[REVIEW] “A Man and A Woman จูบนั้นฉันจำไม่ลืม” บีบหัวใจขั้นสุดกับรักที่เป็นไปไม่ได้ | GOSSIP GUN

วาเลนไทน์นี้ อยู่ๆก็มีหนังรักของ กงยู เข้ามาให้ได้ดูกันในโรง อันที่จริงแล้ว A Man and A Woman หนังที่ออกฉายในเกาหลีเมื่อหลายปีก่อน แต่คนไทยอาจจะยังไม่ค่อยได้ดูกันในวงกว้าง เนื่องจากตอนนั้นยังไม่มีค่ายหนังใดซื้อสิทธิ์เข้ามาอย่างเป็นทางการ จนกระทั่งล่าสุด มงคลซีนีม่า หยิบหนังมาให้ได้ดูกัน ซึ่ง A Man and A Woman (หรือชื่อไทยว่า จูบนั้นฉันจำไม่ลืม)เป็นผลงานของ ลียุนกิ ผู้กำกับจาก  Come Rain, Come Shine ซึ่งในเรื่องนี้เขาได้กลับมาร่วมงานกับนางเอกฝีมือเยี่ยม จอนโดฮยอน ที่เคยร่วมงานกันมาแล้วใน My Dear Enemy ซึ่งผลงานชิ้นใหม่ของทั้งคู่ไม่ธรรมดา เพราะบินไปถ่ายทำกันไกลถึงฟินแลนด์เลยทีเดียว

จอนโดฮยอน รับบท ซังมิน คุณแม่ที่ต้องแบกภาระเลี้ยงดูลูกชายที่ป่วยเป็นเด็กพิเศษ ทำให้เขาต้องเข้าโรงเรียนพิเศษที่ฟินแลนด์ ในขณะที่เธอไปส่งลูกเพื่อไปเข้าค่าย ทำให้เจอกับ กีฮง (รับบทโดย กงยู) คุณพ่อที่มีลูกสาวเป็นเด็กพิเศษเช่นกัน ด้วยความเป็นห่วงลูกทำให้ ซังมินกล้าชวนคนแปลกหน้า ขับรถข้ามเมืองไปหาลูกที่แคมป์ แต่พวกเขากลับเจอพายุหิมะ ทำให้ต้องเข้าพักในโรงแรมแห่งหนึ่ง และด้วยบรรยากาศความเหงา ปัญหาชีวิตที่ต่างรุมเร้า ทำให้คนทั้งสองได้สัมผัสไออุ่นรักซึ่งกันและกัน นำไปสู่ความสัมพันธ์ที่เกินเลย และแม้ทั้งสองจะจากกันไป แต่ความทรงจำครั้งนี้ยากที่จะลืมเลือน จนกระทั่งทั้งคู่ได้กลับมายังเกาหลี และได้พบหน้ากันอีกครั้ง

ก่อนดู A Man and A Woman แอบนึกถึง The Bridge of Madison County มาก่อนเลยหลังจากอ่านพล็อตจบ ด้วยความที่หนังฮอลลีวูดเมื่อปี 1995 ของ คลินต์ อีสต์วูด และเมอรีล สตรีป ขึ้นแท่นหนังรักต้องห้ามที่ตราตรึงใจผู้ชมมานานแสนนาน และด้วยบทสรุปที่เจ็บปวดหัวใจขั้นสุด แต่ถ้าจะถึงขั้นเอามาเทียบกันอาจจะไม่ได้ เพราะหนังสองเรื่องตามมีจังหวะในการเล่าที่ต่างกัน ด้วยความเป็นเกาหลีและฮอลลีวูด แต่อย่างไรก็ตาม สิ่งที่แทบจะไม่แตกต่างกันเลย คือความบีบหัวใจของหนังทั้งสอง ผู้ชมรู้ตั้งแต่นาทีแรกอยู่แล้ว ว่าความรักของพวกเขาคือความรักต้องห้าม แม้มันจะเกิดในช่วงเวลาที่ทั้งสองอ่อนแอ ต้องการใครสักคน แต่ด้วยภาระและความผูกพันที่มีต่อครอบครัว ทำให้มันเป็นไปไม่ได้

A Man and A Woman ค่อยๆเล่าเรื่องด้วยการพาเราค่อยๆรู้จักชีวิตของ ซังมิน และกีฮง มากขึ้นเรื่อยๆ ในขณะที่เราได้เห็นจังหวะความรักของทั้งสอง ที่ค่อยๆเพิ่มขึ้น จนกระทั่งไปถึงระดับคลั่งรัก ผู้ชมก็จะได้เห็นข้อแม้ในชีวิตทั้งสองมากขึ้นเช่นกัน ทั้งภาระเรื่องงาน และที่สำคัญคือครอบครัว คู่ชีวิตของทั้งสองเป็นอย่างไร ทายาทของทั้งคู่เป็นอย่างไร ยิ่งเวลาในหนังดำเนินไป ผู้ชมจะยิ่งปวดใจมากขึ้นเรื่อยๆ แม้กระทั่งในฉากที่ทั้งสองตัวละครอินเลิฟขั้นสุด ในเวลาเดียวกันเชื่อว่าผู้ชมก็บีบหัวใจไปพร้อมๆกัน เพราะเราต่างรู้ดี เช่นเดียวกันตัวละครในหนังว่า ท้ายที่สุดมันคือความรักที่ไม่ถูกต้อง

แน่นอนว่าการแสดงของสองนักแสดงนำคือไฮไลต์สำคัญของหนัง กงยูเรื่องนี้คลั่งรักขั้นสุด (เหมือนเราไม่ค่อยได้เห็นกงยูในโหมดนี้เท่าไหร่นักในยุคหลังๆ) หลายฉากพระเอกอินเลิฟจนผู้ชมแทบจะเขินตามเลยทีเดียว ส่วน จอนโดฮยอน ถ่ายทอดบทบาทผู้หญิงที่แบกภาระอันหนักอึ้งไว้ได้อย่างดี ถ่ายทอดอารมณ์อันซับซ้อน จนผู้ชมสัมผัสได้ถึงทั้งความสุขและความทุกข์ที่เธอต้องเผชิญไปพร้อมๆกัน นอกจากนี้ ฉากไฮไลต์ที่หลายคนกล่าวถึงคือฉากเลิฟซีน ซึ่งกล่าวกันตรงๆว่า ก็ไม่ได้หวือหวาระดับ 18+ อย่างที่โปรโมต แต่ความร้อนแรงนั้นมาสุด ผู้ชมสัมผัสได้ถึง Passion ของสองตัวละคร ฉากของทั้งคู่ร้อนฉ่าจนสามารถแซวได้ว่าหิมะรอบๆตัวแทบจะละลายเลยทีเดียว

(ให้ 8 คะแนนจากคะแนนเต็ม 10 คะแนน)