เล่น เราก็เอา แอนนา ชวนชื่น มาเล่น ซึ่งพออาจารย์ยิ่งศักดิ์ไม่เล่น เราก็เขียนบทให้เค้าไปเมืองนอกก่อน แต่พอเค้าตัดสินใจกลับมาเล่นทีหลัง เราก็เขียนบทไปว่า กลับมาจากเมืองนอกพร้อมผัวฝรั่ง ส่วน พี่แอนนา เค้าเล่นกะเทยไม่ได้ พอนักแสดงคนอื่นเค้าเล่นกัน พี่แอนนา เค้าก็ยืนหัวเราะ เราก็เลยให้ พี่ติ๊ก พา พี่แอนนา เข้าห้องแล้ว ก็ให้พี่ติ๊กออกมาคนเดียว แล้วก็เล่นมุก ใครฆ่าอารยา ทำให้พี่แอนนากลายเป็นศพอยู่ในห้องน้ำแล้วทิ้งปริศนาว่าใครฆ่าอารยา เพราะในเรื่อง พี่แอนนา ชื่ออารยา อย่างดีเจนุ้ย เค้าเป็นดีเจ ต้องจัดรายการทุกวัน แล้วมันหาคิวยาก เราก็จัดการปัญหาโดย ให้ ดีเจนุ้ย กับ ตั๊ก บงกช ใส่หมวกกันน็อคไว้ แล้วทำเป็นว่าหมวกกันน็อคมันมีระเบิด แล้วมีรถจอดอยูคันหนึ่ง ก็ให้ทั้งคู่เดินเข้าไปในรถ ปิดประตูอยู่เฉย ๆ แป๊ปนึงนะ พอถ่ายเสร็จก็บอกว่านุ้ยกลับบ้านได้เลย พี่ถ่ายเสร็จแล้ว หลังจากนั้นเราก็ให้ฝ่ายตัดต่อ ไปใส่ CG รถระเบิด ให้ดีเจนุ้ยตายอยู่ในรถ คิวดีเจนุ้ยก็เลยเคลียร์เสร็จ ไม่มีปัญหาละ

แต่มันก็มีตัวละครที่ตายไปแล้ว แต่ก็กลับมาได้เหมือนกัน อย่าง แพนเค้ก ช่วงนั้นภาค 6 ก็ทะเลาะกับโก๊ะตี๋ เลยให้มันตาย ๆ ไป ไม่ทำต่อแล้ว แต่พอหนังได้เงิน 100 ล้าน นายทุนให้เงินมาทำต่อ เราก็คิดว่าทำยังไงดี แพนเค้กมันตายไปแล้ว ก็เลย เอาให้มันโผล่ขึ้นมาจากบ่อน้ำ แล้วก็บอกว่า ยมทูตเค้าจับผิดตัว เค้าจับอีกแพนเค้กนึง ไม่ใช่แพนเค้กนี้ ทำให้ หอแต๋วแตก มันมีมาเรื่อย ๆ เจ้แต๋ว ก็อยู่กับเรานานมาก เพราะเป็นตัวหลักไงมันไม่ต้องตาย”

หอแต๋วแตก แหกสัปะหยด กับตำนานตัดต่อเพิ่มเพียงข้ามคืน

“ตอนนี้ หอแต๋วแตก แหกสะหยด เป็นหนังรายได้อันดับหนึ่งของปีพ.ศ. 2567 แต่ภาคนี้สนุกจริง คนส่วนใหญ่จะรอดูฉาก สุขุมวิท11 ซึ่งนัดกอง 1 ทุ่ม ถ่ายเสร็จประมาณ 5 ทุ่ม พอเสร็จก็เอาไปตัดต่อ ถึงมือตัดต่อประมาณตี 2 ตื่นเช้ามา 8 โมง มือตัดต่อบอกว่าเสร็จแล้ว เขาทำเร็วเพราะว่ามันชิน ทำมาประมาณ 32 ปีแล้ว ตั้งแต่ปีพ.ศ.2535 ทำตั้งแต่เรืองสติแตกสุดขั้วโลก มันก็เลยเป็นอะไรที่ไม่ได้ยากสำหรับพชร์แล้ว

พชร์ เป็นผู้กำกับตั้งแต่ปีพ.ศ.2535 อย่าง หอแต๋วแตก เราสามารถปั้นได้ โดยเอาเหตุการณ์ปัจจุบันมาใส่ ตอนแรกเราก็ไม่ได้คิด เราแค่ทำเพื่อให้ตัวเองทันสมัยอยู่ตลอดเวลา ไม่ให้ตกยุค ก็เอาเรื่องนั้นมาใส่ เรื่องนี้มาเติม ผูกกันไปเรื่อยเพราะเราไม่ได้เขียนบท อย่างล่าสุดฉาก สุขุมวิท11 ตอนนั้นเพื่อนกำลังมิกซ์หนัง แล้วก็มีเพื่อนอีกคนโทรมาบอกว่า ดูสิมีมอันนี้กำลังมา เรื่องราวซอยสุขุมวิท 11 ที่กะเทยทะเลาะกัน เอาไปใส่ในหนังเลย แล้ววันนั้นเป็นวันที่ 4 ตอนกลางคืน แล้วหนังจะเข้าโรงภาพยนตร์วันที่ 14 ซึ่งมันไม่ทันแล้วเพราะหนังจะฉายแล้ว มิกซ์เสร็จต้องไปทำดนตรี ปรับเสียง ถ้าให้เติมคงไม่ทันแล้ว จากนั้นเราก็มานั่งไถฟีดในโซเชียล เลยเห็นว่าทำไมมันเยอะแบบนี้ แล้วมีแต่คนเชียร์ให้เราเอาไปใส่ไว้ในหนัง เราก็ตัดสินใจรับสมัครกะเทย 50 คน มาถ่ายฉากสุขุมวิท 11 เลย ซึ่งทีแรกหานักแสดงไม่ได้ แล้วเราดูรายการโหนกระแสอยู่ เลยติดต่อ พี่หนุ่ม กรรชัย ส่งข้อความไปหาพี่หนุ่มเพื่อขอเบอร์แขกรับเชิญหน่อย พชร์จะเอามาเล่นหนัง พี่หนุ่มบอกว่าเดี๋ยวจัดการให้ เขาก็เอาเบอร์มาให้เรา เราก็ให้ลูกน้องโทรติดต่อ จากนั้นก็ไปหาโลเคชั่นโลเคชั่น ทีแรกไปที่ สุขุมวิท 11 เขาไม่ให้ถ่าย เพราะมันยังอยู่ในรูปคดี เราก็ไปตระเวนหาเพิ่ม ก็ไปเจออยู่ที่หนึ่ง ตรงเดอะฮับ พหล-อารีย์ ก็ไปถ่ายตรงนั้น ให้โก๊ะตี๋ไปเล่นเป็นฟิลิปปินส์ แล้วให้พี่จตุรงค์เล่นเป็นคนไทยที่ไปช่วย เก็บรายละเอียดทุกเม็ด แล้วเราต้องส่งเซ็นเซอร์ ก่อนหน้านั้นหนังเราส่งเซ็นเซอร์ไปแล้วรอบหนึ่ง พออยากได้ฉากนี้เพิ่มเข้าไป ถ้าอย่างนั้นต้องเซ็นเซอร์ใหม่ เราก็ยอมส่งเซ็นเซอร์ใหม่ ดูตั้งแต่ต้นม้วนยันท้ายม้วนใหม่ แล้วก็เปลี่ยนชื่อใหม่เป็น หอแต๋วแตก แหกสัปะหยด 11 ซึ่งก็คือสุขุมวิท11ตามระบบของการส่งเซ็นเซอร์ แล้วนักแสดงสมทบก็มาเกือบหมดเลย มีพี่ตุ้มนักมวย มาเป็นสาวไทยทำท่าชกมวย แต่วันที่เกิดเหตการณ์จริง พี่ตุ้มเขาไม่ได้ไป แล้วมีหลายคนจากเหตุการณ์จริง ก็มาอยู่ในหนังของเราด้วย

ซึ่งวิธีการของสอดแทรกฉากต้องมีอะไรเป็นลูกเล่น พอหนังเราจบก็เอาฉากนี้แทรก แล้วเราก็บอกว่า ข้อคิดดี ๆ จากหอแต๋วแตก แหกสัปะหยด สามัคคีคือพลัง หยุดความรุนแรง ทดแทนด้วยรอยยิ้มและความรัก เป็นห่วงนะ พชร์ อานนท์”

เมื่อ ‘เจ๊แต๋ว’ โทรมาเซอร์ไพรส์กลางรายการ

มี 1 สายสุดพิเศษ ที่โทรเข้ามาแชร์เรื่องราวสุดประทับใจจากการถ่ายทำภาพยนตร์หอแต๋วแตก นั่นคือสายของ คุณจตุรงค์ มกจ๊ก ผู้รับบท เจ๊แต๋ว โดย คุณจตุรงค์ ได้แชร์ความประทับใจว่า “ตั้งแต่มีหอแต๋วแตกมา ชอบภาค 10 ที่สุด เพราะว่าภาคอื่นมันชอบให้ แพนเค้ก, เจ๊การ์ตูน และ เจ๊มดดำ พูดว่า เจ๊เห็นอย่างที่ฉันเห็นไหม, เจ๊ อย่าบอกนะ ว่าา!!! ซึ่งมันพูดแต่ประโยคนี้จนเราไม่อยากพูดประโยคต่อไป เราแบบเบื่อมาก ก็เลยชอบภาค 10 ที่สุด เพราะภาคนี้ มันประหลาด ภาคอื่นมันวิ่งอยู่กันแต่ในหอ แต่ภาคนี้มันไปเรื่อย ไปต่างจังหวัด ไปน้ำตก ไปวิ่งดงอ้อย ไปสุดมากเลย หอแต๋วแตก แหกสัปะหยด ภาคนี้คือต้องดูเลย เพราะมันแปลกที่สุด มันสนุก แล้วสถานที่เราไปถ่าย มันก็ออกมาสวยมาก”

สีสัน แรงบันดาลใจ จาก พชร์ อานนท์

“เราก็พยายามทำหนังออกมาให้มันดีที่สุด ทุกคนทำหนังเค้าก็ตั้งใจทำ บางครั้งหนังของเรามันอาจจะไม่ใช่รสชาติที่ถูกใจใครทั้งหมด แต่ก็ต้องเข้าใจ และให้กำลังใจ เราเป็นคนไทยด้วยกัน ต้องให้กำลังใจกันนะ เราก็จะพยายามทำผลงานให้ผู้ชมได้ชมกัน เพราะถ้ามันไม่แน่จริง หอแต๋วแตกมันไม่มีมาถึง 10 ภาค เราก็ตั้งใจทำ ยังไงก็ฝากกันเอาไว้ด้วย ไม่ใช่ด่าอย่างเดียว เพราะคนที่ด่า ก็ไม่ใช่คนที่ดูหนังของเรา อย่าเอา หอแต๋วแตก ไปเทียบกับ เพื่อนกูรักมึงว่ะ หรือ เอ๋อเหรอ มันเเทียบกันไม่ได้อยู่แล้วเพราะหนังคนละสไตล์กัน เราก็พยายามที่จะคุมโทนในหนัง เหตุการณ์ในเรื่องมันเยอะ แต่มันก็ไม่ทำให้เสียหนังนะ

การดูหนังมันเป็นเรื่องของรสนิยม คนชอบหนังดราม่าไปดูหนังตลกเค้าก็ไม่ชอบ ส่วนคนชอบหนังตลกไปดูหนังดราม่า เค้าก็ไม่ชอบเหมือนกัน ความชอบแต่ละคนไม่เหมือนกัน และเทียบกันไม่ได้ อย่างหอแต๋วแตก เป็นหนังที่โดนด่าเยอะมาก แต่ก็เป็นหนังทำเงินเยอะที่สุด และคนชอบก็เยอะมากที่สุด แรก ๆ เราก็สนใจคำด่า แต่หลัง ๆ เราไม่สนใจละ เรามาสนใจคนที่ดูหนังของเราดีกว่า ทำหนังที่เอาใจกลุ่มคนเหล่านี้ที่ชอบดูหนังของเราดีกว่า” - พชร์ อานนท์

พบเรื่องราวชีวิตหลากสีสันใน Club Pride Day คลับที่เต็มไปด้วยแบ่งปันข้อคิดแรงบันดาลใจ และมีคลังความรู้ที่พร้อมแชร์ ไปกับแขกรับเชิญพิเศษ และสองดีเจสุดแซ่บ “ดีเจพี่อ้อย” และ “ก็อตจิ” ได้ในทุกสัปดาห์

ติดตามชมรายการย้อนหลัง

","feature_image16_9":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/content/d9903885-cab7-426f-83b2-d35f0442f934.jpeg","feature_image1_1":"https://storage.googleapis.com/atime-media-prod/content/9bfe1744-d007-443f-9607-677b19755f06.jpeg","feature_image3_2":"","feature_image2_3":"","feature_image9_16":"","publish_date":"2024-03-21T19:51:49.000Z","content_types_title":"Club Pride Day Recap","slug":"/greenwave/clubpridedayrecap"}]}

CLUB FRIDAY

Club Friday FRIEND ZONE | 18 พฤศจิกายน 2565